Ik lees een artikel waarin een psychologe adviezen geeft om stress en burn-out te voorkomen. Een aantal klassieke voor de hand liggende tips; en dan maakt ze melding van de Marshmallow test. En eerlijk gezegd geeft dat bij mij een wrang gevoel. Ik leg uit waarom.
Deze psychologische test uit 1972 is heel bekend. Een kind van vier jaar krijgt een marshmallow aangeboden, maar als het een kwartier kan wachten, dan krijgt het er twee. Er bleek een correlatie te bestaan tussen de keuze die het kind maakte en het succes op latere leeftijd. Kinderen die slechts aan de korte termijn dachten, waren in hun latere leven minder succesvol dan kinderen die de marshmallow konden weerstaan.
Ik was sinds de geboorte van onze oudste dochter vol ongeduld aan het wachten tot ze vier jaar zou zijn, om haar aan deze test te onderwerpen. En eind 2015 was het eindelijk zover. Om alles precies goed te hebben, googelde ik de test nog even, en wat lees ik?
Een nieuw onderzoek uit 2012 heeft aangetoond dat de omstandigheden van het kind invloed hebben op zijn keuze, en niet een interne levenshouding. Om dit te objectiveren werd een deel van de kinderen twee keer teleurgesteld alvorens de marshmallows in het spel kwamen: er werden grotere stiften beloofd (maar die kwamen niet) en een mooiere sticker (maar ook die kwam niet). Dus bij de marshmallows trapten ze er niet meer in. Twee snoepjes binnen een kwartier? Yeah right. Ze wilden het snoepje, en wel nu!
De hele klassieke marshmallowtest bleek dus bullshit. Er werd een mooie verklaring uit de duim gezogen, en hieruit werden allerhande verregaande conclusies uit getrokken. Maar uiteindelijk was het niet het verschil tussen het kind dat op korte of lange termijn dacht, maar de betrouwbaarheid van de omgeving. En dus zullen succesvolle mensen wellicht opgroeien in vertrouwde situaties. Is de nieuwste verklaring. Tot een betere gevonden wordt.
Dit alles toont maar weer eens aan dat het allemaal niet zo simpel is zoals "pop science" wel wilt doen uitschijnen. En met de huidige hype rond stress en burn-out zullen er ongetwijfeld weer een hele hoop stresscoaches met get-well-quick adviezen op het toneel verschijnen, die hun advies baseren op een oppervlakkige kennis van de vakliteratuur. Ik hou mijn hart al vast.