Doorgaan naar hoofdcontent

Marshmallow bullshit

Ik lees een artikel waarin een psychologe adviezen geeft om stress en burn-out te voorkomen. Een aantal klassieke voor de hand liggende tips; en dan maakt ze melding  van de Marshmallow test. En eerlijk gezegd geeft dat bij mij een wrang gevoel. Ik leg uit waarom.



Deze psychologische test uit 1972 is heel bekend. Een kind van vier jaar krijgt een marshmallow aangeboden, maar als het een kwartier kan wachten, dan krijgt het er twee. Er bleek een correlatie te bestaan tussen de keuze die het kind maakte en het succes op latere leeftijd. Kinderen die slechts aan de korte termijn dachten, waren in hun latere leven minder succesvol dan kinderen die de marshmallow konden weerstaan.

Ik was sinds de geboorte van onze oudste dochter vol ongeduld aan het wachten tot ze vier jaar zou zijn, om haar aan deze test te onderwerpen. En eind 2015 was het eindelijk zover. Om alles precies goed te hebben, googelde ik de test nog even, en wat lees ik? 

Een nieuw onderzoek uit 2012 heeft aangetoond dat de omstandigheden van het kind invloed hebben op zijn keuze, en niet een interne levenshouding. Om dit te objectiveren werd een deel van de kinderen twee keer teleurgesteld alvorens de marshmallows in het spel kwamen: er werden grotere stiften beloofd (maar die kwamen niet) en een mooiere sticker (maar ook die kwam niet). Dus bij de marshmallows trapten ze er niet meer in. Twee snoepjes binnen een kwartier? Yeah right. Ze wilden het snoepje, en wel nu! 

De hele klassieke marshmallowtest bleek dus bullshit. Er werd een mooie verklaring uit de duim gezogen, en hieruit werden allerhande verregaande conclusies uit getrokken. Maar uiteindelijk was het niet het verschil tussen het kind dat op korte of lange termijn dacht, maar de betrouwbaarheid van de omgeving. En dus zullen succesvolle mensen wellicht opgroeien in vertrouwde situaties. Is de nieuwste verklaring. Tot een betere gevonden wordt.

Dit alles toont maar weer eens aan dat het allemaal niet zo simpel is zoals "pop science" wel wilt doen uitschijnen. En met de huidige hype rond stress en burn-out zullen er ongetwijfeld weer een hele hoop stresscoaches met get-well-quick adviezen op het toneel verschijnen, die hun advies baseren op een oppervlakkige kennis van de vakliteratuur. Ik hou mijn hart al vast.

Populaire posts van deze blog

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal

Cyanide

En nog eens een strikt arbeidsgeneeskundig blogartikel. Een van de aan mij toegewezen bedrijven heeft informatie gevraagd over cyanides. Redelijk gespecialiseerde informatie wellicht, maar relevant voor bedrijven die met blauwzuur werken. En om collega's arbeidsgeneesheren en preventieadviseurs het opzoekwerk te besparen, maak ik de tekst ook maar publiek. --- CYANIDE 1. Fysische en chemische eigenschappen HCN Heerlijk verfrissend... eh, ruik ik amandelen? HCN is een kleurloze vloeistof of kleurloos gas met de karakteristieke geur van bittere amandelen. HCN gas en vloeistof zijn mengbaar met water en oplosbaar in ethanol en ether. Het kook- en smeltpunt van HCN zijn respectievelijk 25,70°C en -13,24°C. HCN wordt gebruikt als ontsmettings- of desinfectiemiddel, of in chemische syntheses. NaCN en KCN De zouten NaCN en KCN zijn witte, kristallijne vaste stoffen met een lichte amandelgeur. Het smeltpunt van NaCN is 560°C en van KCN 620-635°C. KCN is goed oplosbaar i

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels