Doorgaan naar hoofdcontent

Blind door je smartphone

Onlangs zijn er een aantal nieuwsartikelen verschenen naar aanleiding van een studie in de New England Journal of Medicine: over twee vrouwen die tijdelijk blind raakten nadat ze liggend in bed te lang hadden gestaard naar het scherm van hun smartphone. En, zo benadrukken de journalisten, deze effecten hielden maandenlang aan!

Na het eerder advies van de Hoge Gezondheidsraad over de risico’s van “blauwe” LED-verlichting, en de recente nieuwberichten over slaapstoornissen bij kinderen die tablets of smartphones gebruiken, wordt het nu écht wel tijd dat er iets gedaan wordt aan dit prangende gezondheidsrisico, vooraleer er ernstige en blijvende schade optreedt! Niet?

 
Niet.
 
Angst verkoopt. En men deinst er niet voor terug om hiervoor objectieve informatie compleet uit hun context te rukken, en op een bedrieglijke wijze te interpreteren. Dat heeft men een tijdje geleden nog gedaan met het rapport van het IARC over rood en bewerkt vlees (met bij deze een naadloze plug voor mijn blogartikel hierover), en nu dus weer.
 
Wat was er met die twee vrouwen aan de hand? Ze keken met één oog naar het scherm, met het andere oog lagen ze namelijk op hun kussen. Het oog waarmee ze naar het verlichte scherm keken, paste zich niet aan het donker aan, het andere niet. Gevolg was, dat ze hierna een kwartier lang niets zagen met één oog, dat zich dus na een 15-tal minuutjes wél aanpaste aan het donker. En elke keer dat ze hun smartphone gebruikte,  herhaalde het proces zich. Maandenlang. Tot een oogarts het fenomeen identificeerde: het heeft de ingewikkelde medische term “donkeradaptatie”, een mysterieus en zeldzaam proces dat enkel gekend is bij iedereen die ooit eens met één oog naar een lichtbron heeft gekeken. Jeezes zeg; het zou een goede domme-blondjes-mop kunnen zijn, maar de nieuwsmedia klasseert het steevast onder de noemer “wetenschapsnieuws”. Laat me niet lachen.


Ook nog even over het advies van de Hoge Gezondheidsraad: zij voelde zich na de vele alarmerende artikelen over de gevaren van LED-licht genoodzaakt om een bijkomende verduidelijking te publiceren, want “In de media zijn … een aantal verkeerde interpretaties verschenen”.

Wat zegt de HGR? Het aandeel “blauw licht” is vergelijkbaar voor halogeen, fluorescentie en led lichtbronnen bij een zelfde kleurtemperatuur en hoeveelheid licht. De aanbevelingen van de Hoge Gezondheidsraad betreffende de blootstelling van de bevolking aan licht zijn dus van toepassing voor alle lichtbronnen.

Hun belangrijkste aanbevelingen:
1. Minder blootstelling aan “blauw licht” kort voor het slapengaan en ’s nachts, zowel door de verlichting als door schermgebruik. Dit valt te realiseren door zwakker te verlichten of door blauw-arm licht te gebruiken (amber, geel, oranje, rood).
2. Geen verkoop van risicogroep 2 (RG2 – moderate risk) led verlichtingsproducten aan particulieren. Dit betreft vooral projectielampen (stralers) voor buitentoepassingen.
 
Ik hoop wel dat dit alles geen nadelige invloed heeft op mijn in 2008 gepatenteerde blauwlichttherapie

Populaire posts van deze blog

Is maté oké?

Maté is een infusie van yerba maté bladeren in heet water. Het lijkt nog het meeste op thee, en wordt in de Zuid-Amerikaanse landen ook in plaats hiervan en in plaats van koffie gedronken. Eeuwenoud symbool van gezondheid en vriendschap, is deze drank er hét sociale bindmiddel. Maté is ook in de lage landen verkrijgbaar, in kruidenwinkels maar ook in grootwarenhuizen. En het heeft een afzetmarkt. Niet alleen bij inwijkelingen uit Zuid-Amerika. Maté wordt, naast groene thee, namelijk ook aanbevolen als hulpmiddel bij afvallen. Op een relatief bekende website staat maté geklasseerd onder "planten zonder risico", "... U kunt ook rechtstreeks thee van maté of groene thee nemen: gemakkelijk te vinden en veelvuldig gebruikt ..." Tal van dieetwebsites raden ook maté aan, omwille van tal van redenen: naast bijkomend gewichtsverlies, heeft het een beschermend effect op het hart. Het doet de slechte cholesterol dalen en beschermt tegen beschadigingen van het DNA. Het h

Bescherming voor Brusselse huishoudhulpen: Wat er verandert

Het Brussels Parlement heeft recentelijk besloten de rechten en arbeidsomstandigheden van huishoudhulpen te versterken. Dit artikel beschrijft de kernpunten van deze ordonnantie en hoe deze de huishoudhulpen in Brussel beïnvloedt. Groeiende behoefte aan bescherming Brussel telt op dit moment 28.137 huishoudhulpen, waarvan 21.393 Brusselaars zijn. 95 procent van hen is vrouw, veelal van buitenlandse afkomst en met een lage opleiding. Zij verzorgen dagelijks de huishoudelijke taken van 116.162 gebruikers. Met zo'n omvangrijke groep is het duidelijk dat hun bescherming en welzijn van het grootste belang zijn, zo stelt Brussels minister van Werk Bernard Clerfayt (DéFI) via zijn ordonnantie.   Opleiding en begeleiding Een kenmerk van de nieuwe regelgeving is de focus op opleiding. Elke nieuwe werknemer in de sector moet een initiële opleiding van 9 uur ondergaan, gevolgd door een jaarlijkse verplichte opleiding van 16 uur. Ter ondersteuning hiervan zullen bedrijven hun werkn

Organic Dust Toxic Syndrome (ODTS)

De term Organic Dust Toxic Syndrome werd voor het eerst in 1985 gebruikt. De aandoening, die is gekenmerkt door griepachtige verschijnselen, geeft doorgaans geen blijvende schade.   ODTS? Toxische inhalatiekoorts veroorzaakt door een plotse blootstelling aan hoge dosissen organisch stof werd al in de jaren 70 in de medische literatuur beschreven. Op een symposium in 1985 werd voor het eerst de term Organic Dust Toxic Syndrome (oftewel Toxisch Organisch Stof Syndroom) geopperd. De aandoening is gekenmerkt door griepachtige verschijnselen met soms ook klachten van de longen die één tot vijf dagen aanhouden, en geeft doorgaans geen blijvende schade. Oorzaak ODTS kan optreden in allerlei werksituaties en beroepen met blootstelling aan organisch stof (zie kader). ODTS wordt veroorzaakt door een plotse en hoge blootstelling aan stof van organische oorsprong dat grote hoeveelheden bacteriën en/of schimmels bevat. De bacteriën bevatten endotoxinen, en de schimmels mycotoxinen (mee