Doorgaan naar hoofdcontent

De E-lijst

De E-nummers. Ik herinner ze me nog uit mijn jeugd. Een lijst van getallen die voedingsadditieven beschrijven. In de jaren '80 vond ik in de bibliotheek een encyclopedie. Hierin stond een tabel met al die E-getallen, en de verdachte stoffen waren omcirkeld. De kankerverwekkende stoffen hadden een kadertje.
Ik had me eens geamuseerd met het overtypen van die tabel (met een state-of-the-art elektrische typmachine). Deze lijst verkocht ik aan mijn medestudenten voor 10 frank (een 25 Eurocent). Daar kon je in die tijd toch al enkele snoepjes mee kopen. (In die tijd! Ik kan niet geloven dat ik al kan meepraten over gebeurtenissen van een kwart eeuw geleden; maar dat terzijde).
Eén getal herinner ik me nog als was het gisteren: E330. Dat was een "verdachte" stof. Om die reden stopte ik met het drinken van Cola Cola en Sprite, want - o horror - deze dranken bevatten E330. Kijk maar op de labels, als je me niet gelooft.
Het was pas jaren later dat ik te weten kwam dat E330 stond voor de stof citroenzuur. Een totaal onschuldige stof. Citroenzuur wordt door het lichaam zelf aangemaakt, in de citroenzuurcyclus ofte Krebscyclus. Door de een of andere actiegroep uit de jaren '70 werd dit verkeerd begrepen als kankercyclus (Krebs is de naam van de ontdekker van deze cyclus, maar ook Duits voor "kanker"), en een nieuwe mythe was geboren.
Nog later vernam ik dat citroenzuur en masse wordt gemaakt in de Citrique Belge, een bedrijf in Tienen - mijn geboortestad. En zo is die cyclus rond.
Hoe ben ik hierop gekomen? Een artikel over de rode kleurstof in hamburgers en worstjes. E128, zijnde Rood 2G ofte azofloxine. Dat zou mogelijk kankerverwekkend zijn. Voorlopig ga ik mijn hamburgers er toch niet voor laten.

Populaire posts van deze blog

Nieuwe publicatie: Verzameling van de rechtspraak over psychosociale risico's op het werk (2016-2023)

In een gezamenlijke inspanning hebben de Algemene Directie Humanisering van de Arbeid van de FOD Werkgelegenheid en academici een uitgebreide verzameling samengesteld van rechtspraak gerelateerd aan psychosociale risico's op het werk. Dit document, dat de periode van 2016 tot 2023 beslaat, biedt inzicht in hoe rechtbanken omgaan met de gewijzigde wetgeving sinds 2014 over deze materie. Het is bedoeld om preventieadviseurs en anderen die met deze problematiek te maken hebben, direct naar relevante casussen en thema’s te leiden. Afbeelding: Studievoormiddag van de FOD Werkgelegenheid. Bron: Youtube. De toenemende relevantie van psychosociale risico's Met een historisch hoog aantal langdurig afwezige werknemers in België, onderstrepen psychosociale risico's op het werk – zoals stress, burn-out, en pesterijen – de noodzaak voor een effectieve aanpak en preventie. De wet van 4 augustus 1996, die werknemersbescherming biedt, en de significante wijzigingen in de wetgeving si

Controles op veiligheid van opblaasbare attracties

Opblaasbare attracties zoals springkastelen zijn een populaire aanvulling op ( bedrijfs )evenementen, maar recente incidenten en controles hebben veiligheidsproblemen aan het licht gebracht. Deze zorgen hebben geleid tot een aankondiging door de FOD Economie om toekomstige evenementen strenger te gaan controleren.   Veiligheidsrichtlijnen en regelgeving Aanbieders van opblaasbare structuren, zoals springkastelen en obstakelparcours, moeten de veiligheid van hun diensten garanderen. Dit houdt in dat zij zich moeten houden aan specifieke regelgeving, waaronder het Koninklijk Besluit betreffende de uitbating van speelterreinen en het Koninklijk Besluit voor de organisatie van actieve ontspanningsevenementen. Deze wetten stellen duidelijke eisen aan de veiligheid en het toezicht op deze attracties.   Veelvoorkomende veiligheidsproblemen Enkele van de meest zorgwekkende bevindingen door de FOD Economie omvatten: Onvoldoende schokdemping: Een geschikte schokdempende ondergr

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels