Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets gepost heb op mijn blog (veel bezig geweest met de bouw en in de tuin). Zal ik het nog eens hebben over het rijgeschiktheidsattest. Recent is daar een hele heisa rond geweest, ik heb er ook over geschreven in "Geschifte wetgeving". Nu zijn de werkgevers en masse hun personeel aan het sturen voor medische schiftingen, uit (terechte) vrees dat ze anders fikse boetes gaan moeten betalen. Ik ga er niet verder over uitweiden, ik heb in het eerder blogartikel al genoeg gezanikt over het feit dat de wetgeving niet duidelijk is.
Er gaat nu wel een wetswijziging komen om hieraan te verhelpen. (Aan de onduidelijke wetgeving, niet aan mijn gezanik.) Ondertussen hebben de werkgevers wel al het geld voor de extra schiftingen mogen ophoesten, maar bon. Beter laat dan nooit. Voor de vrachtwagenchauffeurs verandert er alleszins niets. De voorwaarden voor een medische schifting bij rijbewijs C blijven hetzelfde. De schifting voor rijbewijs B zou daarentegen enkel nog nodig zijn bij openbaar vervoer, taxivervoer, verhuur van voertuigen met chauffeur, vervoer met ambulance en bezoldigd leerlingenvervoer. Dus niet voor verkopers die potentiële klanten meenemen voor een proefritje. Of bediendes die enkele malen per jaar met de bedrijfswagen een collega meenemen naar een bijscholing. En zelfs niet voor arbeiders die elke dag als ploeg naar de werf rijden.
Ik ben benieuwd of dat laatste ook daadwerkelijk het geval gaat zijn. Dat zou echt wel een aardverschuiving zijn voor de medische schiftingen. Duizenden werknemers die volgens de huidige wetgeving wel degelijk een schifting nodig hebben, zouden hiervan worden vrijgesteld. Eerst zien en dan geloven.
Enkele jaren geleden is er ook een heksenketel rond de schiftingen geweest. De vereisten voor de gezichtsscherpte werden verstrengd, in navolging van de Europese normen. Dus in plaats van een zicht van acht op tien met het beste oog en één op twintig met het slechtste oog, moest het slechtste oog opeens minimaal vijf op tien halen!
Natuurlijk begrijp ik de redenering achter deze strengere normgeving. Beeld je in, een vrachtwagenchauffeur zit op de snelweg te rijden. En plots raakt er een stofje in zijn goede oog. Hij ziet plots heel wazig uit zijn resterende (luie) oog, schrikt zich hierdoor een bult, gaat wild aan zijn stuur draaien en op het gaspedaal duwen, botst tegen een andere vrachtwagen aan die beladen is met nucleaire raketten. En daar zit je dan. Een nucleaire holocaust door een stofje in het oog. Maar goed dat deze cycloop-chauffeurs geweerd worden van de baan.
De gevolgen waren echter dermate groot, tal van (vrachtwagen)chauffeurs die al jaren en jaren hun beroep uitoefenden, opeens door een lui oog hun broodwinning kwijt, dat men een stapje heeft teruggenomen. De chauffeurs die hun schifting hebben van vóór 1998, worden beoordeeld volgens de Belgische wetgeving. Maar heb je die schifting pas nà '98 gekregen? Brute pech dan.
Waarom ben ik zo moeilijk aan het doen, vraag je je misschien af. De wetgeving is er toch voor het groter goed. Hoeveel dodelijke ongelukken zouden er niet méér gebeuren, moesten er mensen met een mindere gezichtsscherpte op de baan komen? Wel, waarschijnlijk geen. Onderzoek heeft namelijk uitgewezen dat mensen met slechter zicht niet méér ongelukken veroorzaken. Volgens één onderzoek zou het aantal ongevallen bij hen zelfs ietsje lager zitten, mogelijk omdat zij voorzichtiger rijden. Die gezichtsscherpte is dus niet zaligmakend.
Ik hou me desalniettemin aan de wetgeving. Als het zicht onvoldoende is, verwijs ik naar de oogarts. Hier raakt de onfortuinlijke werknemer soms onder optimale omstandigheden nét aan de vereiste scherpte. En dan kan ik hem wél een schifting geven. Paraplu opsteken? Jazeker. Maar tja, zo is de wet.
En de wet is de wet.
Behalve als ze wordt gewijzigd.
Er gaat nu wel een wetswijziging komen om hieraan te verhelpen. (Aan de onduidelijke wetgeving, niet aan mijn gezanik.) Ondertussen hebben de werkgevers wel al het geld voor de extra schiftingen mogen ophoesten, maar bon. Beter laat dan nooit. Voor de vrachtwagenchauffeurs verandert er alleszins niets. De voorwaarden voor een medische schifting bij rijbewijs C blijven hetzelfde. De schifting voor rijbewijs B zou daarentegen enkel nog nodig zijn bij openbaar vervoer, taxivervoer, verhuur van voertuigen met chauffeur, vervoer met ambulance en bezoldigd leerlingenvervoer. Dus niet voor verkopers die potentiële klanten meenemen voor een proefritje. Of bediendes die enkele malen per jaar met de bedrijfswagen een collega meenemen naar een bijscholing. En zelfs niet voor arbeiders die elke dag als ploeg naar de werf rijden.
Ik ben benieuwd of dat laatste ook daadwerkelijk het geval gaat zijn. Dat zou echt wel een aardverschuiving zijn voor de medische schiftingen. Duizenden werknemers die volgens de huidige wetgeving wel degelijk een schifting nodig hebben, zouden hiervan worden vrijgesteld. Eerst zien en dan geloven.
Natuurlijk begrijp ik de redenering achter deze strengere normgeving. Beeld je in, een vrachtwagenchauffeur zit op de snelweg te rijden. En plots raakt er een stofje in zijn goede oog. Hij ziet plots heel wazig uit zijn resterende (luie) oog, schrikt zich hierdoor een bult, gaat wild aan zijn stuur draaien en op het gaspedaal duwen, botst tegen een andere vrachtwagen aan die beladen is met nucleaire raketten. En daar zit je dan. Een nucleaire holocaust door een stofje in het oog. Maar goed dat deze cycloop-chauffeurs geweerd worden van de baan.
De gevolgen waren echter dermate groot, tal van (vrachtwagen)chauffeurs die al jaren en jaren hun beroep uitoefenden, opeens door een lui oog hun broodwinning kwijt, dat men een stapje heeft teruggenomen. De chauffeurs die hun schifting hebben van vóór 1998, worden beoordeeld volgens de Belgische wetgeving. Maar heb je die schifting pas nà '98 gekregen? Brute pech dan.
Waarom ben ik zo moeilijk aan het doen, vraag je je misschien af. De wetgeving is er toch voor het groter goed. Hoeveel dodelijke ongelukken zouden er niet méér gebeuren, moesten er mensen met een mindere gezichtsscherpte op de baan komen? Wel, waarschijnlijk geen. Onderzoek heeft namelijk uitgewezen dat mensen met slechter zicht niet méér ongelukken veroorzaken. Volgens één onderzoek zou het aantal ongevallen bij hen zelfs ietsje lager zitten, mogelijk omdat zij voorzichtiger rijden. Die gezichtsscherpte is dus niet zaligmakend.
Ik hou me desalniettemin aan de wetgeving. Als het zicht onvoldoende is, verwijs ik naar de oogarts. Hier raakt de onfortuinlijke werknemer soms onder optimale omstandigheden nét aan de vereiste scherpte. En dan kan ik hem wél een schifting geven. Paraplu opsteken? Jazeker. Maar tja, zo is de wet.
En de wet is de wet.
Behalve als ze wordt gewijzigd.