(Arbeids)geneeskundige sprokkels

Het jaar is nog maar goed en wel van start gegaan. Misschien zijn er zelfs een aantal goede voornemens die je nog niet gebroken hebt. Nog tijd zat voor het jaarverslag van de interne dienst voor preventie en bescherming op het werk, niet? Niet! Ik haal er gelijk even de wetgeving bij. Wat er allemaal in het verslag moet zitten, daar ga ik hier niet over uitweiden. Dat staat al uitgebreid genoeg beschreven in de verklarende nota van het FOD WASO . Maar ik geef hier wel de wettelijke termijnen. Okee, om te beginnen: ja, je moet pas ten laatste tegen 31 maart a.s. je jaarverslag opsturen naar het FOD WASO. Dat is dit jaar niet anders. De niet-Seveso-bedrijven moeten het opsturen naar de regionale directie Toezicht op het Welzijn op het Werk . Seveso-bedrijven naar de Afdeling van het toezicht op de chemische risico's . Weet je niet of je al dan niet een Seveso-bedrijf bent? Dan ben je geen Seveso-bedrijf.  Oh pffrt, eind maart pas, zeg je? Nee, zo gemakkeli

Ik heb het in een recent blogartikel al meegegeven: je kunt een werknemer niet langer ontslaan omwille van medische redenen, zonder een re-integratietraject aan te vragen. In dit artikel leg ik in vijf eenvoudige stappen uit wat je concreet moet doen om dit proces zo vlot mogelijk te laten verlopen.   Deze werkgever volgde niet mijn vijf eenvoudige stappen. Okee zeg je, je kunt als werkgever een werknemer niet meer tegen diens wil ontslaan om medische redenen. Uiteraard. Maar wanneer de werknemer hier zélf mee komt, met een attest van de behandelende arts dat attesteert dat de werknemer definitief ongeschikt is voor de bedongen arbeid? Dan kan het uiteraard wel nog zonder de hele reutemeteut, niet? Euh, nee. Heb je mijn vorig artikel niet gelezen? In de wet staat expliciet beschreven dat je het traject moet doorlopen: “ De arbeidsongeschiktheid ten gevolge van ziekte of ongeval, waardoor het voor de werknemer definitief onmogelijk wordt om he

Een tussendoortje.   Je weet uiteraard nooit wanneer of indien de arbeidsinspectie bij je binnenspringt. Maar met deze info van Danny De Baere ( Beswic ) weet je alvast waar ze dit jaar in het bijzonder op zullen letten.    Nobody expects the Belgian Inspection.   Nationale campagnes Lichte ongevallen: het register eerste hulp. Uitzendsector: vanuit SLIC. Wegmarkeringen: (gevaarlijke) agentia ikv REACH. Verderzetting campagne liften. Campagnes in bepaalde sectoren samen met TSW. Locale campagnes Antwerpen: psychosociale risico’s in acute hulpverleningsdiensten. Brussel: hotels en horeca. Limburg & Vlaams-Brabant: drukkerijen. O-Vl: asbest in containerparken. W-Vl: precair werk; onderaanneming in bedrijven. Henegouwen: psychosociale risico’s in het onderwijs. Luik: onderaanneming voor de openbare vervoersmaatschappij TEC. Namen-Luxemburg-Waals-Brabant: asbest in sociale huisvesting.

We zijn er bijna. Bij deze het laatste en finale deel van de artikelreeks over het KB Re-integratie. Hier beschrijf ik wat te doen wanneer de werknemer niet akkoord gaat met het re-integratieplan van de werkgever.   De werknemer gaat niet akkoord met het re-integratieplan   Okee, de eerste twee fasen zijn dus goed verlopen. De werknemer heeft zich aangeboden op de re-integratiebeoordeling bij de pa-ag (preventieadviseur-arbeidsgeneesheer, ofte bedrijfsarts), en is niet in beroep gegaan tegen diens beslissing. Yay! Dus nu heb je als werkgever ijverig een re-integratieplan opgesteld, met een omschrijving van het aangepast of ander werk (werkpost, werkvolume, uurrooster, progressiviteit maatregelen), de voorziene opleidingen, en een geldigheidsduur. Je legt dit voor aan de werknemer ter ondertekening. Wat blijkt (maximaal) vijf werkdagen later? De werknemer heeft het plan verworpen. Nooo! Wat nu? Vooreerst moet de werknemer wel motiveren waarom hij het plan weigert (klinkt

Okee, met vernieuwde energie beginnen we aan deel twee van de artikelreeks over het KB Re-integratie, en wat te doen wanneer de werknemer niet akkoord gaat met een stap in het proces. In dit deel beschrijf ik wat er gebeurt wanneer de werknemer op het gezondheidstoezicht bij de pa-ag (preventieadviseur-arbeidsgeneesheer, ofte arbeidsarts) is geweest, maar niet happy is met het advies dat de arts opgesteld heeft. De werknemer is niet akkoord met het advies van de bedrijfsarts De re-integratiebeoordeling is een nieuw type onderzoek dat beschreven staat in het KB Gezondheidstoezicht, en in vergelijking met de andere onderzoeken toch een beetje een specialleke . Om te beginnen moet de arts niet bij afloop van het onderzoek een formulier voor de gezondheidsbeoordeling afleveren aan de werknemer. Voor dit type onderzoek moet hij binnen de veertig werkdagen na ontvangst van het verzoek een FRB (formulier voor de re-integratiebeoordeling) opstellen, en ervoor zorgen dat dit d

120 boeken lezen op een jaar . Van al mijn doelstellingen is deze blijkbaar degene die het meest tot de verbeelding spreekt, want ik krijg hierbij vaak de vraag “wanneer ik eigenlijk slaap”. Hieronder geef ik mee hoe ik het doe. Kijk niet naar tv Of ga niet op café, of zit niet op Facebook. Kies om het even welke activiteit waar je heel veel tijd aan besteedt, en vraag jezelf af of je niet beter iets anders zou doen. Stel je prioriteiten. Het heeft achteraf beschouwd nog lang geduurd voordat ik stopte met voor de elfde keer te kijken naar een herhaling van een comedyserie die ik niet eens zo goed vond, en die dan nog eens herhaaldelijk onderbroken werd met ergerlijke reclamespots en aankondigingen van andere series die ik niet goed vond. Ik verlies dus geen tijd meer met “klassieke”* tv; moest het niet zijn dat mijn dochters graag naar Nick Jr kijken, en mijn echtgenote naar het nieuws, dan had ik al lang ons kabelabo

Het nieuwe KB Re-integratie is een complex geheel, met heel veel onderdelen en modaliteiten. Ik zou er een boek over kunnen volpennen. Je kunt het vergelijken met een reis met verschillende vertrekpunten, routes en eindbestemmingen. Ik zal enkele mogelijke routes in geuren en kleuren beschrijven, met name die waar de werknemer niet mee wilt werken. Omdat dit alleen al er zoveel zijn, heb ik het opgesplitst in verschillende artikels.   Health warning. These articles may cause extreme sleepiness.   De werknemer stuurt zijn kat naar de re-integratiebeoordeling   Om toch geen verkeerd beeld te scheppen: uiteraard heeft de werknemer er niet voor gekozen om ziek te worden, en kan hij verschillende gerechtigde redenen hebben om niet akkoord te gaan met een stap in het proces. Ik geef enkel mee wat er kan/moet gebeuren wanneer de werknemer niet akkoord gaat. Misschien dat ik ook eens beschrijf wat er gebeurt wanneer de werkgever niet mee wilt of kan werken, of de adviserend ge

Een vraag die mij nu al een aantal keer is gesteld, naar aanleiding van het nieuwe KB re-integratie; tijd om er even een kort blogartikel aan te wijden.     Ah, de definitieve overmacht. Al jaren een nagel aan mijn doodskist. In 2007 heb ik me zelfs laten verleiden tot het schrijven van een aantal fictiestukjes hierover (zie de triptiek Definitieve overmacht – Het verleden , Het heden en De toekomst ). Het toekomstverhaal is helaas echter nooit bewaarheid geworden, en met de huidige wetswijziging is de toen verschenen wettekst (die nooit effectief in werking is getreden) in haar geheel definitief in de vuilbak verdwenen. Nee, het vuile werk zal nog steeds door de bedrijfsarts en de werkgever opgeknapt moeten worden.   Op 30 december is dus een nieuwe wettekst verschenen in het Belgisch Staatsblad, dat de formaliteiten rond het einde van de arbeidsovereenkomst wegens overmacht als gevolg van definitieve arbeidsongeschiktheid beschrijft. In artikel 34 van de wet van 3 ju

Met het nieuwe jaar komen ook de goede voornemens. En als je de voorspelling van Mark Twain wilt vermijden (“Now is the accepted time to make your regular annual good resolutions. Next week you can begin paving hell with them as usual”*), dan ga je die best zo concreet mogelijk maken. Ik heb mijn vooropgestelde doelen voor 2016 ook effectief bereikt. In onderstaand artikel geef ik weer hoe. Wat waren mijn doelen? Eerst wil ik nog even het volgende meegeven. Niet alles kun je, of wil je, in een actielijst zetten. Sommige dingen zijn zo vanzelfsprekend, dat dit (hopelijk) niet nodig is. Zo staat mijn gezin centraal in mijn leven. Nu, ik heb dat wel als extra reminder in de hoofding van mijn dagelijkse actielijsten gezet, om al mijn besognes toch steeds in het juiste kader te blijven plaatsen… Wat ik dus als concrete jaardoelen had vooropgesteld, zijn de volgende: Schrijven:  85 uren 52 artikels Lezen: 120 boeken 40.000 pagina’s Bewegen: 3.660.000 stappen