Doorgaan naar hoofdcontent

Het KB Re-integratie. Wat als de werknemer niet akkoord gaat? Deel 3: het plan

We zijn er bijna. Bij deze het laatste en finale deel van de artikelreeks over het KB Re-integratie. Hier beschrijf ik wat te doen wanneer de werknemer niet akkoord gaat met het re-integratieplan van de werkgever.
 
De werknemer gaat niet akkoord met het re-integratieplan
 
Okee, de eerste twee fasen zijn dus goed verlopen. De werknemer heeft zich aangeboden op de re-integratiebeoordeling bij de pa-ag (preventieadviseur-arbeidsgeneesheer, ofte bedrijfsarts), en is niet in beroep gegaan tegen diens beslissing. Yay!

Dus nu heb je als werkgever ijverig een re-integratieplan opgesteld, met een omschrijving van het aangepast of ander werk (werkpost, werkvolume, uurrooster, progressiviteit maatregelen), de voorziene opleidingen, en een geldigheidsduur. Je legt dit voor aan de werknemer ter ondertekening. Wat blijkt (maximaal) vijf werkdagen later? De werknemer heeft het plan verworpen. Nooo! Wat nu?
Vooreerst moet de werknemer wel motiveren waarom hij het plan weigert (klinkt te zwaar, ik heb geen zin, …). En ja, uiteraard zal dit vaak effectief om een heel gegronde reden zijn.
 
In ieder geval, concreet houdt dit in dat hierbij het traject eindigt.

De werkgever bezorgt het (geweigerde) plan aan de werknemer en de pa-ag, en houdt het ter beschikking van de arbeidsinspectie. De pa-ag bewaart het plan in het gezondheidsdossier, en maakt het over aan de adviserend geneesheer. En net zoals in alle andere gevallen, is een inlichten van de behandelend arts blijkbaar niet nodig.
Wat zijn nu de mogelijke gevolgen van zulk een weigering? Wel, eigenlijk zijn die gelijkaardig aan de drie scenario’s in deel 1 van deze reeks:
  • Initiatief werkgever: werknemer verder in ziekteverlof
  • Initiatief adviserend geneesheer: tijdelijke overmacht, C3-2 – of iets anders, de toekomst zal het uitwijzen!
  • Initiatief werknemer: werknemer verder in ziekteverlof
 

Het blijft toch nog de vraag wat het tweede scenario (aanvraag opgestart door adviserend geneesheer) gaat betekenen, hoor. Want hier kan een weigering van het plan voor de werknemer leiden tot financiële schade. De beroepsprocedure kan hij niet inroepen, want dit is enkel na een beslissing tot definitieve ongeschiktheid door de pa-ag (zie deel twee in deze reeks). Dus wat gaat de werknemer doen wanneer hij vindt dat het plan op niets trekt, en dat de werkgever gewoonweg meer moeite moet doen om aangepast werk te voorzien? Hij kan zich gedurende het hele traject laten bijstaan door een werknemersafgevaardigde of een vakbondsafgevaardigde, dus het zal wellicht via deze weg zijn dat hij iets gaat proberen te "forceren". Ik ben alleszins benieuwd wat de komende maanden gaan brengen.
 

Dit geef ik tot slot nog even mee: Er is nog een laatste fase waarin de werknemer alsnog kan besluiten dat hij niet akkoord gaat met het re-integratietraject.

Ook na de eigenlijke opstart en uitvoering van het plan, kan de werknemer steeds een spontane raadpleging bij de pa-ag aanvragen voor een herevaluatie van de hele reutemeteut. Dit wanneer hij van mening is dat alle of een deel van de in dit plan vervatte maatregelen niet meer zijn aangepast aan zijn gezondheidstoestand.
 

En bij deze, beste bloglezer, heb ik met ca. 2500 woorden in grote lijnen beschreven hoe en wanneer een werknemer kan aangeven dat hij niet akkoord gaat met een van de verschillende stappen bij de totstandkoming van een plan tot re-integratie, en wat de mogelijke gevolgen kunnen zijn. Ik hoop dat het enig inzicht heeft gebracht, of op zijn minst soelaas heeft geboden aan die hardnekkige slapeloosheid waar je al maandenlang vruchteloos mee worstelt.

Populaire posts van deze blog

Apenpokken - stand van zaken

Apenpokken zijn wereldwijd in opmars, ook in België. Wat is het, hoe wordt het overgedragen, wat zijn de preventiemaatregelen en wat is de huidige stand van zaken in België? Sinds de laatste keer dat ik erover schreef begin juli, is de situatie wat gewijzigd. Onderstaand artikel geeft een overzicht. Wat zijn Apenpokken Monkeypox of Apenpokken (MPX) wordt veroorzaakt door het monkeypoxvirus (MPXV), dat behoort tot de familie van de orthopoxvirussen (waartoe ook het pokkenvirus behoort). Tot nu toe kwam de ziekte vooral voor in beboste delen van Centraal- en West-Afrika, met sporadisch gevallen in andere landen, gelinkt aan een reis naar deze gebieden. Sinds begin mei 2022 verspreidt de ziekte zich echter in Europa en daarbuiten, waarbij besmettingen vooral voorkomen bij mannen die seksuele contacten hebben met mannen, maar niet uitsluitend. Hoe raakt men besmet Om besmet te geraken door het apenpokkenvirus moet men nauw contact hebben met een besmettelijke of ziek persoon. Dit kan optre

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels