Doorgaan naar hoofdcontent

Wie loopt in België het risico op mazelen?

Mazelen is een van de meest besmettelijke infectieziekten. En toch was de ziekte bijna volledig onder controle in België, dankzij gestructureerde en efficiënte vaccinatiecampagnes.

Dit is niet langer het geval.
 
 

Wat is de huidige status?

Sinds december 2016 wordt Wallonië getroffen door een uitbraak van mazelen. Tot en met 16 april zijn 288 gevallen gemeld. Hiervan zijn er 163 bevestigd, 81 zijn waarschijnlijke gevallen en 44 zijn mogelijke gevallen. Voor 111 (38%) patiënten was een hospitalisatie nodig. 37 van de gevallen zijn gezondheidswerkers die besmet werden via nosocomiale weg. Tot nu toe zijn twee gevallen van acute encefalitis geregistreerd, er deed zich geen enkel sterfgeval voor. Vier Waalse provincies zijn getroffen; in de provincie Luxemburg is enkel een importgeval uit Frankrijk gerapporteerd.
 
In Vlaanderen zijn er ook enkele meldingen in 3 provincies en blijft de verhoogde waakzaamheid bestaan.

Verder wordt ook een significante stijging van mazelen in Europa waargenomen. Voornamelijk Roemenië en Italië zijn het zwaarst getroffen.

De epidemie lijkt nu wel in ons land in dalende lijn te evolueren.
 
 

Waardoor komt het nu dat Vlaanderen minder getroffen is?

Wel, baby’s en kinderen worden sinds 1985 systematisch ingeënt tegen de mazelen. Maar vooral in Vlaanderen is de vaccinatiegraad bijzonder goed, met meer dan 96% van de kinderen die gevaccineerd worden. Slechts een kleine 2% van de ouders weigert om hun kinderen te laten vaccineren. Die hoge vaccinatiegraad heeft tot gevolg dat de ziekte nog wel kan voorkomen, maar zich moeilijk kan verspreiden. Op deze wijze worden ook kinderen beschermd die niet gevaccineerd kunnen worden, bijvoorbeeld omdat ze een immuunstoornis hebben. Dit effect heet de kudde-immuniteit of groepsimmuniteit. Hierdoor zijn er sinds het begin van dit jaar minder dan 10 gevallen in Vlaanderen, op 6 miljoen inwoners.

Vergelijk dit met bijvoorbeeld Italië: De vaccinatiegraad van 2-jarigen ligt er onder de 85 procent. Gevolg: op 60 miljoen inwoners zijn er tot dusver 2240 gevallen van mazelen bekend. En het werkelijke aantal ligt mogelijk nog hoger, aangezien alleen meldingen via de huisarts worden meegeteld.
 


Wie loopt in België het risico om mazelen te krijgen (en dus ook besmettelijk te zijn)?

Vanzelfsprekend lopen alle kinderen die niet gevaccineerd werden, het risico. Maar ook welbepaalde groepen van volwassenen kunnen besmet raken, en op hun beurt anderen aansteken.

Ben je vóór 1970 geboren? Dan heb je in meer dan 95% van de gevallen mazelen als kind doorgemaakt, en kun je het dus niet opnieuw doormaken.

Ben je na 1995 geboren? Dan heb je normaal altijd twee vaccinaties tegen mazelen gehad, en ben je levenslang beschermd.

Maar ben je tussen 1970 en 1995 geboren? Dan heb je mogelijk slechts één vaccinatie tegen mazelen gehad, en ben je misschien niet voldoende beschermd. Je kunt je titer controleren via een bloedafname, en bij onvoldoende immuniteit een booster te laten zetten.

Zeker wanneer je zelf een kinderwens hebt of dit voorzien is in de nabije familie, zou het als preventieve maatregel wel nuttig zijn om de bescherming na te gaan en wanneer nodig, te boosteren. Let wel: na vaccinatie mag je minstens een maand niet zwanger worden.

Populaire posts van deze blog

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal

Cyanide

En nog eens een strikt arbeidsgeneeskundig blogartikel. Een van de aan mij toegewezen bedrijven heeft informatie gevraagd over cyanides. Redelijk gespecialiseerde informatie wellicht, maar relevant voor bedrijven die met blauwzuur werken. En om collega's arbeidsgeneesheren en preventieadviseurs het opzoekwerk te besparen, maak ik de tekst ook maar publiek. --- CYANIDE 1. Fysische en chemische eigenschappen HCN Heerlijk verfrissend... eh, ruik ik amandelen? HCN is een kleurloze vloeistof of kleurloos gas met de karakteristieke geur van bittere amandelen. HCN gas en vloeistof zijn mengbaar met water en oplosbaar in ethanol en ether. Het kook- en smeltpunt van HCN zijn respectievelijk 25,70°C en -13,24°C. HCN wordt gebruikt als ontsmettings- of desinfectiemiddel, of in chemische syntheses. NaCN en KCN De zouten NaCN en KCN zijn witte, kristallijne vaste stoffen met een lichte amandelgeur. Het smeltpunt van NaCN is 560°C en van KCN 620-635°C. KCN is goed oplosbaar i

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels