Doorgaan naar hoofdcontent

Mag je een werknemer die terugkeert uit een corona risicogebied verplichten om thuis te blijven?

Deze vraag heb ik de voorbije dagen al tig keren voorgelegd gekregen van bezorgde werkgevers, aangespoord door nog veel bezorgder werknemers.

Het antwoord is neen.

In België wordt elke maatregel overwogen door een comité van wetenschappelijke deskundigen en door alle bevoegde gezondheidsautoriteiten. Zij hebben besloten om mensen die terugkeren uit de getroffen landen niet in quarantaine te plaatsen wanneer ze geen symptomen hebben, omdat de kans dat ze zelf besmet zijn nog steeds bijzonder laag is. Dit advies is in overeenstemming met de richtlijnen van de WHO (de Wereldgezondheidsorganisatie).


Wanneer organisatorisch mogelijk kan de werkgever wel voorzien dat werknemers die terugkeren uit een risicogebied de eerste twee weken telewerk kunnen verrichten.

Ook geldt het advies dat deze werknemers zichzelf de eerste twee weken na terugkeer moeten monitoren op symptomen van COVID-19 (hoesten, ademhalingsmoeilijkheden), en tweemaal daags hun temperatuur moeten nemen.

Mochten ze binnen de twee weken ziek worden, dan moeten ze uiteraard wél thuis blijven. Ze moeten hun huisarts bellen en hun reisgeschiedenis en symptomen vermelden. Dan moeten ze ook de werkgever verwittigen.


Voor het overige gelden algemene maatregelen zoals zorgvuldig wassen van de handen, voldoende afstand houden en hoesten/niezen in de elleboog of in een wegwerpzakdoekje.


En misschien kan men de betrokken werknemers ook een bel of een klapper bezorgen, en verzoeken dat ze "unclean" roepen wanneer een collega in de buurt komt…

Populaire posts van deze blog

Nieuwe publicatie: Verzameling van de rechtspraak over psychosociale risico's op het werk (2016-2023)

In een gezamenlijke inspanning hebben de Algemene Directie Humanisering van de Arbeid van de FOD Werkgelegenheid en academici een uitgebreide verzameling samengesteld van rechtspraak gerelateerd aan psychosociale risico's op het werk. Dit document, dat de periode van 2016 tot 2023 beslaat, biedt inzicht in hoe rechtbanken omgaan met de gewijzigde wetgeving sinds 2014 over deze materie. Het is bedoeld om preventieadviseurs en anderen die met deze problematiek te maken hebben, direct naar relevante casussen en thema’s te leiden. Afbeelding: Studievoormiddag van de FOD Werkgelegenheid. Bron: Youtube. De toenemende relevantie van psychosociale risico's Met een historisch hoog aantal langdurig afwezige werknemers in België, onderstrepen psychosociale risico's op het werk – zoals stress, burn-out, en pesterijen – de noodzaak voor een effectieve aanpak en preventie. De wet van 4 augustus 1996, die werknemersbescherming biedt, en de significante wijzigingen in de wetgeving si

Controles op veiligheid van opblaasbare attracties

Opblaasbare attracties zoals springkastelen zijn een populaire aanvulling op ( bedrijfs )evenementen, maar recente incidenten en controles hebben veiligheidsproblemen aan het licht gebracht. Deze zorgen hebben geleid tot een aankondiging door de FOD Economie om toekomstige evenementen strenger te gaan controleren.   Veiligheidsrichtlijnen en regelgeving Aanbieders van opblaasbare structuren, zoals springkastelen en obstakelparcours, moeten de veiligheid van hun diensten garanderen. Dit houdt in dat zij zich moeten houden aan specifieke regelgeving, waaronder het Koninklijk Besluit betreffende de uitbating van speelterreinen en het Koninklijk Besluit voor de organisatie van actieve ontspanningsevenementen. Deze wetten stellen duidelijke eisen aan de veiligheid en het toezicht op deze attracties.   Veelvoorkomende veiligheidsproblemen Enkele van de meest zorgwekkende bevindingen door de FOD Economie omvatten: Onvoldoende schokdemping: Een geschikte schokdempende ondergr

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels