Doorgaan naar hoofdcontent

Feel the burn


Ik voelde een plotse stekende pijn in mijn hartstreek, was lichthoofdig en kon amper nog naar lucht happen. "Dat is het dan," dacht ik. "Een hartinfarct. Ik heb een gevuld leven gehad en heb er vrede mee, maar wat een helse manier om dit aardse bestaan te verlaten."


Mijn hartslagmeter was het niet eens met mijn eerder dramatische inschatting. Met 143 slagen per minuut zat ik zelfs nog onder het vereiste minimum voor een effectieve cardiotraining.


Sinds kort trachtte ik mijn conditie op te bouwen. Al jaren zat ik met gezwinde pas boven de 10.000 stappen per dag, maar volgens een check-up was er toch nog werk aan de winkel. Dus kreeg ik een hartslagmeter en een trainingsschema mee. En de eerste keer dat ik dit uitprobeerde, was ik compleet van mijn sokken geblazen door het verschil tussen wat ik dacht dat ik kon (niet zo veel) en wat eigenlijk mogelijk was (best wel wat).

Probleem is dat ik teveel "luisterde naar mijn lichaam". Bij het minste sprintje voelde ik mijn hart bonzen in mijn borstkas en hijgde ik de longen uit mijn lijf, en dacht ik dat ik aan mijn limieten zat. Blijkt dat mijn lichaam een vuile leugenaar is. "Brein, stop, stop! Dit is echt teveel! Ik kan niet meer, straks vallen we dood neer!"

Niet dus.

Na enkele dergelijke sessies kon ik drie maal per week 10 tot 15 km lopen, en toch voelde het elke keer bij de start alsof ik aan het doodgaan was.


Het advies "luister naar je lichaam" is dus een verkeerde benadering. Uiteraard moet je niet zomaar plots een marathon willen lopen. Er zijn limieten aan je lichaam, en daar moet je rekening mee houden. Maar die limieten zitten doorgaans een stuk verder dan je lichaam je wilt doen geloven. Via een goede begeleiding door een coach, en na een grondige medische check-up om eventuele onbekende afwijkingen te detecteren, ben je tot veel meer in staat dan wat je zelf denkt. Feel the burn!

Dit geldt niet alleen voor sportbeoefening. Ook bij revalidatie na rugpijn bijvoorbeeld moet je niet "luisteren naar je lichaam". Je lichaam zegt dat je verdomd veel pijn hebt, dus blijf lekker lang in bed met wat extra zachte kussentjes onder je poep en wat extra pijnstillers en ontstekingsremmers achter de kiezen. Niet doen! Laat je begeleiden door een goede kinesist die je uitdaagt om je grenzen te verkennen én verleggen. Twaalf jaar van een dergelijke aanpak via het preventieprogramma lage rugpijn heeft het succes van een dergelijke aanpak ruimschoots bewezen, en Fedris wilt nu hetzelfde doen voor burn-out. Ook hier is de boodschap om niet bij de pakken te blijven zitten.


Full disclosure: na enkele maanden ben ik wel terug gestopt met lopen. Drie maal per week 's avonds een gans uur kwijt aan een eigenlijk toch niet zo aangename ervaring; mijn brein en mijn lichaam hebben in gezamenlijk overleg besloten dat ik nu wel voldoende bewezen heb dat ik het kan, maar dat gewoon stappen voor mij op dit moment wel voldoende is...

Populaire posts van deze blog

Is maté oké?

Maté is een infusie van yerba maté bladeren in heet water. Het lijkt nog het meeste op thee, en wordt in de Zuid-Amerikaanse landen ook in plaats hiervan en in plaats van koffie gedronken. Eeuwenoud symbool van gezondheid en vriendschap, is deze drank er hét sociale bindmiddel. Maté is ook in de lage landen verkrijgbaar, in kruidenwinkels maar ook in grootwarenhuizen. En het heeft een afzetmarkt. Niet alleen bij inwijkelingen uit Zuid-Amerika. Maté wordt, naast groene thee, namelijk ook aanbevolen als hulpmiddel bij afvallen. Op een relatief bekende website staat maté geklasseerd onder "planten zonder risico", "... U kunt ook rechtstreeks thee van maté of groene thee nemen: gemakkelijk te vinden en veelvuldig gebruikt ..." Tal van dieetwebsites raden ook maté aan, omwille van tal van redenen: naast bijkomend gewichtsverlies, heeft het een beschermend effect op het hart. Het doet de slechte cholesterol dalen en beschermt tegen beschadigingen van het DNA. Het h

Bescherming voor Brusselse huishoudhulpen: Wat er verandert

Het Brussels Parlement heeft recentelijk besloten de rechten en arbeidsomstandigheden van huishoudhulpen te versterken. Dit artikel beschrijft de kernpunten van deze ordonnantie en hoe deze de huishoudhulpen in Brussel beïnvloedt. Groeiende behoefte aan bescherming Brussel telt op dit moment 28.137 huishoudhulpen, waarvan 21.393 Brusselaars zijn. 95 procent van hen is vrouw, veelal van buitenlandse afkomst en met een lage opleiding. Zij verzorgen dagelijks de huishoudelijke taken van 116.162 gebruikers. Met zo'n omvangrijke groep is het duidelijk dat hun bescherming en welzijn van het grootste belang zijn, zo stelt Brussels minister van Werk Bernard Clerfayt (DéFI) via zijn ordonnantie.   Opleiding en begeleiding Een kenmerk van de nieuwe regelgeving is de focus op opleiding. Elke nieuwe werknemer in de sector moet een initiële opleiding van 9 uur ondergaan, gevolgd door een jaarlijkse verplichte opleiding van 16 uur. Ter ondersteuning hiervan zullen bedrijven hun werkn

Organic Dust Toxic Syndrome (ODTS)

De term Organic Dust Toxic Syndrome werd voor het eerst in 1985 gebruikt. De aandoening, die is gekenmerkt door griepachtige verschijnselen, geeft doorgaans geen blijvende schade.   ODTS? Toxische inhalatiekoorts veroorzaakt door een plotse blootstelling aan hoge dosissen organisch stof werd al in de jaren 70 in de medische literatuur beschreven. Op een symposium in 1985 werd voor het eerst de term Organic Dust Toxic Syndrome (oftewel Toxisch Organisch Stof Syndroom) geopperd. De aandoening is gekenmerkt door griepachtige verschijnselen met soms ook klachten van de longen die één tot vijf dagen aanhouden, en geeft doorgaans geen blijvende schade. Oorzaak ODTS kan optreden in allerlei werksituaties en beroepen met blootstelling aan organisch stof (zie kader). ODTS wordt veroorzaakt door een plotse en hoge blootstelling aan stof van organische oorsprong dat grote hoeveelheden bacteriën en/of schimmels bevat. De bacteriën bevatten endotoxinen, en de schimmels mycotoxinen (mee