Doorgaan naar hoofdcontent

Actieve minuten (in het kort)

Arme blog. Ik merk dat ik hier de laatste tijd minder berichten op post. We zitten (bijna) op de helft van het jaar, en dat is voor mij de tijd voor een extra blik voor- en achteruit (zoals ik bv. heb beschreven in dit artikel). Zal ik een half uur vrijmaken om er nog eens een blogartikeltje van te maken.


Momenteel sta ik alleszins op schema voor al mijn doelstellingen. Een aantal (zoals schrijven) heb ik aan het begin van dit jaar hoger gesteld dan de voorgaande jaren, andere (zoals lezen) dan weer lager; aangepast aan de gewijzigde omstandigheden en waar ik me op wil focussen.

Ja, ik gebruik nog steeds jaardoelen als kapstok, en ik hou deze nog altijd dagelijks bij.

Ik heb mijn "blad" ondertussen herwerkt trouwens, waarbij ik nu mijn weekoverzichten heb geïntegreerd in mijn detailblad, en uitgebreid tot een overzicht gaande van 2013 tot nu. En nee, dat is geen teken van obsessief-compulsief gedrag.

Sinds kort ben ik ook mijn "actieve minuten" aan het bijhouden, omdat mijn Fitbit Charge 4 dat nu ook registreert. Dit zijn momenten van fysieke activiteit, waarbij je hartslag wat hoger gaat. De WHO raadt minimaal 150 minuten matige activiteit per week aan, of 75 minuten intensieve activiteit, of een combinatie van beide. Mijn activiteitstracker gaat daar slim mee om, door de intensief actieve minuten dubbel te tellen. 

Het is bewezen dat regelmatige lichaamsbeweging helpt bij het voorkomen en beheersen van niet-overdraagbare ziekten zoals hartaandoeningen, beroertes, diabetes en verschillende vormen van kanker. Het helpt ook hoge bloeddruk te voorkomen, een gezond lichaamsgewicht te behouden en kan de geestelijke gezondheid, kwaliteit van leven en welzijn verbeteren.

Het was een aangename verrassing voor me om te zien dat ik op een week meer dan het dubbele van de minimum richtlijnen haal. En te denken dat ik in mijn schooltijd meestal de minst sportieve van de klas was, en dus ook steevast als laatste werd gekozen bij een teamverdeling; nu zie ik de sportievelingen van toen rondlopen met een bierbuikje. Lees je hier tussen de regels door een beetje Schadenfreude? Nee hoor.

Ok, een moraal van het verhaal. Ik wil niet de boodschap geven dat je obsessief moet bezig zijn met je activiteiten. Het lijkt misschien zo, maar ik besteed daar zelf eigenlijk echt niet veel tijd aan, misschien enkele minuten per dag; zeker niet meer dan vijf. Het is wél zinvol om die bij te houden, op een eenvoudige en laagdrempelige manier. Zo krijg je inzicht in wat je doet (of niet doet), en waar je best een beetje bijstuurt. De principes zijn eigenlijk zoals die van een dynamisch risicobeheersingssysteem, maar dan voor jezelf: bepaal wat belangrijk is voor je, bekijk hoe je dat (gemakkelijk) meetbaar maakt, hou het bij en stuur bij indien nodig. Het is echt geen rocket science. En zo geraak je opnieuw van dat bierbuikje af!

Populaire posts van deze blog

Nieuwe publicatie: Verzameling van de rechtspraak over psychosociale risico's op het werk (2016-2023)

In een gezamenlijke inspanning hebben de Algemene Directie Humanisering van de Arbeid van de FOD Werkgelegenheid en academici een uitgebreide verzameling samengesteld van rechtspraak gerelateerd aan psychosociale risico's op het werk. Dit document, dat de periode van 2016 tot 2023 beslaat, biedt inzicht in hoe rechtbanken omgaan met de gewijzigde wetgeving sinds 2014 over deze materie. Het is bedoeld om preventieadviseurs en anderen die met deze problematiek te maken hebben, direct naar relevante casussen en thema’s te leiden. Afbeelding: Studievoormiddag van de FOD Werkgelegenheid. Bron: Youtube. De toenemende relevantie van psychosociale risico's Met een historisch hoog aantal langdurig afwezige werknemers in België, onderstrepen psychosociale risico's op het werk – zoals stress, burn-out, en pesterijen – de noodzaak voor een effectieve aanpak en preventie. De wet van 4 augustus 1996, die werknemersbescherming biedt, en de significante wijzigingen in de wetgeving si

Controles op veiligheid van opblaasbare attracties

Opblaasbare attracties zoals springkastelen zijn een populaire aanvulling op ( bedrijfs )evenementen, maar recente incidenten en controles hebben veiligheidsproblemen aan het licht gebracht. Deze zorgen hebben geleid tot een aankondiging door de FOD Economie om toekomstige evenementen strenger te gaan controleren.   Veiligheidsrichtlijnen en regelgeving Aanbieders van opblaasbare structuren, zoals springkastelen en obstakelparcours, moeten de veiligheid van hun diensten garanderen. Dit houdt in dat zij zich moeten houden aan specifieke regelgeving, waaronder het Koninklijk Besluit betreffende de uitbating van speelterreinen en het Koninklijk Besluit voor de organisatie van actieve ontspanningsevenementen. Deze wetten stellen duidelijke eisen aan de veiligheid en het toezicht op deze attracties.   Veelvoorkomende veiligheidsproblemen Enkele van de meest zorgwekkende bevindingen door de FOD Economie omvatten: Onvoldoende schokdemping: Een geschikte schokdempende ondergr

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels