Doorgaan naar hoofdcontent

Actieve minuten (in het kort)

Arme blog. Ik merk dat ik hier de laatste tijd minder berichten op post. We zitten (bijna) op de helft van het jaar, en dat is voor mij de tijd voor een extra blik voor- en achteruit (zoals ik bv. heb beschreven in dit artikel). Zal ik een half uur vrijmaken om er nog eens een blogartikeltje van te maken.


Momenteel sta ik alleszins op schema voor al mijn doelstellingen. Een aantal (zoals schrijven) heb ik aan het begin van dit jaar hoger gesteld dan de voorgaande jaren, andere (zoals lezen) dan weer lager; aangepast aan de gewijzigde omstandigheden en waar ik me op wil focussen.

Ja, ik gebruik nog steeds jaardoelen als kapstok, en ik hou deze nog altijd dagelijks bij.

Ik heb mijn "blad" ondertussen herwerkt trouwens, waarbij ik nu mijn weekoverzichten heb geïntegreerd in mijn detailblad, en uitgebreid tot een overzicht gaande van 2013 tot nu. En nee, dat is geen teken van obsessief-compulsief gedrag.

Sinds kort ben ik ook mijn "actieve minuten" aan het bijhouden, omdat mijn Fitbit Charge 4 dat nu ook registreert. Dit zijn momenten van fysieke activiteit, waarbij je hartslag wat hoger gaat. De WHO raadt minimaal 150 minuten matige activiteit per week aan, of 75 minuten intensieve activiteit, of een combinatie van beide. Mijn activiteitstracker gaat daar slim mee om, door de intensief actieve minuten dubbel te tellen. 

Het is bewezen dat regelmatige lichaamsbeweging helpt bij het voorkomen en beheersen van niet-overdraagbare ziekten zoals hartaandoeningen, beroertes, diabetes en verschillende vormen van kanker. Het helpt ook hoge bloeddruk te voorkomen, een gezond lichaamsgewicht te behouden en kan de geestelijke gezondheid, kwaliteit van leven en welzijn verbeteren.

Het was een aangename verrassing voor me om te zien dat ik op een week meer dan het dubbele van de minimum richtlijnen haal. En te denken dat ik in mijn schooltijd meestal de minst sportieve van de klas was, en dus ook steevast als laatste werd gekozen bij een teamverdeling; nu zie ik de sportievelingen van toen rondlopen met een bierbuikje. Lees je hier tussen de regels door een beetje Schadenfreude? Nee hoor.

Ok, een moraal van het verhaal. Ik wil niet de boodschap geven dat je obsessief moet bezig zijn met je activiteiten. Het lijkt misschien zo, maar ik besteed daar zelf eigenlijk echt niet veel tijd aan, misschien enkele minuten per dag; zeker niet meer dan vijf. Het is wél zinvol om die bij te houden, op een eenvoudige en laagdrempelige manier. Zo krijg je inzicht in wat je doet (of niet doet), en waar je best een beetje bijstuurt. De principes zijn eigenlijk zoals die van een dynamisch risicobeheersingssysteem, maar dan voor jezelf: bepaal wat belangrijk is voor je, bekijk hoe je dat (gemakkelijk) meetbaar maakt, hou het bij en stuur bij indien nodig. Het is echt geen rocket science. En zo geraak je opnieuw van dat bierbuikje af!

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...