Doorgaan naar hoofdcontent

Mijn doelen voor 2019

Sinds 2014 heb ik mijn jaardoelstellingen telkens behaald. Hoe, dat geef ik al weer in een eerder blogartikel.

Bij deze mijn doelstellingen voor 2019.



  1. Schrijven: 
    1. 130 uren
    2. 85 artikels
  2. Lezen:
    1. 120 boeken
    2. 40.000 pagina’s
  3. Bewegen:
    1. 4.380.000 stappen (12.000 stappen per dag)
    2. 261 dagen met meer dan 10.000 stappen (5 dagen per week)
  4. Gewicht:
    1. 9.000 punten (maximaal 25 punten per dag)
    2. 183 dagen met minder dan 25 punten (1 op 2 dagen)
  5. Welzijn:
    1. 1000 dingen waar ik dankbaar voor ben (zo'n 3 per dag)

Als je mijn eerdere doelen bekijkt (in eerder blogartikel dus), zul je zien dat ze scherper gesteld zijn*. Ik leg de lat dan ook elk jaar ietsje hoger. Deze continue verbetering (ondanks mijn gestaag toenemende leeftijd :-)) is mogelijk doordat ik mijn doelstellingen SMART heb opgesteld, ze continu bijhoud, en er gewoontes van heb gemaakt.

En het helpt naar het schijnt ook om je doelen publiek te maken; hierdoor ga je je er beter aan houden. Dus bij deze!


* Behalve het lezen. 120 boeken per jaar is voldoende. Ik heb in 2017 en 2018 dan wel respectievelijk 134 en 131 boeken gelezen, maar ik wil niet 130 als doelstelling zetten; het moet ook leuk blijven :-).
Labels:

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd risico, en begin
Meer lezen

Calciumhydroxide in water

Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH) 2 ) in water. Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water. “0,17 gram per 100 ml water”. Bron: Chemiekaarten 19 e editie 2004. “Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l” Bron: Carmeuse.nl In water valt Ca(OH) 2 uiteen in Ca 2+ - en OH - -ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3. “pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)” Bron: Intox.org Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8. “pH (saturated solution): 12.4” Bron: Sultanchemists.com “pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l” Bron: Carmeuse.nl Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide. “Calcium hydroxide penetrates the ski
Meer lezen

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels
Meer lezen