Doorgaan naar hoofdcontent

De halfjaarlijkse review - 2019

Vorig jaar heb ik rond deze tijd ook al een tussentijdse stand van zaken gegeven van mijn jaardoelstellingen, en in februari van dit jaar ook al. Ik bekijk sowieso elke ochtend kort hoe ver ik sta, en elke maandagochtend iets uitgebreider; dus zal ik ook even een update schrijven in een kort blogartikel.


Juist is juist, dus ik geef al even mee dat we nog niet helemaal halfweg het jaar zijn; de langste maanden zitten in het tweede jaardeel, dus 181 op 365 dagen = 49,6%. Maar voor het gemak zal ik afronden naar 50%.

  1. Schrijven: 
    1. 130 uren - 60,6 = NIET ok
    2. 85 artikels - 51 = ok
  2. Lezen:
    1. 120 boeken - 79 = ok
    2. 40.000 pagina’s - 28.595 = ok
  3. Bewegen:
    1. 4.380.000 stappen (12.000 stappen per dag) - 2.410.104 = ok
    2. 261 dagen met meer dan 10.000 stappen (5 dagen per week) - 157 = ok
  4. Gewicht:
    1. 9.000 punten (maximaal 25 punten per dag) - 3.962 = ok
    2. 183 dagen met minder dan 25 punten (1 op 2 dagen) - 110 = ok
  5. Welzijn:
    1. 1000 dingen waar ik dankbaar voor ben (zo'n 3 per dag) - 531 = ok

Dus algemeen beschouwd ben ik tevreden; ik sta enkel achter met mijn doelstelling van schrijven, maar binnenkort heb ik vakantie en zal ik hier wat meer tijd voor kunnen vrijmaken dan sporadisch een zaterdag- of zondagochtend, of een ochtendlijk blogberichtje zoals deze.

Misschien geef ik nog even een powertip mee: voor mijn dagelijkse opvolging stel ik mijn doelen iets hoger. Bijvoorbeeld 100 artikels in plaats van 85, en 150 boeken in plaats van 120. Hierdoor kan ik in het begin van het jaar een voorsprong opbouwen, en dit geeft een reserve voor wanneer ik in de loop van het jaar minder tijd of motivatie zou hebben... Sowieso weet ik uit ervaring dat ik in de laatste weken van het jaar tijdens de kerstvakantie er mijn voeten aan veeg, dus hou ik daar al rekening mee.

Veel succes met jouw doelen!

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...