Doorgaan naar hoofdcontent

Stimorol Lax

Het periodiek onderzoek houdt meer in dan enkel het beoordelen van de arbeidssituatie en de hieraan verbonden gezondheidsrisico's. Het is een preventief gezondheidsonderzoek. Het is in deze setting dat ook gezondheidsrisico's worden besproken die op zich niets met het werk te maken hebben, zoals roken en overgewicht. Soms blijft het beperkt tot een "uw gewicht is wat te hoog". (Ik blijf meestal erg diplomatisch. "Zeg Dikkertje Dap, klim eens wat vaker op de trap" wordt om de een of andere reden niet echt geapprecieerd.)
Bij sommige obese medemensen moet ik niet de moeite doen om hierover verder uit te weiden, ze hebben namelijk "dikke genen". Case closed. Maar het gebeurt wel eens dat mijn gesprekspartner zich bewust is van de gewichtigheid van de zaak en de zeer concrete vraag stelt "wat moet ik doen"? Afhankelijk van de tijd die ik beschikbaar heb, is mijn antwoord kort of lang (meestal kort), maar de boodschap blijft grotendeels hetzelfde:
- meer beweging ("feel the burn"), en
- anders gaan eten ("accelerando"), best met de hulp van een diƫtist of Weight Watchers
Ik heb in feite al zoveel reclame gemaakt voor Weight Watchers, dat ik eigenlijk een percentje zou moeten gaan vragen voor elke klant die ik aanbreng (of zouden ze dan per kilo betalen? Kassa kassa!).
Een praktische tip die ik ook nogal eens meegeef, is het overschakelen op "light" producten i.p.v. suiker. Cola Light, en Pepsi Max, zoetmiddeltjes, en suikervrije kauwgum. Allemaal lege suikercalorieƫn die je hierdoor vermijdt. En zie dan maar de kilo's er van af vliegen.
Blijkt nu dat dit gewichtsverlies soms ook een andere oorzaak heeft. In een recent artikel las ik over een vrouw die op 8 maanden 12 kg afviel en een man die 25 kg was kwijtgeraakt, gepaard gaande met buikpijn en diarree. En dan heb ik het niet over je alledaagse "mmh, even een Rennietje pakken" of "tiens, dat ging wat vlotter". Nee, het betrof echt een alien-springend-uit-de-buikpijn en spetterpoep.
Nu bleek al die ellende door suikervrije kauwgum te zijn veroorzaakt. Deze bevat namelijk het zoetmiddel sorbitol, en dit kan bij veelvuldig gebruik en grotere gevoeligheid voor de stof nogal wat ongewenste effecten hebben. Gasvorming, darmkrampen, diarree, de mogelijke nevenwerkingen zijn wel al lang gekend. Het is maar hoe je het bekijkt natuurlijk, want aanverwante stoffen zoals mannitol en xylitol worden ook wel gebruikt als laxativum. Maar ik ben er redelijk van overtuigd dat de gemiddelde kauwgumliefhebber niet actief op zoek is naar zulk een effect ("Stimorol Lax, nu met extra laxerende werking!")
Hiermee wil ik niet zeggen dat alle zoetmiddelen uit de handel geweerd moeten worden. Teveel suiker is slecht voor de tanden en voor de lijn. En als je na het drinken van enkele glaasjes Pepsi Max wat "actievere darmen" hebt, tja, dan gaat het wellicht enkel voor de andere mensen in je onmiddellijke nabijheid wat minder aangenaam zijn. Maar als je overgevoelig blijkt voor de stof en de gastro-intestinale klachten zich tot op het horrorniveau gaan begeven, ga je misschien toch best dat sorbitolsnoepje laten voor wat het is.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in Ć©Ć©n overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieĆ«n: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 Ć  9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Calciumhydroxide in water

Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH) 2 ) in water. Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water. “0,17 gram per 100 ml water”. Bron: Chemiekaarten 19 e editie 2004. “Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l” Bron: Carmeuse.nl In water valt Ca(OH) 2 uiteen in Ca 2+ - en OH - -ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3. “pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)” Bron: Intox.org Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8. “pH (saturated solution): 12.4” Bron: Sultanchemists.com “pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l” Bron: Carmeuse.nl Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide. “Calcium hydroxide penetrates the ski...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...