Er gelden nu in heel Europa dezelfde regels voor rijgeschiktheid bij apneupatiënten. Ook België heeft zijn wetgeving aangepast. Deze is op 20 augustus 2016 in voege gegaan. Maar in feite verandert er niet zoveel. Voor de ongeduldige lezer geef ik hieronder de concrete beslissingsboom weer.
- Lichte slaapapneu: geschikt
- Matige of ernstige slaapapneu:
- Geen (attest van) behandeling: niet geschikt
- Wel medische opvolging en therapietrouw: geschikt
- Eerste maal na diagnose:
- Groep 1: max. 2 jaar
- Groep 2: max. 1 jaar
- Verlenging rijgeschiktheid:
- Groep 1: onbeperkt
- Groep 2: max. 5 jaar
Nog steeds aan het lezen? Waarom? Je hebt toch alle nodige informatie al? Ah, je zit wellicht in de een of andere saaie vergadering. Okee, als je toch niets beters te doen hebt, bij deze wat meer uitweiding.
Een matig obstructief slaapapneusyndroom komt overeen met 15 tot 29 perioden van apneu of hypoapneu per uur (apneu-hypoapneu-index), een ernstig obstructief slaapapneusyndroom met een apneu-hypoapneu-index van 30 of meer. Beide ziektebeelden geven een buitensporige slaperigheid overdag.
Mensen met een matig of ernstig slaapapneusyndroom zijn in principe niet rijgeschikt, ongeacht het type voertuig waarmee ze willen rijden. Als bij aanvragers of bestuurders een matig of ernstig obstructief slaapapneusyndroom wordt vermoed, moeten zij verder medisch advies vragen alvorens een rijbewijs wordt afgegeven of verlengd. Zij kunnen de raad krijgen niet te rijden tot de diagnose is bevestigd.
Wanneer deze slechte slapers echter met een medisch attest kunnen aantonen dat zij hun aandoening voldoende onder controle hebben, een passende behandeling volgen en als gevolg daarvan minder slaperig zijn, kunnen ze vanaf een maand na opstart van de behandeling wel rijgeschikt worden verklaard. Toch een beetje merkwaardig, is dat voor een rijgeschiktheidattest groep 1 nog een attest van de neuroloog nodig is, terwijl dat niet meer expliciet wordt gevraagd voor groep 2.
Wanneer deze slechte slapers echter met een medisch attest kunnen aantonen dat zij hun aandoening voldoende onder controle hebben, een passende behandeling volgen en als gevolg daarvan minder slaperig zijn, kunnen ze vanaf een maand na opstart van de behandeling wel rijgeschikt worden verklaard. Toch een beetje merkwaardig, is dat voor een rijgeschiktheidattest groep 1 nog een attest van de neuroloog nodig is, terwijl dat niet meer expliciet wordt gevraagd voor groep 2.
De geldigheidsduur van de rijgeschiktheid bedraagt bij de eerste gezondheidsbeoordeling voor groep 1 (categorieën A3, A, B, B+E) maximaal twee jaar, en voor groep 2 (categorieën C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D en D+E; categorieën A3, A, B en B+E, als men daarmee bezoldigd vervoer uitoefent) maximaal één jaar.
Is men na deze periode nog steeds vrij van stoornissen, dan kan men een onbeperkte rijgeschiktheidsverklaring krijgen voor groep 1, en een geschiktheid van maximale duur (5 jaar) voor groep 2. Medische opvolging en therapietrouw zijn wel vereist, met tussenpozen van de periodieke medische onderzoeken van niet meer dan drie jaar voor groep 1 en één jaar voor groep 2.
Zie ook:
- Koninklijk besluit van 21 juli 2016 tot omzetting van richtlijn 2014/85/EU van de Commissie van 1 juli 2014 tot wijziging van richtlijn 2006/126/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende het rijbewijs, BS 10 augustus 2016.
- Richtlijn 2014/85/EU van de Commissie van 1 juli 2014 tot wijziging van Richtlijn 2006/126/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende het rijbewijs, Pb. L. 2 juli 2014, afl. L194/10
Wil je mijn overige artikels over rijgeschiktheid bekijken, dan kun je dat doen via de labels, of deze link.