Onlangs is het KB Re-integratie opgenomen als artikels 73/1
tot en met 73/11 in het KB van 28 mei 2003 betreffende het gezondheidstoezicht
op de werknemers. En nu heeft men ook de rest van het KB Gezondheidstoezicht*
opgekuist (ik krijg het onding niet rechtstreeks gelinkt, maar het is op 06/02/2017 verschenen in het Belgisch Staatsblad, numac 2017200281). Voor jullie welzijn (want het lezen van deze wetteksten heeft een
ernstig slaapverwekkend effect) geef ik hier de belangrijkste wijzigingen weer.
Een verzoek om gezondheidstoezicht kan nu ook gewoon via mail
Zie hiervoor artikel 11.
Wel ok, er staat niet specifiek dat de aanvraag nu ook via
mail mag, maar er staat “op de meest aangewezen wijze”. En volgens insiders
is de achterliggende reden van deze term om een verzoek via mail mogelijk te
maken. Welcome to the 20th
century! (nee, geen typo).
Dit komt ook tegemoet aan de enkele “ancien”
arbeidsinspecteurs en arbeidsgeneesheren, die tot dusver steeds hebben geëist
dat de werknemer zulk een formulier hadden “overhandigd gekregen van hun
werkgever”, zoals het KB stipuleerde.
Het verzoek moet ook niet meer beantwoorden aan “het model
dat gaat als bijlage I”, maar enkel de hier vermelde gegevens bevatten. Wederom
een versoepeling die ik enkel kan toejuichen.
Een verzoek om gezondheidstoezicht hoeft niet langer voor spontane raadplegingen of bezoeken voorafgaand aan de werkhervatting
Zie ook hier artikel 11.
Spontane raadplegingen en bezoeken voorafgaand aan de
werkhervatting konden al sinds midden 2014 rechtstreeks (en zelfs anoniem)
aangevraagd worden door de werknemers. Strikt wettelijk gezien moesten ze tot
dusver hier dus ook een verzoek om gezondheidstoezicht voor indienen, met
gebruik van het model uit bijlage I. Niet langer nodig. Het KB somt op voor
welke types onderzoeken het wél nog nodig is, en deze twee zitten er niet meer
bij.
Ik vind het toch een beetje verwarrend, want het is nog
steeds meestal de werkgever die aan de externe dienst uit naam van de werknemer
een spontaan consult of voorafgaand bezoek aanvraagt.
Oh, en aanvragen van een re-integratietraject staan er dus
ook niet bij in het lijstje van het KB. Er staat niet expliciet vermeld welk
document of model je dan wél moet gebruiken, maar dat zal later nog wel komen.
Co-prev heeft in tussentijd alleszins een voorsteldocument opgesteld. Dit wordt
door alle externe diensten gebruikt, en zal waarschijnlijk ook gebruikt worden
als model door het FOD WASO.
Spontane raadplegingen kunnen nu ook buiten de werkuren
Dat staat in artikel 12.
Waarom? Het is niet altijd even evident om tijdens de
werkuren even ongezien weg te glippen voor een anoniem consult bij de
bedrijfsarts. Maar het KB verplichtte dat alle onderzoeken (buiten deze in het
kader van re-integratie) tijdens werkuren plaatsvonden. Met dit KB is dat
probleem opgelost.
Ook “gewone” spontane consulten kunnen hierdoor vanaf nu
buiten de werkuren. Maar als ik de formulering in het KB letterlijk
interpreteer, zijn deze onderzoeken dan niet noodzakelijk bezoldigd als
arbeidstijd! Ik vraag me af of dat wel de bedoeling was…
De bedrijfsarts heeft nu ALTIJD de toestemming van de werknemer nodig om de behandelend of adviserend arts te contacteren
Zie artikel 23.
En what the hell?! Vroeger mocht de bedrijfsarts nog
“telkens hij het nuttig acht” de behandelend geneesheer contacteren om
bijvoorbeeld risico’s te identificeren. Zoals bij een piloot, waar de
bedrijfsarts toch wat twijfels heeft over diens mentale gezondheidstoestand. Nu
kan dat dus niet meer zonder expliciete goedkeuring van de werknemer in
kwestie. Okee, in zulk een geval kan de bedrijfsarts altijd een ongeschiktheid
voor de veiligheidsfunctie uitschrijven. En dan is het aan de werknemer om zelf
het bewijs te leveren dat er geen vuiltje aan de lucht is. Of moest hij in
beroep gaan, dan kan dat enkel mits de geneesheer-inspecteur overleg kan plegen
met diens behandelend arts. Dus misschien moet ik me hier niet te druk over
maken. But still. Very annoying.
Oh, en de adviserend geneesheer kan dus ook enkel
gecontacteerd worden mits expliciete goedkeuring van de werknemer. Vroeger werd
dit helemaal niet vermeld, maar nu dus wel.
Misschien zou ik dit allemaal minder erg vinden, moesten de
adviserend geneesheren niet al geruime tijd geleden een wettekst gekregen
hebben die expliciet toelaat dat zij wanneer ze maar willen wél de behandelend
arts kunnen contacteren, ongeacht of de werknemer hiervoor toestemming gegeven
heeft. En wij moeten dus steeds eerst braaf vragen of dat wel mag. Allemaal
heel politiek correct, maar erg efficiënt is het niet.
Een opkuis van enkele artikelen
En ten slotte wordt er dus nog wat gestofveegd in de
wetteksten, om coherent te zijn met de nieuwe procedure van
re-integratietrajecten.
Zo zijn er aanvullingen in artikels 14, 16, 26, 37, 72 en
82. Concreet betreft dit steeds iets à la “en dit geldt ook voor de nieuwe
re-integratieonderzoeken”. Misschien toch nuttig om even te vermelden: artikel
37 gaat over de spontane raadpleging, en dit kan nu dus ook wanneer de
werknemer vindt dat het re-integratieplan niet meer goed marcheert. Ik geef het
maar mee.
Er is ook een nieuw artikel 47/1, gewoon om te zeggen dat
bij beslissingen vanuit van de “nieuwe” re-integratie niet een Formulier voor
de GezondheidsBeoordeling gebruikt mag worden (maar dus wel een Formulier voor
de Re-integratieBeoordeling, zoals vermeld in artikel 73/2 §4).
En weg met de hele reutemeteut over de “oude”
re-integratiebeoordeling in artikels 39-41.
Het wordt wel wat wanordelijk, met al die tussenartikels
47/1 en 73/1-11 etc. Nu, het FOD WASO vindt dat zelf ook, en is van plan om in
de loop van dit jaar de hele Wet op het Welzijn te hernummeren. Probleem is
wel, dat ik dan al mijn verwijzingen naar deze artikels dan ook zal
moeten aanpassen…