Doorgaan naar hoofdcontent

Bedrijfsvisie en interne communicatie

Wil je eens een leuk spelletje doen op een feestje? Kies een (bekend) liedje, en tik de melodie met je hand op de tafel. De theme-song van The A-Team bijvoorbeeld. Tik tik-tik, tik tik-tik. Ti-ti-tik-tik tik-tik, tik ti-ti-tik tik. Piece of cake, right? Iedereen gaat dat onmiddellijk herkennen, niet?


Wel, niet echt. Men heeft dit uitgetest in een onderzoek van Elizabeth Newton van Stanford. De proefpersonen mochten een liedje kiezen uit de volgende lijst: 
  • Happy Birthday
  • Mary Had a Little Lamb
  • Jingle Bells
  • Rock Around the Clock
  • Twinkle, Twinkle Little Star
  • Row, Row, Row Your Boat

Minder cool dan The A-Team, maar bon, wel heel bekende liedjes, in de VS althans. De proefpersonen moesten aangeven hoe groot ze de kans achtten dat een ander het “uitgetikte” liedje zou herkennen. Hun inschatting: de helft zou het raden. De realiteit bleek anders: slechts één op de veertig liedjes werd geraden; 2,5% in plaats van 50%.

Er is dus een hemelsbreed verschil in wat je denkt te vertellen, en wat de ontvanger hoort. "The Curse of Knowledge" wordt dit fenomeen ook wel genoemd.

Zo is het ook met interne communicatie in bedrijven. De directie heeft misschien een duidelijke visie uitgewerkt, een meesterwerk van een symfonie. En omdat ze hier weken, maanden aan hebben gewerkt en bijgewerkt en verfijnd, horen ze deze melodie constant in hun hoofd wanneer ze over deze visie praten. 

De onderbouw van die visie wordt dan onvoldoende uitgelegd. Want zij horen de prachtige melodie, dus zal dat toch voor iedereen het geval zijn, niet?


Als ze er al over praten. Uit een onderzoek van John Kotter van Harvard bleek dat bedrijven hun visie met een factor tien “onder-communiceren”. Medewerkers werden in een periode van drie maanden gemiddeld aan 2,3 miljoen woorden en getallen blootgesteld. Slechts 13.400 woorden en getallen hadden betrekking op de visie dat er zaken moesten veranderen; minder dan 1% van de communicatie dus. 

Je kunt dan ook moeilijk verwachten dat deze medewerkers de visie volledig begrijpen, laat staan die zich eigen hebben gemaakt.


Leg de visie van je onderneming dus goed uit. Wat gaan we doen? Waarom willen we dat doen? En hoe gaan we dat doen? Herhaal, herhaal, herhaal.

Want anders hoor je als directie wel zelf die prachtige symfonie, maar op het jaarlijkse personeelsevent hoort je publiek enkel… wat onsamenhangend getik.


* Meer hierover in “Made to Stick” van Chip & Dan Heath, en “Originals” van Adam Grant.

Populaire posts van deze blog

Nieuwe publicatie: Verzameling van de rechtspraak over psychosociale risico's op het werk (2016-2023)

In een gezamenlijke inspanning hebben de Algemene Directie Humanisering van de Arbeid van de FOD Werkgelegenheid en academici een uitgebreide verzameling samengesteld van rechtspraak gerelateerd aan psychosociale risico's op het werk. Dit document, dat de periode van 2016 tot 2023 beslaat, biedt inzicht in hoe rechtbanken omgaan met de gewijzigde wetgeving sinds 2014 over deze materie. Het is bedoeld om preventieadviseurs en anderen die met deze problematiek te maken hebben, direct naar relevante casussen en thema’s te leiden. Afbeelding: Studievoormiddag van de FOD Werkgelegenheid. Bron: Youtube. De toenemende relevantie van psychosociale risico's Met een historisch hoog aantal langdurig afwezige werknemers in België, onderstrepen psychosociale risico's op het werk – zoals stress, burn-out, en pesterijen – de noodzaak voor een effectieve aanpak en preventie. De wet van 4 augustus 1996, die werknemersbescherming biedt, en de significante wijzigingen in de wetgeving si

Controles op veiligheid van opblaasbare attracties

Opblaasbare attracties zoals springkastelen zijn een populaire aanvulling op ( bedrijfs )evenementen, maar recente incidenten en controles hebben veiligheidsproblemen aan het licht gebracht. Deze zorgen hebben geleid tot een aankondiging door de FOD Economie om toekomstige evenementen strenger te gaan controleren.   Veiligheidsrichtlijnen en regelgeving Aanbieders van opblaasbare structuren, zoals springkastelen en obstakelparcours, moeten de veiligheid van hun diensten garanderen. Dit houdt in dat zij zich moeten houden aan specifieke regelgeving, waaronder het Koninklijk Besluit betreffende de uitbating van speelterreinen en het Koninklijk Besluit voor de organisatie van actieve ontspanningsevenementen. Deze wetten stellen duidelijke eisen aan de veiligheid en het toezicht op deze attracties.   Veelvoorkomende veiligheidsproblemen Enkele van de meest zorgwekkende bevindingen door de FOD Economie omvatten: Onvoldoende schokdemping: Een geschikte schokdempende ondergr

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels