Doorgaan naar hoofdcontent

Rijgeschiktheid groep 2 - Mogen de externe diensten nog zelf oogtesten uitvoeren?

Update 12/02 zie onderaan. Recent hebben verschillende gemeentebesturen, ondernemingen en interne en externe diensten een officiële omzendbrief ontvangen uitgaande van de FOD Mobiliteit, over het medisch rijgeschiktheidsonderzoek groep 2.

Naast enkele algemene richtlijnen tips and tricks staat hier ook in vermeld dat het oogonderzoek moet uitgevoerd worden door een oogarts, dat dit - ten onrechte - door sommige centra zelf worden uitgevoerd, en dat ze dit vanaf september a.s. ook effectief zullen controleren.

Wat betekent dit nu concreet, mogen de externe diensten deze oogonderzoeken niet langer zelf uitvoeren? Hieronder vind je terug wat letterlijk in de wetgeving staat, en wat het concreet betekent.



De wetgeving

Klaar voor wat saaie teksten? Lees dan gerust verder. Indien niet, sla het dan gewoon over en lees enkel het besluit. Ik heb sowieso de relevante passages in het rood gezet.

Koninklijk besluit van 23 maart 1998 betreffende het rijbewijs. (B.S. 30.04.1998). Titel III. Het rijbewijs. Hoofdstuk IV. Examens. Afdeling 6. Geneeskundig onderzoek. Art. 42. De kandidaat voor een rijbewijs geldig voor de categorie [1 C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D of D+E]1 moet een onderzoek ondergaan dat vaststelt of hij voldoet aan de normen voorgeschreven in bijlage 6 voor de groep 2.
Het onderzoek wordt ondergaan overeenkomstig de procedure bedoeld in artikel 44.

Koninklijk besluit van 23 maart 1998 betreffende het rijbewijs. (B.S. 30.04.1998). Titel III. Het rijbewijs. Hoofdstuk IV. Examens. Afdeling 6. Geneeskundig onderzoek.  Art. 44.§ 1. Het onderzoek bedoeld in artikel 42 wordt afgelegd voor een geneesheer van een medisch centrum van [2 het Bestuur van de medische expertise]2.
De aanvrager legt een verklaring voor waarin hij op zijn woord van eer bevestigt, bij zijn weten niet aangetast te zijn door een aandoening die het normaal besturen van een voertuig, zelfs tijdelijk, zou kunnen verhinderen of belemmeren en deelt het resultaat mee dat hij bekwam bij een eventueel vorig geneeskundig onderzoek. Het model van deze verklaring komt voor in bijlage 6, IX.
Hij legt bovendien het verslag voor van een oogarts waarvan het model bepaald is in bijlage 6, X. 

Koninklijk besluit van 23 maart 1998 betreffende het rijbewijs. (B.S. 30.04.1998). Titel III. Het rijbewijs. Hoofdstuk IV. Examens. Afdeling 6. Geneeskundig onderzoek.  Art. 44.§ 4. In afwijking van de bepalingen van § 1, kan het onderzoek bedoeld in artikel 42 afgelegd worden voor :
een geneesheer van een erkende Arbeidsgeneeskundige Dienst. Wanneer de Arbeidsgeneesheer tot de ongeschiktheid van de kandidaat besluit of de beslissing laat afhangen van voorwaarden of beperkingen kan beroep ingesteld worden volgens de bepalingen betreffende de beslissingen van de Arbeidsgeneesheer voorgeschreven in het Algemeen Reglement voor de arbeidsbescherming;
2° een geneesheer van het «Office communautaire et Régional de la Formation professionnelle et de l’Emploi», van de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding, «Arbeidsamt der Deutschsprachigen Gemeinschaft» of van het «Institut bruxellois francophone pour la formation professionnelle»;
3° een geneesheer van de medische dienst van het leger;
4° een geneesheer van een centrum voor leerlingenbegeleiding;
5° een geneesheer van de medische dienst van de federale politie.

Koninklijk besluit van 23 maart 1998 betreffende het rijbewijs. (B.S. 30.04.1998). Bijlage 6. Minimumnormen en attesten inzake de lichamelijke en geestelijke geschiktheid voor het besturen van een motorvoertuig. III. Normen betreffende de visuele functies. 1. Algemene bepalingen. 1.1. De kandidaat van groep 1 bedoeld in artikel 41, § 3, en de kandidaat van groep 2, behalve als de in artikel 44, § 4, bepaalde geneesheer voor deze laatste de vereiste onderzoeken kan uitvoeren, wenden zich tot de oogarts van hun keuze, die, op het vlak van het visueel functioneren, de rijgeschiktheid en de geldigheidsduur ervan moet bepalen.


Dus wat is het besluit?

De wetgeving geeft dus expliciet aan dat het oogonderzoek in het kader van een rijgeschiktheid groep 2 door een oogarts moet uitgevoerd worden, BEHALVE wanneer het een arbeidsarts is van een erkende dienst (en nog enkele andere uitzonderingen).

Dus ja, de externe diensten mogen wel degelijk nog zelf oogtesten blijven uitvoeren.

Update 12/02, mail FOD Mobiliteit:
Ik kan jullie het nieuws meedelen dat de Fod Mobiliteit en Vervoer het standpunt van Fod Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg volgt en de medische diensten dus toelaat de oogonderzoeken uit te voeren met de geijkte apparatuur.  Er wordt enkel doorverwezen naar de oogarts wanneer effectief een probleem werd vastgesteld via de meetapparatuur.
Wij zijn van plan nog een brief te richten aan alle interne en externe medische diensten.

Populaire posts van deze blog

Nieuwe publicatie: Verzameling van de rechtspraak over psychosociale risico's op het werk (2016-2023)

In een gezamenlijke inspanning hebben de Algemene Directie Humanisering van de Arbeid van de FOD Werkgelegenheid en academici een uitgebreide verzameling samengesteld van rechtspraak gerelateerd aan psychosociale risico's op het werk. Dit document, dat de periode van 2016 tot 2023 beslaat, biedt inzicht in hoe rechtbanken omgaan met de gewijzigde wetgeving sinds 2014 over deze materie. Het is bedoeld om preventieadviseurs en anderen die met deze problematiek te maken hebben, direct naar relevante casussen en thema’s te leiden. Afbeelding: Studievoormiddag van de FOD Werkgelegenheid. Bron: Youtube. De toenemende relevantie van psychosociale risico's Met een historisch hoog aantal langdurig afwezige werknemers in België, onderstrepen psychosociale risico's op het werk – zoals stress, burn-out, en pesterijen – de noodzaak voor een effectieve aanpak en preventie. De wet van 4 augustus 1996, die werknemersbescherming biedt, en de significante wijzigingen in de wetgeving si

Controles op veiligheid van opblaasbare attracties

Opblaasbare attracties zoals springkastelen zijn een populaire aanvulling op ( bedrijfs )evenementen, maar recente incidenten en controles hebben veiligheidsproblemen aan het licht gebracht. Deze zorgen hebben geleid tot een aankondiging door de FOD Economie om toekomstige evenementen strenger te gaan controleren.   Veiligheidsrichtlijnen en regelgeving Aanbieders van opblaasbare structuren, zoals springkastelen en obstakelparcours, moeten de veiligheid van hun diensten garanderen. Dit houdt in dat zij zich moeten houden aan specifieke regelgeving, waaronder het Koninklijk Besluit betreffende de uitbating van speelterreinen en het Koninklijk Besluit voor de organisatie van actieve ontspanningsevenementen. Deze wetten stellen duidelijke eisen aan de veiligheid en het toezicht op deze attracties.   Veelvoorkomende veiligheidsproblemen Enkele van de meest zorgwekkende bevindingen door de FOD Economie omvatten: Onvoldoende schokdemping: Een geschikte schokdempende ondergr

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels