Doorgaan naar hoofdcontent

Welke vitamines en mineralen moet je nemen?

In de recentste Annals of Internal Medicine is een massale overkoepelende studie verschenen naar de gezondheidseffecten van vitamine- en mineraalsupplementen. De belangrijkste conclusies geef ik hieronder weer.


De industrie rond voedingssupplementen is big business. Ik heb zelf ook een aantal supplementen in de geneesmiddelenkast zitten, in de ijdele hoop om mijn beperkte tijd op deze aardkloot met een aantal maanden of jaren te kunnen verlengen. Maar heeft het enige zin? 

Als je de onderzoeken wilt geloven, wel. Met de regelmaat van de klok verschijnen er studies die een nieuw superfood of supermolecule vinden; resveratrol staat bijvoorbeeld de laatste dagen weer in de kijker, als wondermiddel voor Marsastronauten.

Maar dergelijke onderzoeken zeggen niet alles. Statistische significantie is niet heiligmakend. Gooi een Belgische euromunt op 21 juli 20 keer in de lucht, en je hebt een goeie kans dat ze 16 keer op "kop" landt. Om met een grotere zekerheid te kunnen zeggen of de munt op de Belgische nationale feestdag meer geneigd is om op kop te landen en het gezicht van koning Filip te tonen, is het nodig om het onderzoek te herhalen met een groter aantal testen, en met variaties op het thema. De munt opgooien op 22 juli bijvoorbeeld, of een Nederlandse euromunt opgooien - vertoont koning Willem-Alexander dezelfde voorkeur voor de Belgische feestdag?

Een overkoepelende studie zoals die in de Annals of Internal Medicine heeft dit gedaan; het heeft 227 klinische proeven geanalyseerd, een gecombineerd totaal van 992.129 proefpersonen onder de loep genomen, en 105 meta-analyses gedaan (analyses van de onderzoeken) op 16 van de vaakst gebruikte vitamine- en mineralensupplementen.

Wat blijkt? 

Bijna alle beoordeelde supplementen, inclusief multivitaminen, selenium, vitamine A, vitamine B6 en vitamine D, vertonen geen verband met een verhoogd of verlaagd risico op overlijden of hartaandoeningen.

Slechts drie specifieke interventies vertonen een effect met enige statistische significantie.

Minder zout

Dit is een "gouwe ouwe". Hoelang wordt er al niet gezegd dat we onze zoutinname moeten beperken? Wel, in tegenstelling tot adviezen als "niet gaan zwemmen tot een uur na het eten" blijkt dit wel gefundeerd. Zoutarme diëten doen bij gezonde proefpersonen het risico op hartaandoeningen en overlijden met ongeveer 10 procent dalen.

Omega-3 vetzuren

De laatste 10 à 20 jaar een hype, de laatste tijd iets minder. En er is inderdaad een klein beschermend effect gevonden tegen overlijden door hartaandoeningen. Dit effect is wel beperkt, verwacht er dus niet 1000 jaar mee te worden, zoals dokter Le Compte. Hoe zou het daar eigenlijk mee zitten? Ik heb de laatste jaren weinig over hem gehoord.

Foliumzuursupplementen

Ook hier is een licht beschermend effect gevonden tegen overlijden door beroerte. 

Calcium- en vitamine D-supplementen

Wat, toch een vierde interventie met statistische significantie? Wel ja, maar in negatieve zin. Calcium en vitamine D apart hebben geen effect, maar neem ze samen, en je hebt een dodelijke cocktail met 17 procent meer kans op een beroerte.

Ik besef dat diegenen die enkel de titeltjes lezen, net meer geneigd zullen zijn om bovenstaande supplementen te gaan nemen in plaats van deze waarschuwing te volgen. Maar ik ben bereid dat risico te nemen; het is Darwinisme in actie. Lezen kan je leven redden.

Conclusie

Met het risico om extra verwarring te creëren, wil ik toch nog vermelden dat deze overkoepelende studie enkel heeft gekeken naar (de effecten op) mortaliteit, en niet op levenskwaliteit.

Maar sowieso blijkt steeds vaker uit dit type onderzoeken (want het is zeker niet het eerste) dat het gezondheidseffect van voedingssupplementen op zijn best beperkt is, en in de meeste gevallen enkel leidt tot de productie van dure urine. 

Waar je wél je leven met 20% mee kunt verlengen? Dat heb ik in een eerder artikel beschreven.

Populaire posts van deze blog

Nieuwe publicatie: Verzameling van de rechtspraak over psychosociale risico's op het werk (2016-2023)

In een gezamenlijke inspanning hebben de Algemene Directie Humanisering van de Arbeid van de FOD Werkgelegenheid en academici een uitgebreide verzameling samengesteld van rechtspraak gerelateerd aan psychosociale risico's op het werk. Dit document, dat de periode van 2016 tot 2023 beslaat, biedt inzicht in hoe rechtbanken omgaan met de gewijzigde wetgeving sinds 2014 over deze materie. Het is bedoeld om preventieadviseurs en anderen die met deze problematiek te maken hebben, direct naar relevante casussen en thema’s te leiden. Afbeelding: Studievoormiddag van de FOD Werkgelegenheid. Bron: Youtube. De toenemende relevantie van psychosociale risico's Met een historisch hoog aantal langdurig afwezige werknemers in België, onderstrepen psychosociale risico's op het werk – zoals stress, burn-out, en pesterijen – de noodzaak voor een effectieve aanpak en preventie. De wet van 4 augustus 1996, die werknemersbescherming biedt, en de significante wijzigingen in de wetgeving si

Controles op veiligheid van opblaasbare attracties

Opblaasbare attracties zoals springkastelen zijn een populaire aanvulling op ( bedrijfs )evenementen, maar recente incidenten en controles hebben veiligheidsproblemen aan het licht gebracht. Deze zorgen hebben geleid tot een aankondiging door de FOD Economie om toekomstige evenementen strenger te gaan controleren.   Veiligheidsrichtlijnen en regelgeving Aanbieders van opblaasbare structuren, zoals springkastelen en obstakelparcours, moeten de veiligheid van hun diensten garanderen. Dit houdt in dat zij zich moeten houden aan specifieke regelgeving, waaronder het Koninklijk Besluit betreffende de uitbating van speelterreinen en het Koninklijk Besluit voor de organisatie van actieve ontspanningsevenementen. Deze wetten stellen duidelijke eisen aan de veiligheid en het toezicht op deze attracties.   Veelvoorkomende veiligheidsproblemen Enkele van de meest zorgwekkende bevindingen door de FOD Economie omvatten: Onvoldoende schokdemping: Een geschikte schokdempende ondergr

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels