Doorgaan naar hoofdcontent

Tijd om te dagdromen

In 1984 heeft Isaac Asimov een kortverhaal gepubliceerd, "Writing Time".



In dit amusante verhaal speelt een zekere George de hoofdrol. Hij heeft een kleine demon Azazel, die hij wensen kan laten vervullen. Hij mag er alleen niet zelf rechtstreeks voordeel aan hebben. 

Een vriend van George, een schrijver, klaagt hoeveel tijd hij verliest met wachten. Wachten op de bus. Wachten op de lift. In het restaurant. Op een taxi. Allemaal verloren tijd, die hij anders zou kunnen besteden aan schrijven.

In een grootmoedige bui vraagt George aan Azazel om het probleem van zijn vriend op te lossen. En poef! Vanaf nu moet zijn vriend nooit meer wachten.

Een maand later ontmoet George zijn vriend weer. Maar die heeft een gejaagde blik. Wat is er, vraagt George. De wens van zijn vriend is uitgekomen; hij moet nooit meer wachten. De bussen en taxi's stoppen op het moment dat hij een voet buiten zet. De liftdeur springt open op het moment dat hij ernaartoe stapt. In het restaurant staat de ober al klaar met zijn eten. Fantastisch toch? 

Wel, niet echt. Blijkt dat de schrijver zijn inspiratie opdoet tijdens die momenten van "verloren tijd". Tijd dat hij kon dagdromen, waardoor hij nieuwe connecties maakte en ideeën opdeed. Dit is nu verleden tijd; zijn dagen zijn zó volledig ingevuld, dat hij geen moment van rust meer heeft. En geen inspiratie opdoet voor onderwerpen om over te schrijven.


Aan dit verhaal moet ik dus denken wanneer ik in een rij sta, of wacht op de start van een meeting, en om me heen kijk. 

Het verhaal van Asimov is voor ons allen uitgekomen. 

De huidige smartphonegeneratie is continu geconnecteerd. Elk moment dat we vroeger doelloos moesten wachten, kunnen we nu op het kleine schermpje kijken naar de nieuwste Facebookfeed of het recentste nieuwsbericht. Of we lezen snel een mail, sturen snel een berichtje. 


Maar voorzie ook nog wat tijd om te dagdromen.

Populaire posts van deze blog

Cyanide

En nog eens een strikt arbeidsgeneeskundig blogartikel. Een van de aan mij toegewezen bedrijven heeft informatie gevraagd over cyanides. Redelijk gespecialiseerde informatie wellicht, maar relevant voor bedrijven die met blauwzuur werken. En om collega's arbeidsgeneesheren en preventieadviseurs het opzoekwerk te besparen, maak ik de tekst ook maar publiek. --- CYANIDE 1. Fysische en chemische eigenschappen HCN Heerlijk verfrissend... eh, ruik ik amandelen? HCN is een kleurloze vloeistof of kleurloos gas met de karakteristieke geur van bittere amandelen. HCN gas en vloeistof zijn mengbaar met water en oplosbaar in ethanol en ether. Het kook- en smeltpunt van HCN zijn respectievelijk 25,70°C en -13,24°C. HCN wordt gebruikt als ontsmettings- of desinfectiemiddel, of in chemische syntheses. NaCN en KCN De zouten NaCN en KCN zijn witte, kristallijne vaste stoffen met een lichte amandelgeur. Het smeltpunt van NaCN is 560°C en van KCN 620-635°C. KCN is goed oplosbaar i

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal

Is maté oké?

Maté is een infusie van yerba maté bladeren in heet water. Het lijkt nog het meeste op thee, en wordt in de Zuid-Amerikaanse landen ook in plaats hiervan en in plaats van koffie gedronken. Eeuwenoud symbool van gezondheid en vriendschap, is deze drank er hét sociale bindmiddel. Maté is ook in de lage landen verkrijgbaar, in kruidenwinkels maar ook in grootwarenhuizen. En het heeft een afzetmarkt. Niet alleen bij inwijkelingen uit Zuid-Amerika. Maté wordt, naast groene thee, namelijk ook aanbevolen als hulpmiddel bij afvallen. Op een relatief bekende website staat maté geklasseerd onder "planten zonder risico", "... U kunt ook rechtstreeks thee van maté of groene thee nemen: gemakkelijk te vinden en veelvuldig gebruikt ..." Tal van dieetwebsites raden ook maté aan, omwille van tal van redenen: naast bijkomend gewichtsverlies, heeft het een beschermend effect op het hart. Het doet de slechte cholesterol dalen en beschermt tegen beschadigingen van het DNA. Het h