Doorgaan naar hoofdcontent

Moet je bij het plaatsen van een vaccin de injectieplaats ontsmetten?

De griepcampagne is weer in aantocht*, en we zijn begonnen met het heropfrissen van de werkinstructies. Diegene waar de meeste reacties op komen, is de richtlijn dat de huid niet ontsmet moet worden. Whaat?

Dus effectief: reinigen of ontsmetting van de huid is niet noodzakelijk voor zover het huidoppervlak proper en droog is op het moment van de inenting. Dit voelt contra-intuïtief aan, maar is gebaseerd op de officiële richtlijnen van onder meer Vax Info en de Vlaamse Wetenschappelijke Vereniging voor Jeugdgezondheidszorg.

Redelijk recent is er nog onderzoek hiernaar verricht door Wong et al, verschenen in het wetenschappelijk vakblad Human Vaccines & Immunotherapeutics; er werden niet meer huidinfecties opgemerkt, wanneer de huid niet ontsmet werd.

Dit betekent niet dat ontsmetten niet meer màg. Sowieso is het bijvoorbeeld bij vuile, bezwete bouwvakkers aangewezen om de aangekoekte cementresten even weg te vegen. Maar zelfs wanneer je gaat prikken in een propere, droge huid is het op zich geen probleem om alsnog te ontsmetten. Alleen moét het dus niet.

Als je dan dus toch gaat ontsmetten, gebruik je best een alcoholisch preparaat. De juiste handelswijze van desinfecteren gaat als volgt:
  • éénmaal over de insteekplaats wrijven (niet poetsen)
  • de huid laten drogen (niet blazen) alvorens in te enten


* Door productie-issues bij de leveranciers krijgen de externe diensten ze wat later dan gewoonlijk, maar al bij al zullen we nog ruim op tijd zijn vóór de eigenlijke start van het griepseizoen. Dat start niet eerder dan midden januari, met de piek doorgaans in februari of maart. 

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...