Doorgaan naar hoofdcontent

Doel van 365 artikelen behaald

Ik heb mijn jaardoelstelling gehaald. Ik had me begin dit jaar aanvankelijk voorgenomen om 350 artikelen te schrijven. Dat leek mij een haalbare doelstelling, omdat ik in 2022 304 artikelen heb gepend. Daarmee had ik mijn  initiële doelstelling van 250 ruimschoots overschreden. Dus dacht ik, 350 zal ook wel gaan. Ik kon het niet laten om de lat nét iets hoger te leggen. Dus, waarom niet voor elke dag van het jaar een artikel? Voilà, 365 werd het nieuwe magische getal.


De meeste van mijn stukken zijn kort, voornamelijk nieuwsartikelen. Deze kosten minder tijd dan diepgaande opiniestukken. Aan de andere kant, nogal wat hiervan zijn samenvattingen van een uitgebreider document, dat ik dan ook wel eerst moet lezen. En ik heb ook een paar zwaargewichten geschreven, zoals een artikel van meer dan 50.000 karakters over gevaarlijke geneesmiddelen voor EU-OSHA. Maar gemiddeld kom ik uit op zo'n 7.000 karakters per stuk, een kleine twee A4 pagina's.

Nu, bij artikel 365 (dit dus 😁), heb ik mijn doel bereikt. En wat denk je? Ik heb er momenteel meer dan tien in de wachtrij staan. Dus ik kon het niet laten om mijn doel steeds bij te stellen: van 370 naar 380, en uiteindelijk 390. Op een gegeven moment droomde ik zelfs van 400. Maar laten we eerlijk zijn, dat wordt krap.

Toen drong het tot me door: ben ik te streng voor mezelf? Wanneer is het genoeg? Begrijp me niet verkeerd, ik schrijf met passie, het geeft me energie. Elke vroege ochtend, 's avonds en elk weekend ben ik aan het tikken. Maar het constant verhogen van mijn doelen is misschien toch niet zo gezond.

Dus nu ik mijn doel van 365 artikelen heb bereikt, is het tijd om dat te vieren. Dit artikel is mijn manier om een beetje op te scheppen en die overwinning te markeren. Voor het komende jaar neem ik me alvast voor om wat milder te zijn voor mezelf en de successen te vieren.

Laat ik afsluiten met een spreuk die mijn vader vaak gebruikt in zijn boeken, van Verinus: "Fine coronato nobilitatur opus." Met ook de Nederlandse versie (uit Frans T'Serstevens, Schat van zedespreuken en lessen. Brussel, 1755): 

Van een begonnen werk is 't licht wat lof te halen, 

Maar als 't voltrokken is, mag men eerst zegepralen.

Precies wat ik ga doen: zegepralen, want dit werk is volbracht!

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...