Doorgaan naar hoofdcontent

Dihydrogen monoxide

Als arbeidsgeneesheer heb ik een adviserende functie. Tijdens een jaarlijks bedrijfsbezoek aan de aan mij toegewezen bedrijven, ga ik kijken naar de werkposten in het bedrijf en bestudeer ik de stoffen waaraan de werknemers zijn blootgesteld. Op basis hiervan geef ik adviezen over de onderzoeken die best worden uitgevoerd, en welke werknemers best onderworpen worden. Het bedrijf kan zulke adviezen naast zich neerleggen, ik kan maatregelen niet afdwingen. Slechts in uiterste gevallen zal ik genoodzaakt zijn om zelf de arbeidsinspectie te contacteren.
Zo heb ik een aantal bedrijven waar ze gebruik maken van dihydrogen monoxide (DHMO) in het productieproces. In de meeste gevallen wordt dit gelukkig wel toegepast in een gesloten systeem, of desnoods met een goede afzuiging, maar bij één bedrijf wordt het zonder deze maatregelen toegepast. Bij de jaarlijkse onderzoeken vind ik bij een meerderheid van de betrokken werknemers biologisch significante hoeveelheden DHMO terug in de urinestalen.

---
DHMO is een geurloze, kleurloze vloeistof. Het komt o.m. voort uit het onstabiele radicaal Hydroxide, ook gevonden in een aantal caustische, explosieve en giftige substanties zoals zwavelzuur, nitroglycerine en methylalcohol.


Gebruik
DHMO heeft een wijdverspreid gebruik van toepassingen in de industrie, als
- industrieel oplosmiddel en koelvloeistof
- vlamvertrager
- de productie van Styrofoam en van een aantal pesticiden
- de productie van biologische en chemische wapens
- de cultivatie van genetisch gemanipuleerde gewassen

Het gebruik ervan is ook beschreven bij een aantal topatleten, voor het verbeteren van hun prestaties.

Tijdens de tweede wereldoorlog werd DHMO in grote hoeveelheden toegepast in oorlogskampen in Japan en China, voor verschillende vormen van foltering.


Effecten
Blootstelling aan gasvormig DHMO kan ernstige brandwonden veroorzaken. Verlengde blootstelling aan DHMO in vaste toestand geeft ernstige weefselschade. Accidentele inhalatie van zelfs kleine hoeveelheden DHMO kan de dood tot gevolg hebben, evenals ingestie van grote hoeveelheden. Enige tijd geleden was er nog een casus in het nieuws, waarbij DHMO werd toegepast voor een duiveluitdrijving. De "bezeten" vrouw is uiteindelijk aan een overdosis DHMO overleden.

Een acute overdosis van DHMO kan de volgende symptomen geven:
  • Hyperhidrosis (= overmatig zweten)
  • Polyurie (= overmatig urineren)
  • Nausea
  • Braken
  • Hyponatremie (= serum hypotonie)
  • Elektrolieten stoornis

Gecontroleerde hoeveelheden DHMO hebben een stimulerend effect. Bij een aantal topatleten is om deze reden DHMO gebruikt.

DHMO zou mogelijk ook een effect kunnen hebben op de gemoedstoestand. Bij enkele gevallen van aanvallen door agressieve honden, is gebleken dat ze op voorhand DHMO hadden geïngesteerd. In hun bloed kon deze stof ook worden teruggevonden.


DHMO en kanker
Het causatieve verband tussen DHMO en kanker is momenteel nog niet onomstotelijk bewezen, maar een significante hoeveelheid bewijsmateriaal wijst erop dat DHMO minstens een rol in de vorming van een aantal kankers speelt, zoals:
  • Hodgkin lymfoom
  • Ewing sarcoom,
  • Chondrosarcoom,
  • Fibrosarcoom,
  • Multipel myeloom,
  • Colorectale kanker,
  • Leukemie,
  • Basaal celcarcinoom,
  • Squameus celcarcinoom, en
  • Maligne melanoom.
Bij biopsies van deze kankers zijn biologisch significante hoeveelheden DHMO teruggevonden.


DHMO en het milieu
Verschillende bedrijven lozen DHMO rechtstreeks in de rivieren. Bij metingen is gebleken dat DHMO in virtueel alle rivieren is terug te vinden, zeker in de Westerse landen. De stof heeft een bewezen effect op de vissen en planten in deze stromen.


Bronnen
Kijk zeker ook op http://www.dhmo.org
Er staat ook een kortere beschrijving op de Engelstalige Wikipedia, op http://en.wikipedia.org/wiki/DHMO (de Nederlandstalige Wikipedia heeft helaas nog geen artikel hierover).

Populaire posts van deze blog

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal

Is maté oké?

Maté is een infusie van yerba maté bladeren in heet water. Het lijkt nog het meeste op thee, en wordt in de Zuid-Amerikaanse landen ook in plaats hiervan en in plaats van koffie gedronken. Eeuwenoud symbool van gezondheid en vriendschap, is deze drank er hét sociale bindmiddel. Maté is ook in de lage landen verkrijgbaar, in kruidenwinkels maar ook in grootwarenhuizen. En het heeft een afzetmarkt. Niet alleen bij inwijkelingen uit Zuid-Amerika. Maté wordt, naast groene thee, namelijk ook aanbevolen als hulpmiddel bij afvallen. Op een relatief bekende website staat maté geklasseerd onder "planten zonder risico", "... U kunt ook rechtstreeks thee van maté of groene thee nemen: gemakkelijk te vinden en veelvuldig gebruikt ..." Tal van dieetwebsites raden ook maté aan, omwille van tal van redenen: naast bijkomend gewichtsverlies, heeft het een beschermend effect op het hart. Het doet de slechte cholesterol dalen en beschermt tegen beschadigingen van het DNA. Het h

Benzeen en muconzuur

Beste bloglezers, ik ga het eens hebben over benzeen. Benzeen gaat al een tijdje mee in onze Westerse maatschappij. Het werd in de helft van de 19e eeuw al op industriële schaal geproduceerd. Benzeen heeft een platte ringstructuur, met elektronen die vrij kunnen bewegen in “wolken” boven en onder de ring. Hierdoor is het een heel stabiel molecule, en heel nuttig bij allerhande industriële toepassingen. Er zijn een hele reeks moleculen met gelijkaardige atoomringen, en die worden allemaal aromatische verbindingen genoemd. Ik ben er nu wel snel over heen gegaan, maar destijds hebben hele slimme mensen er een heel lange tijd over gedaan om deze ringstructuur te achterhalen. Friedrich August Kekulé zou uiteindelijk de structuur van benzeen ontdekt hebben naar aanleiding van een droom over een slang die in zijn eigen staart beet. Dromen zijn dus niet altijd bedrog. Om terug te komen op benzeen: helaas is het naast nuttig ook tamelijk ongezond. Benzeen heeft bij acute blootstellin