Doorgaan naar hoofdcontent

Dan zullen we drinken

Een paar glazen alcohol zijn goed voor het geheugen, volgens een recente studie. Tot dusver het drinken om te vergeten. Maar alcohol behoort tot de categorie van hard-drugs. Langdurige overmatige alcoholconsumptie kan leiden tot het syndroom van Korsakov, waarbij onder meer geheugenstoornissen van het korte-termijngeheugen optreden. Vergeet het dus maar.

Enkele glazen alcohol per dag zijn goed voor de gezondheid. Onderzoekers uit Nederland hebben nu zelfs aangeraden om i.p.v. een dagelijkse consumptie van twee glazen alcohol voor de man en één glas voor de vrouw, respectievelijk drie en twee glazen te adviseren. Maar op een bijeenkomst van de Europese Kanker Organisatie in Barcelona heeft men gewaarschuwd dat het drinken van drie glazen alcohol per dag bij vrouwen het risico op borstkanker met dertig percent doet stijgen, wat het even risicovol maakt als het roken van een pakje sigaretten per dag. Voor vrouwen wordt het dus als het ware dansen op het slappe koord: drink twee glazen en word honderd, drink eentje meer en sterf aan kanker op je vijftigste.

Volgens het informatiemagazine van het Universitair Ziekenhuis Antwerpen kan een klein beetje alcohol drinken tijdens de zwangerschap écht geen kwaad. Niet zo volgens Alcoholinfo.nl, een initiatief van het Nationaal Instituut voor Gezondheidsbevorderingen Ziektepreventie. Af en toe een glaasje geeft al kans op een miskraam of vroeggeboorte, en kan al van invloed zijn op de ontwikkeling van de hersenen van het kind. Ik heb het er eerder ook al over gehad.


Wat moet je uiteindelijk nog gaan geloven? Is alcohol nu een gift van de goden of een duivels brouwsel? Zelfs de specialisten zijn het er niet altijd over eens. Mijn advies (voor zover je dat wil horen): drink met mate. Begin niet te drinken "omdat het gezond is". En blijf er in godsnaam gewoon van af tijdens de zwangerschap - is dat nu echt zo'n verschrikkelijk zware opoffering?

That's all I have to say about that.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...