Doorgaan naar hoofdcontent

Prikkelend onderzoek

Uit een nieuwe studie uit Duitsland, gesubsidieerd door Duitse verzekeringsmaatschappijen, blijkt dat acupunctuur beter helpt bij de behandeling van rugpijn dan de klassieke therapieën. Dat is op zich al bijzonder interessant. Maar wat nóg leuker is: er was niet echt een verschil tussen échte acupunctuur en de fake versie. Men stak de naalden minder diep, vermeed de acupunctuurpunten en draaide de naalden niet rond, zoals normaal wel moest volgens de regels van de kunst, en toch waren er ongeveer evenveel mensen die zich beter voelden (44 percent tegenover 47 percent), een significant verschil met de 27 percent van "klassiek" behandelde patiënten (zijnde behandeling met pijnstillers, infiltraties, kinesitherapie, ...).

Dus wat is het eigenlijk? Placebo effect? Maar dan zou je dat toch ook hebben met de klassieke behandelingsmodaliteiten, zou je denken. Nu is er wel een groeiend wantrouwen tegenover de klassieke geneeskunde en een toenemend vertrouwen tegenover "alternatieve geneeswijzen" (waaronder ook kwakzalverij zoals homeopathie, maar dat terzijde). Enfin, placebo-effect gaat alleszins toch de belangrijkste reden zijn (anders zou er een significant verschil zijn tussen de echte en de fake acupunctuur). Het is natuurlijk ook nog mogelijk dat het steken van kleine naalden in het lichaam ongeacht waar of de manier waarop een lichamelijke respons teweegbrengt, zijnde het vrijzetten van endorfines. Dit is uiteindelijk het genezende effect van acupunctuur. Volgens de Oosterse filosofie komt het door het vrijmaken van onzichtbare blokkades op de (eveneens onzichtbare) vitale lichaamsenergie, de "qi", maar ik denk toch eerder in Westerse termen.

Wat het juiste mechanisme ook moge zijn, ik denk dat ik het vervolg mensen met last in de onderrug ook ga doorverwijzen naar een acupuncturist...

Studie: Haake, M. German Acupuncture Trials (GERAC) for Chronic Low Back Pain: Randomized, Multicenter, Blinded, Parallel-Group Trial With 3 Groups. Archives of Internal Medicine, Sept. 24, 2007; vol 167: pp 1892-1899.
Labels:

Populaire posts van deze blog

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal
Meer lezen

Cyanide

En nog eens een strikt arbeidsgeneeskundig blogartikel. Een van de aan mij toegewezen bedrijven heeft informatie gevraagd over cyanides. Redelijk gespecialiseerde informatie wellicht, maar relevant voor bedrijven die met blauwzuur werken. En om collega's arbeidsgeneesheren en preventieadviseurs het opzoekwerk te besparen, maak ik de tekst ook maar publiek. --- CYANIDE 1. Fysische en chemische eigenschappen HCN Heerlijk verfrissend... eh, ruik ik amandelen? HCN is een kleurloze vloeistof of kleurloos gas met de karakteristieke geur van bittere amandelen. HCN gas en vloeistof zijn mengbaar met water en oplosbaar in ethanol en ether. Het kook- en smeltpunt van HCN zijn respectievelijk 25,70°C en -13,24°C. HCN wordt gebruikt als ontsmettings- of desinfectiemiddel, of in chemische syntheses. NaCN en KCN De zouten NaCN en KCN zijn witte, kristallijne vaste stoffen met een lichte amandelgeur. Het smeltpunt van NaCN is 560°C en van KCN 620-635°C. KCN is goed oplosbaar i
Meer lezen

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels
Meer lezen