Doorgaan naar hoofdcontent

Een bekentenis van een PVS-patiënt

Okee, het is de eerste keer dat ik het publiekelijk bekendmaak, en het zelfs maar tegen mezelf toegeef, maar: ik ben een PVS-patiënt. Ik dacht dat ik hier immuun voor zou zijn, maar ik heb tot mijn schok moeten ervaren dat ik nu ook slachtoffer ben geworden van deze psychische ziekte. Gelukkig bestaan er voldoende hulpgroepen die het taboe rond deze invaliderende aandoening trachten te doorbreken.


 
PVS staat voor “Phantom Vibration Syndrome”, zoals iedereen uiteraard weet. En de mentale backlash van deze verschrikkelijke aandoening treft negen op de tien smartphonegebruikers. Het Phantom Vibration Syndrome, of fantoomvibratiesyndroom in het Nederlands, is het fenomeen dat men zijn of haar mobiele telefoon voelt trillen of hoort rinkelen, terwijl dat niet het geval is. In extreme gevallen zit het toestel zelfs niet eens in je broekzak, en laat dat nu net bij mij het geval geweest zijn!
 
Dit syndroom is tot dusver niet erkend als beroepsgebonden ziekte door het Fonds voor de Beroepsziekten, maar naarmate de cumulerende effecten van deze invaliderende aandoening steeds duidelijker zullen worden onder de Westerse beroepsbevolking, zal hier wellicht alsnog verandering in gaan komen. Ik hou alleszins mijn vingers gekruist – voor zover ik dat nog kan, want ik lijd eveneens aan iPad-hand; en ik was nog maar recent hersteld van een chronische Blackberryduim…
 
Of hoe ik onlangs per toeval een artikel ben tegengekomen dat uitgebreid en bloedserieus verhaalde over dit toch behoorlijk onbelangrijk fenomeen, en hoe ik de verleiding niet kon weerstaan om me eens te laten gaan.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd risico, en begin

Calciumhydroxide in water

Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH) 2 ) in water. Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water. “0,17 gram per 100 ml water”. Bron: Chemiekaarten 19 e editie 2004. “Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l” Bron: Carmeuse.nl In water valt Ca(OH) 2 uiteen in Ca 2+ - en OH - -ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3. “pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)” Bron: Intox.org Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8. “pH (saturated solution): 12.4” Bron: Sultanchemists.com “pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l” Bron: Carmeuse.nl Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide. “Calcium hydroxide penetrates the ski

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels