Doorgaan naar hoofdcontent

Draag comfortabele schoenen

Dat gezondheidsadvies heb ik opgepikt in The End of Illness van David B. Agus, MD. De constante lokale fysieke stress die oncomfortabele schoenen geven, zouden leiden tot een (niet uitgesproken, maar desalniettemin aanwezige) chronische inflammatoire reactie. De energie die je lichaam hieraan besteedt, kan het niet aanwenden om andere agressors te bestrijden.

Ik zie hier wel de logica van in. Het geeft de term “killer heels” alleszins een nieuwe dimensie.
Misschien vind ik de comfortabele-schoenen-hypothese wel aantrekkelijk als concept, omdat ik deze raad zelf al verschillende jaren in de praktijk breng. Ik heb namelijk een aantal jaar geleden een heel comfortabel paar schoenen gevonden; het model wordt zelfs aan diabetespatiënten aangeraden.
Ik heb uiteindelijk zes paar van deze schoenen gekocht. Wanneer het ene paar versleten is, ga ik over op het volgende.
Een tijd terug heb ik toch eens een ander model uitgeprobeerd. Na één dag ben ik terug overgestapt op mijn vertrouwde schoeisel.
En ik heb met mijn huidige paar dit jaar alleen al meer dan 2,5 miljoen stappen gedaan, dus ze worden ook intensief gebruikt. Een degelijk paar schoenen lijkt me dus effectief een goede investering.
En de hypothese dat comfortabele schoenen ook de levenskwaliteit en misschien zelfs de levensverwachting verhoogt? Se non è vero, è ben trovato*.
*Als het niet waar is, is het wel goed gevonden.
 

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd risico, en begin

Calciumhydroxide in water

Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH) 2 ) in water. Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water. “0,17 gram per 100 ml water”. Bron: Chemiekaarten 19 e editie 2004. “Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l” Bron: Carmeuse.nl In water valt Ca(OH) 2 uiteen in Ca 2+ - en OH - -ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3. “pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)” Bron: Intox.org Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8. “pH (saturated solution): 12.4” Bron: Sultanchemists.com “pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l” Bron: Carmeuse.nl Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide. “Calcium hydroxide penetrates the ski

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels