Doorgaan naar hoofdcontent

Mag een zwangere werkneemster in het eerste trimester een griepvaccin krijgen?

Met het griepvaccinatieseizoen in full swing, krijg ik vaak vragen over wie wat waar en wanneer mag krijgen. Griepvaccinaties en zwangere vrouwen is zo een klassieker. Maar nu ik in één dag drie keer de vraag kreeg of een zwangere vrouw ook in het eerste trimester van haar zwangerschap een spuitje mag krijgen, vind ik het zinvol om hier eens een blogartikel aan te besteden.

Over griepvaccinaties heb ik al tal van artikels bij elkaar gepend, dus ik zal het je besparen om in deze tekst wederom uit te weiden over de meerwaarde van de griepspuitjes in het algemeen.
Maar wat moeten we doen bij zwangeren? Zetten of uitstellen? Aan te raden of te vermijden?
Nog te vaak is de perceptie, ook bij een aantal collega’s artsen, dat men tijdens een zwangerschap “best het risico niet loopt,” en men het griepspuitje best achterwege laat.
Niet dus! Volgens het advies van de Hoge Gezondheidsraad moet elke zwangere vrouw die in het tweede of derde trimester is gedurende het seizoen oktober tot maart gevaccineerd worden. Zij hebben namelijk een verhoogd risico op complicaties wanneer ze de griep krijgen, en hebben bijgevolg meer dan hun niet-zwangere leeftijdsgenoten nood aan een griepprik.
Er is bovendien ruimschoots voldoende wetenschappelijk bewijs dat het vaccin in het tweede en derde trimester geen verhoogd risico geeft voor het ongeboren kind. Meer nog, het zou het kind ook na de bevalling nog een aantal maanden zelf beschermen tegen de griep. Een eenvoudige Google search kan dit advies op tal van gevalideerde websites terugvinden.

Maar wat tijdens het eerste trimester? Dat advies is veel minder eenvoudig terug te vinden.
Bij hoog risico zwangeren, bijvoorbeeld zwangeren met pulmonale problemen, is het advies nog steeds duidelijk: zij moeten altijd, ongeacht het trimester waarin zij zich bevinden, gevaccineerd worden.
Okee, maar wat met de “gewone” zwangeren in het eerste trimester? Influenza.be, BCFI, de Hoge Gezondheidsraad, gezondheid.be, het RIVM en andere gelijkaardige sites laten zich er niet expliciet over uit. Mag het dan? Wellicht wel, maar dat is toch niet als dusdanig letterlijk terug te vinden.
Ik heb moeten zoeken in publicaties op PubMed en de site van het CDC (het Amerikaanse Center for Disease Control) om een fiat terug te vinden. De “klassieke” geïnactiveerde griepvaccins, zijn veilig tijdens de zwangerschap, zelfs tijdens het eerste trimester. Het CDC blijft de groeiende wetenschappelijke kennis monitoren, en maar goed ook. Er is bijvoorbeeld een voorbehoud voor de “nieuwe” vaccins die via een nasale spray worden toegediend (en dan ook voor de ganse zwangerschap); dit zijn verzwakte maar nog levende virussen, en daar is gewoonweg nog te weinig informatie over gekend. Maar in België zijn die sowieso nu niet op de markt.

Dus antwoord: ja, een zwangere werkneemster mag een griepvaccin krijgen, ook in het eerste trimester.


Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Calciumhydroxide in water

Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH) 2 ) in water. Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water. “0,17 gram per 100 ml water”. Bron: Chemiekaarten 19 e editie 2004. “Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l” Bron: Carmeuse.nl In water valt Ca(OH) 2 uiteen in Ca 2+ - en OH - -ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3. “pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)” Bron: Intox.org Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8. “pH (saturated solution): 12.4” Bron: Sultanchemists.com “pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l” Bron: Carmeuse.nl Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide. “Calcium hydroxide penetrates the ski...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...