Onlangs ben
ik een interessante casus tegengekomen van een auteur met springduim door
overbelasting, die ik hier toch even wil delen.
Springvinger en springduim staan ook wel bekend als trigger finger, of onder de Latijnse benamingen digitus saltans, tendovaginitis nodosa en tendovaginitis
stenosans. In de ICD-10
(de recentste versie van de International Classification of Diseases) staat de
aandoening gecodeerd als M65.3.
Sinds het koninklijk
besluit van 12 oktober 2012, gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 23
oktober 2012, is deze aandoening ook erkend als beroepsziekte door Fedris,
onder de code 1.606.22: aandoeningen van de pezen,
peesscheden en spier- en peesaanhechtingen van de bovenste ledematen
veroorzaakt door overbelasting van deze structuren ingevolge krachtige,
repeterende bewegingen of ingevolge ongunstige houdingen. Deze groep van “Repetitive Strain
Injuries (RSI) omvat naast de trigger finger ook nog tenosynovitis
van De Quervain, epicondylitis lateralis (oftewel tenniselleboog), en rotator
cuff tendinopathie (schoudertendinopathie).
Oorzaak van een trigger finger is een zwelling in de pees of een vernauwing van de schede rond de
pees. De pees kan niet langer vrijelijk door de peesschede bewegen. Doordat de vinger
maar moeilijk gestrekt kan worden omdat de pees vastloopt aan het begin van de
peesschede, probeert men de vinger te strekken met iets meer kracht. De pees
schiet ineens door de moeilijke ingang van de peesschede, en de vinger
"schiet" ineens door in een overstrekte positie. Dit kan men
vergelijken met het overhalen van de trekker (trigger) van een
pistool. De trekker loopt aan, en wanneer hij zijn cruciale punt voorbij is,
kan de trekker compleet ingedrukt worden.
Behandeling geschiedt door middel van
medicatie (een cortisonpreparaat in combinatie met een verdovingsmiddel wordt
ingespoten) en/of chirurgie. Nu, vaak gaat deze aandoening met voldoende
rust vanzelf over en is operatief behandelen niet nodig.
Behalve
uiteraard, wanneer je 81-jarige vader dr. fil. Paul Kempeneers niet van
ophouden weet en aan de lopende band toponymische werken blijft publiceren, en
het voorbije jaar hierboven ook nog eens onafgebroken werkt aan het tweede deel
van “De Vlaamse Waternamen”…