Doorgaan naar hoofdcontent

Trigger finger bij een 81-jarige auteur

Onlangs ben ik een interessante casus tegengekomen van een auteur met springduim door overbelasting, die ik hier toch even wil delen.



Springvinger en springduim staan ook wel bekend als trigger finger, of onder de Latijnse benamingen digitus saltans, tendovaginitis nodosa en tendovaginitis stenosans. In de ICD-10 (de recentste versie van de International Classification of Diseases) staat de aandoening gecodeerd als M65.3.

Sinds het koninklijk besluit van 12 oktober 2012, gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 23 oktober 2012, is deze aandoening ook erkend als beroepsziekte door Fedris, onder de code 1.606.22: aandoeningen van de pezen, peesscheden en spier- en peesaanhechtingen van de bovenste ledematen veroorzaakt door overbelasting van deze structuren ingevolge krachtige, repeterende bewegingen of ingevolge ongunstige houdingen. Deze groep van “Repetitive Strain Injuries (RSI) omvat naast de trigger finger ook nog tenosynovitis van De Quervain, epicondylitis lateralis (oftewel tenniselleboog), en rotator cuff tendinopathie (schoudertendinopathie).

Oorzaak van een trigger finger is een zwelling in de pees of een vernauwing van de schede rond de pees. De pees kan niet langer vrijelijk door de peesschede bewegen. Doordat de vinger maar moeilijk gestrekt kan worden omdat de pees vastloopt aan het begin van de peesschede, probeert men de vinger te strekken met iets meer kracht. De pees schiet ineens door de moeilijke ingang van de peesschede, en de vinger "schiet" ineens door in een overstrekte positie. Dit kan men vergelijken met het overhalen van de trekker (trigger) van een pistool. De trekker loopt aan, en wanneer hij zijn cruciale punt voorbij is, kan de trekker compleet ingedrukt worden.

Behandeling geschiedt door middel van medicatie (een cortisonpreparaat in combinatie met een verdovingsmiddel wordt ingespoten) en/of chirurgie. Nu, vaak gaat deze aandoening met voldoende rust vanzelf over en is operatief behandelen niet nodig.

Behalve uiteraard, wanneer je 81-jarige vader dr. fil. Paul Kempeneers niet van ophouden weet en aan de lopende band toponymische werken blijft publiceren, en het voorbije jaar hierboven ook nog eens onafgebroken werkt aan het tweede deel van “De Vlaamse Waternamen”…

Populaire posts van deze blog

Cyanide

En nog eens een strikt arbeidsgeneeskundig blogartikel. Een van de aan mij toegewezen bedrijven heeft informatie gevraagd over cyanides. Redelijk gespecialiseerde informatie wellicht, maar relevant voor bedrijven die met blauwzuur werken. En om collega's arbeidsgeneesheren en preventieadviseurs het opzoekwerk te besparen, maak ik de tekst ook maar publiek. --- CYANIDE 1. Fysische en chemische eigenschappen HCN Heerlijk verfrissend... eh, ruik ik amandelen? HCN is een kleurloze vloeistof of kleurloos gas met de karakteristieke geur van bittere amandelen. HCN gas en vloeistof zijn mengbaar met water en oplosbaar in ethanol en ether. Het kook- en smeltpunt van HCN zijn respectievelijk 25,70°C en -13,24°C. HCN wordt gebruikt als ontsmettings- of desinfectiemiddel, of in chemische syntheses. NaCN en KCN De zouten NaCN en KCN zijn witte, kristallijne vaste stoffen met een lichte amandelgeur. Het smeltpunt van NaCN is 560°C en van KCN 620-635°C. KCN is goed oplosbaar i

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal

Is maté oké?

Maté is een infusie van yerba maté bladeren in heet water. Het lijkt nog het meeste op thee, en wordt in de Zuid-Amerikaanse landen ook in plaats hiervan en in plaats van koffie gedronken. Eeuwenoud symbool van gezondheid en vriendschap, is deze drank er hét sociale bindmiddel. Maté is ook in de lage landen verkrijgbaar, in kruidenwinkels maar ook in grootwarenhuizen. En het heeft een afzetmarkt. Niet alleen bij inwijkelingen uit Zuid-Amerika. Maté wordt, naast groene thee, namelijk ook aanbevolen als hulpmiddel bij afvallen. Op een relatief bekende website staat maté geklasseerd onder "planten zonder risico", "... U kunt ook rechtstreeks thee van maté of groene thee nemen: gemakkelijk te vinden en veelvuldig gebruikt ..." Tal van dieetwebsites raden ook maté aan, omwille van tal van redenen: naast bijkomend gewichtsverlies, heeft het een beschermend effect op het hart. Het doet de slechte cholesterol dalen en beschermt tegen beschadigingen van het DNA. Het h