Doorgaan naar hoofdcontent

De aardappel: een superfood?

Vooreerst: ik ben fan van de nieuwe voedingsdriehoek die het Vlaams Instituut Gezond Leven (het vroegere Vigez) recent heeft uitgebracht. Een hele verbetering ten opzichte van de oude versie. Duidelijk, eenvoudig, wetenschappelijk onderbouwd; een toonbeeld van goede communicatie en informatieoverdracht.

Ik heb van een aantal vrienden en familieleden wel vragen gekregen over de prominente plaats voor de aardappel. Moeten we daar nu méér van eten? Hoe is dat mogelijk? Volgens de door hen gekoesterde kookbijbels van voedingsgoeroe’s zoals Pascale Naessens en Sandra Bekkari zijn aardappelen toch gedrochten des duivels, gruwelijke gewassen die verworpen moeten worden en vervangen door hemelse superfoods zoals quinoa? Enkel een ongeschoren boer als Jeroen Meus waagt het nog om een patat als valabele voedingsbron te beschouwen.
Maar nee hoor, de aardappel heeft wel degelijk een terechte plaats in het bovenste echelon. En het combineren van koolhydraten met proteïnen en vetten kan ook geen kwaad. Integendeel, het maakt deel uit van een gezonde, evenwichtige voeding.
Ik erger me blauw aan die voedingshypes, getuige mijn eerdere blogartikels zoals “superfoodonzin” en meer dan een dozijn andere. Gezonde voeding is niet complex: Eet voedsel. Niet te veel. Voornamelijk planten. (Michael Pollan, "In Defense of Food:An Eater's Manifesto").
Maar het is natuurlijk trendyer, hipper om te beweren dat de bron van de eeuwige jeugd te vinden is door het consumeren van weinig gekende, exotisch klinkende producten. Een appel per dag houdt de dokter niet meer weg, je moet je volproppen met gojibessen. Ook al is de appel goedkoop fruit dat laag is aan calorieën en tjokvol vitamines zit.
Idem dito voor de aardappel. Familiarity breeds contempt. Onlangs heb ik John Reader’s "The Untold History of the Potato" gelezen, en het heeft me een nieuwe appreciatie opgeleverd voor dit bescheiden gewas. Deze voedzame plant bevat niet alleen de voor ons hoogstnodige complexe koolhydraten, maar ook tal van mineralen en vitamines.
Het heeft in de voorbije eeuwen in Europa mee geleid tot de bevolkingsexplosie, omdat het een probaat middel was tegen de destijds heersende hongersnoden. Een mens kan overleven (en gezond blijven!) op een dieet van enkel aardappelen en af en toe boter (of andere vetten).
De astronaut Mark Watney deed het recent nog in Andy Weir’s "The Martian", een science-fictionboek verfilmd met Matt Damon in de hoofdrol. Ok, een Hollywood blockbuster is misschien niet het beste argument, maar het boek is wel gebaseerd op wetenschappelijke feiten.
Begrijp me goed, ik adverteer niet een eenzijdig dieet van aardappelen. Maar moest men in onze contreien niet dermate vertrouwd zijn met deze plant, dan zou het zeer waarschijnlijk, en in feite ook met recht en rede, aanspraak maken op de titel van… superfood.

Populaire posts van deze blog

Mis geen twee keer

Weet je nog dat ik een paar jaar geleden blogde over mijn doelstellingen? Nou, ik heb een kleine bekentenis te doen. Ik was een beetje uitgepraat over mijn doelen en ik had er ook een tijdje moeite mee. Na een acute periode van covid (na twee dagen was ik weer aan het werk) heb ik verrassend lang moeite gehad om mijn dagelijkse tienduizend stappen te halen. Ik was gewoon uitgeput, mijn conditie was plotsklaps verslechterd. Het duurde even voordat ik weer in vorm was. Uiteindelijk haalde ik mijn doelstelling van gemiddeld 10.000 stappen per dag net niet in 2022 💀. Aanvankelijk was dat dus omdat ik gewoonweg niet meer kon (ik zal het maar niet hebben over het aantal ibuprofens dat ik maandenlang heb genomen om de dag door te komen), maar na vier maanden of zo was dat wel verbeterd. En vanaf dan waren het eerder mijn nieuwe gewoontes waardoor ik er niet meer aan toe kwam om de extra effort te doen. Het nieuwe jaar heb ik ook niet goed ingezet; de eerste week was er één dag waarop ik de t

Cyanide

En nog eens een strikt arbeidsgeneeskundig blogartikel. Een van de aan mij toegewezen bedrijven heeft informatie gevraagd over cyanides. Redelijk gespecialiseerde informatie wellicht, maar relevant voor bedrijven die met blauwzuur werken. En om collega's arbeidsgeneesheren en preventieadviseurs het opzoekwerk te besparen, maak ik de tekst ook maar publiek. --- CYANIDE 1. Fysische en chemische eigenschappen HCN Heerlijk verfrissend... eh, ruik ik amandelen? HCN is een kleurloze vloeistof of kleurloos gas met de karakteristieke geur van bittere amandelen. HCN gas en vloeistof zijn mengbaar met water en oplosbaar in ethanol en ether. Het kook- en smeltpunt van HCN zijn respectievelijk 25,70°C en -13,24°C. HCN wordt gebruikt als ontsmettings- of desinfectiemiddel, of in chemische syntheses. NaCN en KCN De zouten NaCN en KCN zijn witte, kristallijne vaste stoffen met een lichte amandelgeur. Het smeltpunt van NaCN is 560°C en van KCN 620-635°C. KCN is goed oplosbaar i

Is maté oké?

Maté is een infusie van yerba maté bladeren in heet water. Het lijkt nog het meeste op thee, en wordt in de Zuid-Amerikaanse landen ook in plaats hiervan en in plaats van koffie gedronken. Eeuwenoud symbool van gezondheid en vriendschap, is deze drank er hét sociale bindmiddel. Maté is ook in de lage landen verkrijgbaar, in kruidenwinkels maar ook in grootwarenhuizen. En het heeft een afzetmarkt. Niet alleen bij inwijkelingen uit Zuid-Amerika. Maté wordt, naast groene thee, namelijk ook aanbevolen als hulpmiddel bij afvallen. Op een relatief bekende website staat maté geklasseerd onder "planten zonder risico", "... U kunt ook rechtstreeks thee van maté of groene thee nemen: gemakkelijk te vinden en veelvuldig gebruikt ..." Tal van dieetwebsites raden ook maté aan, omwille van tal van redenen: naast bijkomend gewichtsverlies, heeft het een beschermend effect op het hart. Het doet de slechte cholesterol dalen en beschermt tegen beschadigingen van het DNA. Het h