(Arbeids)geneeskundige sprokkels

Waarschijnlijk heb je al eens gehoord over "The Top Five Regrets of the Dying" van de Australische verpleegster Bonnie Ware. Op de palliatieve afdeling vroeg ze patiënten vlak voor hun dood waar ze het meest spijt van hadden. Hieronder de top vijf van hun antwoorden: I wish I'd had the courage to live a life true to myself, not the life others expected of me. I wish I hadn't worked so much. I wish I'd had the courage to express my feelings. I wish I had stayed in touch with my friends. I wish that I had let myself be happier. Bovenaan staat het opgeven van een droom in ruil voor een leven zoals anderen van hen verwachtten, oftewel het gebrek aan moed om trouw te blijven aan zichzelf. Ze hadden ook spijt dat ze teveel gewerkt hadden, en dus te weinig tijd spendeerden aan hun kinderen, partner, vrienden en familie. Ik heb mijn bedenkingen over de wijsheden die hieruit gefilterd worden. "Wees trouw aan jezelf" is natuurlijk een mo...

Eurofound, de Europese Stichting tot verbetering van de levens- en arbeidsomstandigheden, heeft een rapport gepubliceerd over werknemers met een chronische ziekte in Europa. Inleiding Met ondertussen meer dan 400.000 langdurig zieken in België is de impact van chronische ziekten op de arbeidsparticipatie een groeiende zorg voor beleidsmakers. Personen met een chronische ziekte hebben minder kans op werk en inkomen, omdat ze eerder de arbeidsmarkt verlaten of ook omdat ze het moeilijker vinden om na een afwezigheid opnieuw aan het werk te gaan. 74% van de gezonde personen tussen 50 en 59 jaar oud heeft werk; dit daalt tot 70% bij mensen met een chronische ziekte en tot 52% voor mensen met twee chronische aandoeningen. En hoewel chronische aandoeningen vaker voorkomen bij oudere werknemers, meldt een groeiend aandeel van jongere werknemers langdurige ziekte. Niet werken, berooft mensen van de voordelen die werkgelegenheid kan bieden voor welzijn, levenskwaliteit, financi...

Ik had het eind augustus al beloofd : ik let er nu op dat ik niet verkeerde opvattingen ga versterken door mijn wijze van communiceren.  Dus, in plaats van vier hardnekkige mythes, bij deze vier waarheden over het griepvaccin. Het vaccin is veilig Er zijn geen schadelijke stoffen zoals kwik of koelvloeistof in het vaccin. Het bevat fracties van formaldehyde, maar dit is een stof die ons lichaam zelf ook aanmaakt. Er is totaal geen verband tussen vaccins en autisme. Deze valse informatie is al herhaaldelijk ontkracht. Er zijn wel tijdelijke bijwerkingen mogelijk zoals roodheid rond de injectieplaats, lichte koorts en pijnlijke spieren. En een allergische reactie is mogelijk, bijvoorbeeld wanneer je allergisch bent aan kippeneiwit. Daarom blijf je best tot een half uur na de griepprik even rondhangen. Het vaccin is zo veilig dat het ook geplaatst mag worden bij mensen met een verzwakt afweersysteem en bij zwangere vrouwen. Meer nog, zij hebben zeker baat bij het ...

Als vader van twee jonge dochters bestaan mijn uitstapjes voornamelijk uit bezoeken aan vakantie- en pretparken. Center Parks, de Beekse Bergen, Disneyland Parijs, de Efteling en Plopsaland. En i k ben fan van hun dienstverlening. Zeer klantgericht, heel vriendelijk personeel, snelle en goede service. Een tijdje terug had ik de klassieke postvakantiegesprekken. "En, hoe is je vakantie geweest?" "Goed, goed. Te kort hè, hahaha." "En waar ben je naartoe gegaan?" Toen ik het had over Disney en Studio 100, en de bijzonder positieve user experiences, zei een collega: "Maar dat is allemaal schone schijn! Een neef van me heeft er een vakantiejob gedaan, en het was ellende van begin tot eind. Hard werk, slechte sfeer, weinig opleiding." That's beside the point. Begrijp me niet verkeerd. Natuurlijk is het belangrijk dat een bedrijf investeert in haar personeel, en goede arbeidsvoorwaarden voorziet. Maar perfect zal het nooit wo...

Onlangs schreef ik voor Prevent een artikel n.a.v. een recent Frans onderzoek. Dit cohorteonderzoek op circa 150.000 mensen vond een verband tussen overwerk en beroertes. Mensen die meer dan tien uur per dag gewerkt hebben, ten minste 50 dagen per jaar, hebben een 29% hoger risico op een beroerte. En voor werknemers die dit tempo tien jaar of langer aanhouden, neemt het risico op een beroerte met ongeveer 45% toe. Dit is zeker niet het eerste onderzoek dat een correlatie tussen overwerk en beroerte heeft gevonden. Bij de opmars van de Industriële Revolutie in het Europa van de 19 de  eeuw waren er al tal van werknemers die dermate hard werkten dat ze er letterlijk dood bij neervielen. De eerste beschrijving van een werkgerelateerde beroerte in een wetenschappelijk artikel dateert van 1969, met het plotse overlijden van een 29-jarige werknemer op de verzendafdeling van het grootste krantenbedrijf van Japan. Dit fenomeen is ondertussen in Japan gekend als 'karoshi', let...

Op 9 oktober is de OiRA-tool voor autobussen en autocars verschenen. Het is ondertussen al de tiende online risicoanalyse voor België. Ik geef hieronder wat meer duiding. OiRA staat voor Online interactive Risk Assessment. Het is een gratis online werkmiddel om risicoanalyses op het gebied van gezondheid en veiligheid op de werkplek uit te voeren. EU-OSHA (het Europees Agentschap voor veiligheid en gezondheid op het werk) heeft de software ontwikkeld. In elk land geldt andere wetgeving. Deze is wel gelijklopend in de verschillende Europese landen, maar je kunt ze niet één-op-één omzetten. Daarom zijn er dus verschillende OiRA's per land.  Het is zeker nuttig voor kleine ondernemingen, die minder middelen hebben om een grondige risicoanalyse uit te voeren. In de tool wordt stap voor stap het risicoanalyseproces doorlopen, zodat de risico’s op de werkvloer kunnen worden geïdentificeerd en daarnaast preventieve acties worden opgesteld in een concreet actieplan. ...

Een vriend van me heeft recent een boek gekocht waarin een huisarts aanraadt om een eliminatiedieet te volgen. "Is dat nuttig?" vraagt hij me. Ik moet toch even zuchten. Als hij eerder bij me was gekomen, had ik hem kunnen aanraden om het boek niet te kopen.  Zelf heb ik wel al een eliminatiedieet gevolgd. Dat was echter niet om "mijn lichaam te zuiveren" of zo, maar omdat ik een zware allergische reactie had gedaan op een ongekend voedingsmiddel. De huisarts verzekerde mijn ouders ervan dat het niet, absoluut niet de antibiotica kon zijn die hij me de week ervoor had voorgeschreven. Dus moest ik gedurende een tiental weken een "KKT-dieet" volgen, een dieet arm aan kleurstoffen, konserveermiddelen en tyramine (het was nog in de tijd van de progressieve spelling). Hierbij moet je alle voedingsmiddelen vermijden die eventueel een voedingsallergie zouden kunnen veroorzaken, en stelselmatig bouw je het weer op.  Dit is géén gezond dieet. Er zijn t...

Doorgaans let ik op wat ik eet, maar af en toe kan ik niet aan de verleiding weerstaan. Als ik 's avonds thuis kom na een lange, mentaal zware dag, dan durf ik nogal eens te grijpen naar snacks. Hoe ik dat toch in de perken houd? Door een aanpak bij de bron.  Een gekend verhaal in de medische literatuur gaat over de Brits wetenschapper John Snow. Iets minder fotogeniek dan het Game of Thrones personage Jon Snow, maar met wel een grotere impact als  grondlegger van de huidige wetenschappen van epidemiologie en volksgezondheid. Ik ga er geen uitgebreid verhaal rond spinnen, maar enkel de highlights geven. Waar het op neerkomt: er was in een wijk in Londen een epidemie van cholera, en onze dear John heeft kunnen deduceren dat het veroorzaakt werd door besmet water uit één waterput. De oplossing? De zwengel werd van de pomp gehaald. Niemand kon er nog water oppompen. En niemand werd nog ziek. Bam! Een prachtig voorbeeld van een aanpak bij de bron. Of put, hahah...

Maandag 30/09 is in het Belgisch Staatsblad een erratum gepubliceerd . Hierin worden een aantal kleine correcties gebracht op het KB van 14 mei . Dat heeft gesleuteld aan de frequenties van het periodiek gezondheidstoezicht, zie ook beschreven in  mijn blogartikel van 23 mei . Het erratum publiceert een nieuwe tabel met frequenties van onderzoeken en aanvullende medische handelingen. Maar geen paniek, het zijn maar enkele kleine details hoor. Concreet wijzigen enkel de frequenties voor de aanvullende medische handelingen van: agentia die vergiftigingen kunnen veroorzaken à X + 3/6/9/12 /15/18/21 maanden (= om de 3 maanden) agentia die door inademing ziekten kunnen veroorzaken à X+ 6/12 /18 maanden (= om de 6 maanden) Ze waren vergeten dat het tweede gezondheidstoezicht pas na 24 maanden is, dus dat er nog AMH tussen de 12 en de 24 maanden voorzien moeten worden. Oh, en ze hebben blijkbaar een lay-outfoutje gemaakt (verkeerde cellen...

Op de website van de FOD WASO staat te lezen dat de arbeidsarts voor het opstellen van een advies bij een re-integratietraject eigenlijk abstractie moet maken van de concrete mogelijkheden binnen de onderneming. De arts mag zich enkel baseren op de medische restcapaciteiten, en de werkgever moet zelf maar uitmaken of ze op basis van dat advies aangepast of ander werk kunnen voorzien. Want wie weet kan de werkgever een volledig nieuwe werkinhoud of functie creëren op maat van die zieke werknemer. Dit is niet verplicht, maar misschien kan het wel. De eigenlijke wettekst zegt nochtans anders. De arbeidsarts kan vijf mogelijke adviezen geven: A: tijdelijk ongeschikt, aangepast of ander werk mogelijk in de onderneming B: tijdelijk ongeschikt, geen aangepast of ander werk mogelijk in de onderneming = verder in ziekteverlof of op RVA C: definitief ongeschikt, aangepast of ander werk mogelijk in de onderneming D: definitief ongeschikt, geen aangepast of ander werk mogelijk...