Doorgaan naar hoofdcontent

Vier waarheden over het griepvaccin

Ik had het eind augustus al beloofd: ik let er nu op dat ik niet verkeerde opvattingen ga versterken door mijn wijze van communiceren. 

Dus, in plaats van vier hardnekkige mythes, bij deze vier waarheden over het griepvaccin.


Het vaccin is veilig

Er zijn geen schadelijke stoffen zoals kwik of koelvloeistof in het vaccin. Het bevat fracties van formaldehyde, maar dit is een stof die ons lichaam zelf ook aanmaakt.
Er is totaal geen verband tussen vaccins en autisme. Deze valse informatie is al herhaaldelijk ontkracht.
Er zijn wel tijdelijke bijwerkingen mogelijk zoals roodheid rond de injectieplaats, lichte koorts en pijnlijke spieren. En een allergische reactie is mogelijk, bijvoorbeeld wanneer je allergisch bent aan kippeneiwit. Daarom blijf je best tot een half uur na de griepprik even rondhangen.
Het vaccin is zo veilig dat het ook geplaatst mag worden bij mensen met een verzwakt afweersysteem en bij zwangere vrouwen. Meer nog, zij hebben zeker baat bij het vaccin gezien ze bij griep een hoger risico op complicaties lopen. 65-plussers, zwangere vrouwen en mensen met gezondheidsproblemen zoals diabetes of een ziekte van longen, hart, lever of nieren laten zich dus best ieder jaar vaccineren.

Het vaccin is effectief

Het griepvaccin heeft een bewezen efficiëntie van ongeveer 70%; de stammen in het vaccin zijn niet altijd volledig gelijk aan de circulerende seizoensgriep. De doeltreffendheid varieert ook wat volgens leeftijd. Gevaccineerde personen kunnen nog de griep krijgen, maar meestal in een minder zware vorm. 
De doeltreffendheid uit zich voornamelijk in een vermindering van de complicaties: dankzij het vaccin vermindert het aantal hospitalisaties met 70% en het sterftecijfer met 80%.
Het griepvaccin beschermt wel enkel tegen griepvirussen. Niet tegen andere winterkwaaltjes die door totaal andere virussen worden veroorzaakt. Zo kun je bijvoorbeeld toch nog een verkoudheid of een keelontsteking krijgen. Nogal eens wordt dit verward met een griep. 

Het vaccin versterkt je afweer

Het vaccin wordt bereid met geïnactiveerde (=gedode) stammen van het griepvirus. Hierdoor is er geen risico dat je door het vaccin de griep zou krijgen. Maar de gedode virussen veroorzaken wel nog steeds een immuunrespons, waardoor de ingeënte persoon beschermende antistoffen aanmaakt. Het vaccin activeert dus je immuunsysteem.

Het vaccin beschermt ook anderen

Het vaccin wordt niet alleen aangeraden aan risicopersonen, maar ook aan personen die met hen in contact komen en hen kunnen besmetten. Destijds vaccineerde men alle kinderen in Japan tegen het griepvirus. In de jaren ’90 werd dit vaccinatieprogramma onder politieke druk stopgezet. Het gevolg? Een enorme toename in sterfte bij de oudere bevolking; oma en opa werden door hun geliefde kleinkinderen vroegtijdig de dood ingejaagd. How do ya' like them apples?
Zeker in de zorgsector zou best iedereen gevaccineerd worden, om de patiënten en cliënten te beschermen. Een recent initiatief van een zorgbedrijf om vakantiedagen te verloten onder de personeelsleden die een spuitje laten zetten, kan ik enkel toejuichen.


Dit nog ter info: in Australië heeft het griepseizoen al plaatsgevonden; daar is het nu net lente geworden, weet je wel. Niet altijd, maar soms is de ernst van het griepseizoen daar een indicatie voor hoe ernstig het hier zal worden. Dit jaar kende Australië een ongewoon vroeg en vrij ernstig griepseizoen. Bereid je dus maar voor: winter is coming!

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...