Doorgaan naar hoofdcontent

Eliminatiediëten

Een vriend van me heeft recent een boek gekocht waarin een huisarts aanraadt om een eliminatiedieet te volgen. "Is dat nuttig?" vraagt hij me. Ik moet toch even zuchten. Als hij eerder bij me was gekomen, had ik hem kunnen aanraden om het boek niet te kopen. 



Zelf heb ik wel al een eliminatiedieet gevolgd. Dat was echter niet om "mijn lichaam te zuiveren" of zo, maar omdat ik een zware allergische reactie had gedaan op een ongekend voedingsmiddel. De huisarts verzekerde mijn ouders ervan dat het niet, absoluut niet de antibiotica kon zijn die hij me de week ervoor had voorgeschreven. Dus moest ik gedurende een tiental weken een "KKT-dieet" volgen, een dieet arm aan kleurstoffen, konserveermiddelen en tyramine (het was nog in de tijd van de progressieve spelling). Hierbij moet je alle voedingsmiddelen vermijden die eventueel een voedingsallergie zouden kunnen veroorzaken, en stelselmatig bouw je het weer op. 
Dit is géén gezond dieet. Er zijn tal van groenten en fruit die je moet vermijden, en aan de andere voedingsmiddelen die geen nutriënten bevatten maar die je wel mag eten omdat ze geen allergie kunnen uitlokken. Tien weken later kon ik weer "alles" eten, en kreeg ik desondanks geen nieuwe anafylactische shock. Bizar. De huisarts raadde verdere tests aan op voedingsmiddelen, maar niet op de antibiotica die volgens hem zeker niet de oorzaak konden zijn. Een bevriende cardioloog van mijn ouders gaf tijdens een partijjtje minigolf aan dat hij vermoedde dat het waarschijnlijk toch de penicilline was, die ik de avond ervoor had genomen. We hebben uiteindelijk het telefoonnummer van die huisarts uit ons adresboekje geëlimineerd, en sindsdien is het beter gegaan.

Enfin, dit alles om aan te geven dat eliminatiediëten nuttig zijn voor specifieke medische indicaties. Het is niet zinvol als algemene aanpak. Voedingsmiddelen zoals citrusvruchten, melkproducten en granen geven géén ontstekingsreacties in het lichaam. Integendeel, ze bevatten essentiële nutriënten en maken deel uit van een gezond dieet. Onze lever en nieren zijn heel goed in het verwerken en elimineren van gifstoffen uit ons lichaam. En een zekere mate van dergelijke "giftige" stoffen blijkt zelfs heel gezond te zijn.

Elke week is er wel weer een nieuwe hype uit. Als het niet een dieet is dat vetten bant, dan is het wel een waarbij koolhydraten de boosdoener is. Nog gekkere varianten gaan zweren bij diëten gekoppeld aan een bloedgroep, of eten als een holbewoner (wat op zich nog niet zo vergezocht zou zijn, ware het niet dat het voorgestelde dieet compleet verschilt van wat onze voorouders écht aten). Met al van deze diëten zul je wel tijdelijk afvallen, vaak omdat het een onevenwichtig voedingspatroon inhoudt. Maar na een tijdje kom je dat gewicht weer bij, and then some.

Het is nochtans heel eenvoudig. 

- Eet veel groenten en fruit
- Eet evenwichtig = voldoende vetten, eiwitten en koolhydraten
- Vermijd ongezonde snacks (zoals chips, snoep en koekjes, en gefrituurd eten)

Wil je meer richtlijnen? Neem dan een kijkje naar de voedingsdriehoek van het Vlaams Instituut Gezond Leven.

En al het andere advies? Dat eliminieer je best uit je leeslijst.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...