Doorgaan naar hoofdcontent

Slaapapneu en rijden (synthese presentatie)


Zoals ik in een eerdere blogpost al aangaf, heb ik een aantal syntheses gemaakt van presentaties op de Nationale Dagen voor Arbeidsgeneeskunde.
De presentatie van dr. Bertien Buyse over slaapapneu en rijden staat online. De aandachtspunten geef ik hieronder weer.



Definitie slaapapneu

Minstens vijf obstructieve respiratoire events per uur slaap + een van de volgende symptomen: slaperigheid, wakker worden met ademtekort, snurken, diagnose van geassocieerd medische of psychiatrische aandoening.
Of minstens vijftien obstructieve respiratoire events per uur slaap.

Slaperigheid overdag

Bevraagd via de Epworth Sleepiness Scale (ESS). Niet altijd aanwezig bij patiënten met slaapapneu! Ook geen significant klinisch verband tussen de ernst van slaapapneu en slaperigheid.

Verkeersongevallen

Slaapapneu leidt tot 271% meer ongevallen! (NB staat fout in de presentatie). Vergelijk met alcoholisme: geeft 100% meer risico.
Wanneer behandeld met CPAP, daalt dit risico opnieuw tot op het niveau van mensen zonder slaapapneu. Een goede therapietrouw is cruciaal.

Issues

Probleem is dat slaapapneu ook kan voorkomen zonder slaperigheid overdag, maar ook zij hebben een hoger risico op verkeersongevallen.
De ESS bevraagt slaperigheid in passieve situaties, is niet te vergelijken met slaperigheid achter het stuur. Dit kunnen we ook bevragen aan werknemers, maar wanneer ze beseffen dat ze hierdoor hun rijbewijs kunnen verliezen, zullen ze niet waarheidsgetrouw antwoorden.

Rol arbeidsarts

Er zijn een aantal risicofactoren, waarbij een verder onderzoek aangewezen is (zie dia). Best zoveel mogelijk uitgaan van objectieve factoren, niet op subjectieve gemelde symptomen.


Nog dit: dr. Buyse gaf aan dat de activity trackers met slaapregistratie (zoals bvb. de Fitbit) heel veel potentieel kunnen hebben. Probleem is echter dat het  "black boxes" zijn: het is niet duidelijk hoe ze precies hun resultaten bekomen, en wat ze juist meten. Dus dan is het niet mogelijk om er medisch-wetenschappelijk onderzoek over te verzamelen.



Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...