Doorgaan naar hoofdcontent

Boeken '10 top 10

Ik weet het, strikt gezien eindigt het huidige decennium pas op 31/12/2020. Maar whatever. Bij deze mijn favoriete tien boeken van het voorbije decennium.

Eerst even een round-up. In de voorbije tien jaar heb ik 1.186 boeken gelezen. 222 ervan heb ik vijf sterren op vijf gegeven. In totaal 698 fictieboeken, 488 non-fictie; ongeveer een 60-40 verhouding dus. De laatste jaren echter is die verhouding omgeslagen: in 2019 waren 57% van mijn boeken non-fictie. 


Het zijn ook voornamelijk non-fictieboeken die me echt meerwaarde geven. Ja, ik heb zeker genoten van de sci-fi Remembrance of Earth's Past-trilogie van Cixin Liu en de fantasy Discworld-serie van Terry Pratchett. Van de technotriller Daemon van Daniel Suarez heb ik absoluut genoten (zeker de audioboekversie), en ook van het heerlijk grappig verhaaltje Fortunately, The Milk van Neil Gaiman. Ik heb ook een verdiende vijf sterren gegeven aan klassiekers zoals 1984 van George Orwell, Lord of the Flies van William Golding en Slaughterhouse-Five van Kurt Vonnegut. En elk nieuw boek dat verschijnt van Anthony Horowitz, Robert Galbraith, Mo Hayder, Neal Stephenson of Blake Crouch zal ik zeker oppikken. Maar voor mijn top 10 zal ik uitsluitend non-fictie boeken opsommen. En bovendien, via deze paragraaf heb ik toch mijn favoriete fictieboeken mee naar binnen laten glippen…

Okee, hieronder dus mijn top 10 van favoriete boeken van de jaren '10, in chronologische volgorde.


Dit boek heb ik in 2011 gelezen, en ik werd een instant fan van deze neuroloog. Misschien is hij nog meer bekend omwille van zijn verfilmde "Awakenings", maar in feite bevatten al zijn boeken een mix van boeiende case-studies, een sprankeltje humor en ook een zekere dosis tragiek.


Thinking, Fast and Slow van Daniel Kahneman
Misschien is dit boek, dat ik in 2012 gelezen heb, wel mijn favoriet van het voorbije decennium. Zulk een inzicht in het menselijk gedrag. Het is dan ook op basis van dat onderzoek, dat Kahneman een verdiende Nobelprijs in Economische (!) wetenschappen gewonnen heeft.


The Power of Habit van Charles Duhigg
Ook in 2012: hoe je door het aanleren van goede gewoontes je doelen kunt halen. Deze principes pas ik ook al jaren met succes toe. Wil jij dat ook? Lees dan dit boek.


In 2015 kreeg ik dankzij dit boek echt inzicht op welke wijze menselijke samenlevingen ontwikkelen, wat doorslaggevende factoren zijn. Echt heel interessant.


Deze voormalige internationale gijzelaar onderhandelaar voor de FBI leerde me in 2016 hoe je onderhandelingen moet benaderen: doe geen water in de wijn, deins niet terug voor mogelijke conflicten maar hou voet bij stuk. Ik doe dit nog steeds niet vaak genoeg.


Ook in 2016 las ik dit. Eigenlijk zou elke leerkracht dit boek moeten lezen. Ik heb me toen ook voorgenomen dat ik voor de opvoeding van mijn dochters rekening zal houden met de lessen uit deze publicatie.


Mijn favoriet van 2017. Dit boek heeft me doen inzien dat ik niet de juiste prioriteiten stel. Geeft het (voor mij althans) revolutionaire voorstel om niet al je mails te beantwoorden, en om moeilijk bereikbaar te zijn. Still working on it...


Professor West is een Brits theoretisch natuurkundige. In Scale geeft hij enorm boeiende inzichten in de onderliggende schalingswetten bij verandering van grootte in biologische organismen, processen, steden, organisaties en dergelijke meer. Dit boek heb ik in 2018 gelezen is ook een van mijn all-time favorieten geworden.


De onderliggende wetenschap van timing heb ik in 2018 leren kennen. Start de school een half uur later, en de testresultaten van de leerlingen verbeteren significant. En tal van gelijkaardige inzichten. 


Deze helaas overleden dokter en statisticus heeft wel nog dit boek kunnen laten afwerken. In 2019 las ik zijn boeiende inzichten in wereldtrends. Als je dit boek niet leest, bekijk dan op zijn minst zijn  TED-talks.

Populaire posts van deze blog

Apenpokken - stand van zaken

Apenpokken zijn wereldwijd in opmars, ook in België. Wat is het, hoe wordt het overgedragen, wat zijn de preventiemaatregelen en wat is de huidige stand van zaken in België? Sinds de laatste keer dat ik erover schreef begin juli, is de situatie wat gewijzigd. Onderstaand artikel geeft een overzicht. Wat zijn Apenpokken Monkeypox of Apenpokken (MPX) wordt veroorzaakt door het monkeypoxvirus (MPXV), dat behoort tot de familie van de orthopoxvirussen (waartoe ook het pokkenvirus behoort). Tot nu toe kwam de ziekte vooral voor in beboste delen van Centraal- en West-Afrika, met sporadisch gevallen in andere landen, gelinkt aan een reis naar deze gebieden. Sinds begin mei 2022 verspreidt de ziekte zich echter in Europa en daarbuiten, waarbij besmettingen vooral voorkomen bij mannen die seksuele contacten hebben met mannen, maar niet uitsluitend. Hoe raakt men besmet Om besmet te geraken door het apenpokkenvirus moet men nauw contact hebben met een besmettelijke of ziek persoon. Dit kan optre

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels