Doorgaan naar hoofdcontent

De Wet van Parkinson

"Een taak die je uitvoert gaat meer tijd in beslag nemen naarmate er meer tijd beschikbaar is".


Deze wet is in 1955 gepubliceerd in The Economist door de Britse schrijver Cyril Northcote Parkinson.

Hij kwam op het idee door naar ambtenaren en managers te kijken. Het aantal personeelsleden op het Britse Ministerie van Koloniën nam in de jaren vijftig flink toe, terwijl het aantal koloniën juist afnam.

Parkinson vond hiervoor twee verklaringen:

  • Managers hebben graag ondergeschikten, dus ze zullen altijd nieuwe personeelsleden aanwerven ook al is daar geen reden voor.
  • Als er niet genoeg werk is om de tijd te vullen, bedenken managers onbenullig werk voor elkaar.

Dit principe is ook van toepassing voor jezelf. 

Destijds merkte ik dat ik steevast één dag "te weinig" had om het vak voor mijn volgend examen voldoende onder de knie te krijgen, ongeacht hoeveel of hoe weinig tijd ik ervoor had. Ik was gewoonweg meer geneigd om sneller of trager te studeren, afhankelijk van hoeveel tijd ik nog beschikbaar had. De deadline wordt de norm, ongeacht de hoeveelheid werk.

Om de proef op de som te nemen, heb ik me voorgenomen om dit blogartikel af te ronden in 15 minuten. Doorgaans zit ik toch 20-30 minuten te schrijven en wat te herwerken, maar nu dus niet. Come what may, ik publiceer dit na er (met een timer) een kwartier aan gewerkt te hebben.

Tip voor jou: heb je een ingeschatte tijdsbesteding of een bepaalde deadline voor een taak? Halveer de tijdsbesteding, of zet de deadline een stuk naar voor. Kijk in welke tijd je het effectief afkrijgt.


Bam! 11,5 minuten. Het werkt!

Populaire posts van deze blog

Apenpokken - stand van zaken

Apenpokken zijn wereldwijd in opmars, ook in België. Wat is het, hoe wordt het overgedragen, wat zijn de preventiemaatregelen en wat is de huidige stand van zaken in België? Sinds de laatste keer dat ik erover schreef begin juli, is de situatie wat gewijzigd. Onderstaand artikel geeft een overzicht. Wat zijn Apenpokken Monkeypox of Apenpokken (MPX) wordt veroorzaakt door het monkeypoxvirus (MPXV), dat behoort tot de familie van de orthopoxvirussen (waartoe ook het pokkenvirus behoort). Tot nu toe kwam de ziekte vooral voor in beboste delen van Centraal- en West-Afrika, met sporadisch gevallen in andere landen, gelinkt aan een reis naar deze gebieden. Sinds begin mei 2022 verspreidt de ziekte zich echter in Europa en daarbuiten, waarbij besmettingen vooral voorkomen bij mannen die seksuele contacten hebben met mannen, maar niet uitsluitend. Hoe raakt men besmet Om besmet te geraken door het apenpokkenvirus moet men nauw contact hebben met een besmettelijke of ziek persoon. Dit kan optre

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels