Doorgaan naar hoofdcontent

De minimumtarieven van je externe dienst in 2020

Weet je nog, het advies 215 van de Hoge Raad PBW uit 2018 waarin onder meer een wijziging van de tariefregeling van de externe diensten gevraagd werd? In mijn blogartikel van 3 januari vorig jaar gaf ik aan waarom dat waarschijnlijk niet  voor zeer binnenkort zou zijn. 

Ook voor dit jaar is een grondige herziening niet aan de orde gebleken, het zal dus (mits er een nieuwe regering komt, en het Kabinet een nieuw KB opstelt en gevalideerd krijgt) ten vroegste voor 01/01/2021 zijn. En met het nieuwe KB rond de frequentie van het periodiek gezondheidstoezicht, is het goed mogelijk dat men eerst hiervan de impact wilt gaan evalueren.

Wat worden dan de minimumtarieven in 2020? 



De minimumtarieven van de externe diensten zijn gekoppeld aan het indexcijfer van de consumptieprijzen, en worden elk jaar op 1 januari aangepast aan de spilindex, voor het ganse lopende jaar. Gezien de spilindex in 2019 niet overschreden is (dat wordt verwacht in februari), zullen de minimumtarieven voor 2020 hetzelfde blijven als die van 2019. Dus onderstaande cijfers zijn van toepassing.



TariefgroepWerkgever met ≤ 5 werknemersWerkgever met > 5 werknemers
Tariefgroep 137,67 EUR44,04 EUR
Tariefgroep 254,65 EUR64,20 EUR
Tariefgroep 367,92 EUR80,12 EUR
Tariefgroep 485,96 EUR101,35 EUR
Tariefgroep 5100,82 EUR118,86 EUR
Preventie-eenheidNVT159,18 EUR
Preventie-eenheid buiten budgetNVT122,04 EUR
Medisch onderzoek buiten budget82,27 EUR82,27 EUR

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...