Doorgaan naar hoofdcontent

Een verhaal met een staart

In het boek "Radical Candor" vertelt de auteur Kim Malone Scott de parabel van een Russische boer en zijn geliefde hond. De hond krijgt een wonde aan zijn staart, en het kwispelding moet geamputeerd worden. Maar de boer houdt zoveel van zijn beest dat hij dit niet over zijn hart krijgt. Dus snijdt hij over een periode van meerdere weken elke dag slechts een klein stukje van de staart af.


De moraal van het verhaal? Dat verhalen over Russische boeren behoorlijk gruwelijk zijn.
... En dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken. Door niet direct kordate maatregelen te treffen, vererger je het lijden enkel.

In een vorig blogartikel heb ik het er al over gehad dat je slecht nieuws (of corrigerende feedback) best gewoon direct meegeeft, en dit gaat verder op dat thema: als er iets gebeurt wat je niet ok vindt, dan ga je dit als leidinggevende best direct en open terugkoppelen. Doe je dat niet, dan erger je je er enkel over, en weet de werknemer niet dat er een probleem is. 

Scott beschrijft een voorbeeld van een werknemer die een kwalitatief ondermaatse presentatie gaf, maar aan wie ze dit niet durfde terugkoppelen. Omdat het zo'n sympathieke man was, en misschien had hij wel privé-issues of zo. Door het gebrek aan feedback echter escaleerden de problemen, en toen ze de man zes maanden later moest ontslaan, vroeg hij haar vertwijfeld waarom ze hem niet eerder iets had gezegd. Want dan had hij kunnen bijsturen.

Het is ook een van mijn werkpunten; ik geef snel positieve terugkoppeling, maar corrigerende feedback valt me veel moeilijker. Maar gezien het niet fair is naar de desbetreffende collega’s toe, ga ik hier wel steeds open en direct in trachten te zijn. En ik verwacht hetzelfde naar mij toe.

Populaire posts van deze blog

Apenpokken - stand van zaken

Apenpokken zijn wereldwijd in opmars, ook in België. Wat is het, hoe wordt het overgedragen, wat zijn de preventiemaatregelen en wat is de huidige stand van zaken in België? Sinds de laatste keer dat ik erover schreef begin juli, is de situatie wat gewijzigd. Onderstaand artikel geeft een overzicht. Wat zijn Apenpokken Monkeypox of Apenpokken (MPX) wordt veroorzaakt door het monkeypoxvirus (MPXV), dat behoort tot de familie van de orthopoxvirussen (waartoe ook het pokkenvirus behoort). Tot nu toe kwam de ziekte vooral voor in beboste delen van Centraal- en West-Afrika, met sporadisch gevallen in andere landen, gelinkt aan een reis naar deze gebieden. Sinds begin mei 2022 verspreidt de ziekte zich echter in Europa en daarbuiten, waarbij besmettingen vooral voorkomen bij mannen die seksuele contacten hebben met mannen, maar niet uitsluitend. Hoe raakt men besmet Om besmet te geraken door het apenpokkenvirus moet men nauw contact hebben met een besmettelijke of ziek persoon. Dit kan optre

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels