Doorgaan naar hoofdcontent

Werken EnChromabrillen echt?

Recent kom ik in mijn Linkedin timeline regelmatig (opnieuw) video's tegen met kleurenblinde mensen die voor de eerste keer "écht kleuren kunnen zien" wanneer ze een Enchroma bril uitproberen. met zeer uitgesproken reacties, mensen die van emotie gaan huilen.



Ik vond het toch maar twijfelachtig. Kleurenblinden hebben een anatomische afwijking van een of meerdere types kegeltjes (lichtgevoelige cellen in het netvlies) waardoor ze bepaalde kleuren minder goed of niet kunnen waarnemen. Dus hoe zou een bril hier een fundamenteel verschil kunnen uitmaken? Misschien dan weer wel, bijzienden bvb. worden wél duidelijk geholpen met een bril.

Ik heb de medische vakliteratuur er dan maar even op nageplozen, en het verhaal blijkt effectief te mooi om waar te zijn: in oktober 2018 is er in het vakblad Opt Express een onderzoek van Gómez-Robledo et al gepubliceerd: Do EnChroma glasses improve color vision for colorblind subjects?

Zij evalueerden de effectiviteit van de EnChroma bril voor het eerst met behulp van twee complementaire strategieën. De eerste testreeks bestond uit het testen van een grote groep testpersonen via drie klassieke soorten tests - herkenning, rangschikking en discriminatie - met en zonder bril. In de tweede gebruikten de onderzoekers de spectrale transmissie van de bril om het verschijnen van stimuli in een reeks scènes voor normale en kleurenblinde waarnemers te simuleren.

Zij kwamen tot de volgende conclusie: The results show that the glasses introduce a variation of the perceived color, but neither improve results in the diagnosis tests nor allow the observers with color vision deficiency to have a more normal color vision.

Het effect van de brilllen is in feite gelijkaardig aan de brillen die bijvoorbeeld jagers gebruiken, waarbij het gebruik van een gekleurde bril helpt om bepaalde stimuli beter waar te nemen dankzij een verhoogd contrast met de omgeving.

Kleurenblinden gaan dus bepaalde kleuren "anders" zien, in meer contrast, maar ze gaan niet méér kleuren zien, en bovendien gaat het extra contrast voor bepaalde kleuren ten nadele van andere kleuren zijn, die minder goed te onderscheiden worden.

Dus: ongetwijfeld een leuk gadget, maar niet echt een levensveranderende ervaring. Goeie marketing, dat wel.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...