Doorgaan naar hoofdcontent

Hoe je duizenden euro's op je boodschappen kunt besparen: Een gedetailleerd overzicht van mijn uitgaven en tips om te besparen

Op de eerste dag van het nieuwe jaar werk ik aan mijn Excelbestand dat al mijn doelstellingen en data bevat. Ik maak een definitieve stand van zaken op van het voorgaande jaar, en maak de grafieken en tabellen klaar voor het nieuwe kalenderjaar.

De tellers staan weer op nul. Welke targets wil ik dit jaar halen?

Dit werkt voor mij. Al 15 jaar houd ik een Excelbestand bij; ik heb het daar wel al een aantal keer over gehad op mijn blog. Mijn doelstellingen wijzigen wel in de loop der jaren, maar de SMART aanpak blijft hetzelfde. 


Ik heb het al gehad over de boeken die ik lees, de stappen die ik zet, de calorieën die ik eet en de artikels die ik schrijf, maar zal ik het nu eens hebben over de boodschappen. 


In 2014 ben ik gestart met het bijhouden van de uitgaven van voeding volgens de systematiek van de FOD Economie. Die gebruikt de onderstaande onderverdeling: 


20111 Brood en graanproducten

20112 Vlees

20113 Vis en schaaldieren

20114 Melk, kaas, eieren

20115 Eetbare oliën en vetten

20116 Fruit

20117 Groenten

20118 Suiker, confituur, honing, chocolade en suikerwaren

20119 Andere voedingswaren

20120 Vleesvervanger

20121 Koffie, thee en cacao

20122 Mineraalwater, frisdranken, fruitsappen en groentesappen

20130 Snacks

20131 Chips

20132 Koekjes

20133 Nootjes

20211 Alcoholische dranken (behalve wijn en bier)

20212 Wijnen

20213 Bieren


Dus voor de voorbije 9 jaar heb ik een behoorlijk gedetailleerd overzicht van alles wat we hieraan hebben uitgegeven. Nu, ik deed daar verder niet zo veel mee, behalve om bijvoorbeeld te monitoren op hoeveel snacks we eigenlijk eten. Tot in 2021. Toen ik alle uitgaven onder de loep nam, merkte ik dat we in 2020 véél meer aan voeding hadden uitgegeven (9088 euro) dan gemiddeld (rond de 8000 euro). Dit was uiteraard te wijten aan het coronajaar. Alle kortingen waren verboden om hamsteren tegen te gaan. En bovendien had ik dat jaar ook behoorlijk wat, tja, gehamsterd.


Ik ben toen eens gaan googelen hoeveel een gezin met twee jonge kinderen eigenlijk doorgaans uitgeeft. Dat is nog niet zo gemakkelijk terug te vinden. Maar bij deze deel ik mijn bevindingen:

Statbel: Vlaanderen 2020 gemiddeld 6597 euro per gezin per jaar = 18 euro per dag, 545 euro per maand.

Nibud minimale kosten voor voeding: (4,77+4,27+3,95+2,42) = 15,41 euro per dag - 465 euro per maand.

Update 28/05/2022 Nibud minimale kosten voor voeding: 7,09 + 6,34 + 3,60 + 5,88 = 22,91 euro minus 30 procent vanwege vierpersoonshuishouden = € 16,04 - 488 euro per maand 


Neem nu nog dat ik het hoogste nam, 545 euro per maand; dan zaten wij er met 667 euro per maand (of 757 euro in dat vermaledijde coronajaar) echt wel een stuk boven. What gives? Meten is weten; toen ik in november 2020 mijn abonnementen onder de loep nam, heb ik hier meer dan 500 euro per jaar mee kunnen uitsparen.


Dus sindsdien ben ik veel meer gaan letten op mijn uitgaven voor voedingsmiddelen, met als richtlijn 500 euro uitgaven per maand. Is een korting echt wel een korting? Hoeveel kost het per kg? Is er geen evenwaardig maar goedkoper alternatief? Ik ben veel meer huismerken gaan gebruiken bijvoorbeeld. En wanneer een product duidelijk goedkoper is dan gewoonlijk, koop ik het in bulk. Wanneer het een lange houdbaarheidsdatum heeft, uiteraard.


Die houdbaarheidsdatum, dat blijkt ook relatief. Er is een verschil tussen "te gebruiken tot" en "tenminste houdbaar tot". Was de datum op het potje overschreden, dan smeet ik het steevast weg. Doe ik niet meer bij de "THT". Suiker, pasta, koffie, chocolade, drank… dat alles blijft nog maanden (en eigenlijk zelfs jaren) na die datum goed, als het op een droge en koele plaats bewaard wordt. En yoghurt; een aantal weken tot maanden (!) na de houdbaarheidsdatum is dat nog altijd goed. Het kan wel gaan verzuren, dus ruik aan het product en proef of het nog lekker is. Als test heb ik eens een potje 3 maand na de THT datum opgegeten; ik proefde het verschil niet eens. Misschien zegt dat meer over mijn smaakpallet dan ik wil toegeven; maar alleszins, ik ben er niet ziek van geworden of zo. Door dit alles zijn we dus minder gaan wegsmijten.


Het begint natuurlijk bij de bron: haal niet in huis wat je niet gaat opeten. We werken met weekmenu's en boodschappenlijstjes. Mijn echtgenote en ik hebben een gedeelde Apple Notes bestand, en daar vult ze aan wat ik die week moet kopen. Heel handig; zo koop je ook niet meer dan wat je nodig hebt. Sinds enkele maanden heeft mijn vrouw er ook bovenaan bijgezet: "Geen snoep, geen chips, geen chocolade". Af en toe vergeet ik wel me daaraan te houden.


Last but not least, in juli 2021 heb ik "Too Good To Go" ontdekt. Via die app delen grootwarenhuizen, bakkers, restaurants en zo pakketjes die niet op zijn geraakt, en die men aan een verminderde prijs kan kopen. Wat er in het pakket zit, kan dag tot dag verschillen. Eigenlijk ben ik vooral fan van het principe omdat hierdoor voedselverspilling wordt tegengegaan (ruim 30% van alle voedsel dat men voor de Europese markt produceert, wordt weggesmeten), maar gezien de prijs vaak een derde van het normale is, heb ik hier ook al behoorlijk wat geld mee uitgespaard. Misschien is dit nog het meest uitgesproken met sushi; onlangs nog heb ik een pakketje gehaald voor 4,99 euro, oorspronkelijke prijs was 29,99 euro. Maar we gebruiken het nog het meest voor brood; voor 2,99 euro krijg je bij sommige bakkers twee broden, wat broodjes en enkele koffiekoeken. De broden en de broodjes gaan onmiddellijk de diepvriezer in (oh juist, in 2020 heb ik ook een extra diepvriezer gekocht - ik zei al dat ik toen ben beginnen hamsteren). In ieder geval, met die app heb ik al ruim 500 pakketjes "gered". Ik merk wel dat ze de laatste tijd steeds sneller zijn uitverkocht, en nu begin ik me schuldig te voelen wanneer ik er een bestel - misschien heeft een ander gezin er meer nood aan dan wij?



Ok, allemaal acties dus; maar wat heeft het concreet opgeleverd?


Hieronder zie je een van mijn grafieken; de uitgaven aan voedingsmiddelen per maand. In 2021 heb ik in totaal 6.750 euro uitgegeven, en in 2022 (ondanks de inflatie) ligt het totaalbedrag op 5.500 euro rond. 458 euro per maand dus, oftewel een 31% reductie ten opzichte van mijn gemiddelde uitgaven (precorona). 2.500 euro uitgespaard, zonder dat ik het gevoel heb dat we hebben ingeboet aan levenskwaliteit. 



Enfin, gezien de stijgende levensduurte leek het me wel zinvol om dit alles eens mee te geven, ik hoop dat ik er iemand mee kan helpen.

Populaire posts van deze blog

Nieuwe publicatie: Verzameling van de rechtspraak over psychosociale risico's op het werk (2016-2023)

In een gezamenlijke inspanning hebben de Algemene Directie Humanisering van de Arbeid van de FOD Werkgelegenheid en academici een uitgebreide verzameling samengesteld van rechtspraak gerelateerd aan psychosociale risico's op het werk. Dit document, dat de periode van 2016 tot 2023 beslaat, biedt inzicht in hoe rechtbanken omgaan met de gewijzigde wetgeving sinds 2014 over deze materie. Het is bedoeld om preventieadviseurs en anderen die met deze problematiek te maken hebben, direct naar relevante casussen en thema’s te leiden. Afbeelding: Studievoormiddag van de FOD Werkgelegenheid. Bron: Youtube. De toenemende relevantie van psychosociale risico's Met een historisch hoog aantal langdurig afwezige werknemers in België, onderstrepen psychosociale risico's op het werk – zoals stress, burn-out, en pesterijen – de noodzaak voor een effectieve aanpak en preventie. De wet van 4 augustus 1996, die werknemersbescherming biedt, en de significante wijzigingen in de wetgeving si

Controles op veiligheid van opblaasbare attracties

Opblaasbare attracties zoals springkastelen zijn een populaire aanvulling op ( bedrijfs )evenementen, maar recente incidenten en controles hebben veiligheidsproblemen aan het licht gebracht. Deze zorgen hebben geleid tot een aankondiging door de FOD Economie om toekomstige evenementen strenger te gaan controleren.   Veiligheidsrichtlijnen en regelgeving Aanbieders van opblaasbare structuren, zoals springkastelen en obstakelparcours, moeten de veiligheid van hun diensten garanderen. Dit houdt in dat zij zich moeten houden aan specifieke regelgeving, waaronder het Koninklijk Besluit betreffende de uitbating van speelterreinen en het Koninklijk Besluit voor de organisatie van actieve ontspanningsevenementen. Deze wetten stellen duidelijke eisen aan de veiligheid en het toezicht op deze attracties.   Veelvoorkomende veiligheidsproblemen Enkele van de meest zorgwekkende bevindingen door de FOD Economie omvatten: Onvoldoende schokdemping: Een geschikte schokdempende ondergr

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels