Doorgaan naar hoofdcontent

Het is niet mooi

I've said it before and I'll say it again... het leven is niet eerlijk!

Ik heb het er al eerder over gehad, dat mensen die niet dezelfde kansen krijgen - of dat tenminste toch denken - meer kans blijken te hebben op hart- en vaatziekten. En dat teruggetrokken mensen ook de pineut zijn.

Maar wat blijkt nu weer uit een onderzoek? De heel aantrekkelijke mensen verdienen gemiddeld 12 percent meer dan hun uiterlijke tegenpolen. En vergeleken met de average-joe verdienen ze nog steeds zo'n 7 percent meer.

En hoe komt dat? Blijkbaar worden aantrekkelijke mensen hoger ingeschat. Zij worden ook automatisch als zijnde behulpzamer beschouwd - maar liefst 39 percent van hen, tegenover 16 percent van de gemiddeld aantrekkelijke proefpersonen en slechts 6 percent van de onaantrekkelijke sukkelaars.

Dit gegeven is op zich niet zo verwonderlijk. Al in een heel ver verleden had mijn vader me bij het schrijven van een opstel gewaarschuwd voor het "halo-effect". Geef twee identieke opstellen af aan eenzelfde leraar, maar maak het ene opstel in een mooi en verzorgd handschrift en vul de bladen van het andere opstel met hanenpoten, en het eerste opstel krijgt automatisch meer punten. Dat advies was waarschijnlijk ook een subtiele suggestie dat ik mijn handschrift wat mocht opsmukken, maar het heeft niet mogen baten - doktersgeschrift, weet je wel.

Maar om terug te komen op het onderzoek: er is nog een troost voor de uiterlijk minder bedeelden: wanneer de aantrekkelijke gelukzakken de hoge verwachtingen niet inlossen, worden ze er des te zwaarder voor afgestraft.


Euhm, dit is misschien het goede moment om te vermelden dat ik recent teamverantwoordelijke ben geworden... gepaard gaande met een loonsverhoging :-) wat zou dat willen zeggen? (hehe)

Populaire posts van deze blog

Nieuwe publicatie: Verzameling van de rechtspraak over psychosociale risico's op het werk (2016-2023)

In een gezamenlijke inspanning hebben de Algemene Directie Humanisering van de Arbeid van de FOD Werkgelegenheid en academici een uitgebreide verzameling samengesteld van rechtspraak gerelateerd aan psychosociale risico's op het werk. Dit document, dat de periode van 2016 tot 2023 beslaat, biedt inzicht in hoe rechtbanken omgaan met de gewijzigde wetgeving sinds 2014 over deze materie. Het is bedoeld om preventieadviseurs en anderen die met deze problematiek te maken hebben, direct naar relevante casussen en thema’s te leiden. Afbeelding: Studievoormiddag van de FOD Werkgelegenheid. Bron: Youtube. De toenemende relevantie van psychosociale risico's Met een historisch hoog aantal langdurig afwezige werknemers in België, onderstrepen psychosociale risico's op het werk – zoals stress, burn-out, en pesterijen – de noodzaak voor een effectieve aanpak en preventie. De wet van 4 augustus 1996, die werknemersbescherming biedt, en de significante wijzigingen in de wetgeving si

Controles op veiligheid van opblaasbare attracties

Opblaasbare attracties zoals springkastelen zijn een populaire aanvulling op ( bedrijfs )evenementen, maar recente incidenten en controles hebben veiligheidsproblemen aan het licht gebracht. Deze zorgen hebben geleid tot een aankondiging door de FOD Economie om toekomstige evenementen strenger te gaan controleren.   Veiligheidsrichtlijnen en regelgeving Aanbieders van opblaasbare structuren, zoals springkastelen en obstakelparcours, moeten de veiligheid van hun diensten garanderen. Dit houdt in dat zij zich moeten houden aan specifieke regelgeving, waaronder het Koninklijk Besluit betreffende de uitbating van speelterreinen en het Koninklijk Besluit voor de organisatie van actieve ontspanningsevenementen. Deze wetten stellen duidelijke eisen aan de veiligheid en het toezicht op deze attracties.   Veelvoorkomende veiligheidsproblemen Enkele van de meest zorgwekkende bevindingen door de FOD Economie omvatten: Onvoldoende schokdemping: Een geschikte schokdempende ondergr

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels