Doorgaan naar hoofdcontent

Hoeveel calorieën bevat een pilsje?

Een eenvoudige vraag, en een eenvoudig antwoord: 110 kcal voor 25 cl, of 145 kcal voor 33 cl. Maar met cijfers kun je alles en niets zeggen. Dus zal ik hier toch even over uitweiden.

Een man heeft gemiddeld 3000 kcal per dag nodig, een vrouw 2300 (of respectievelijk 12500 en 9700 kJ). Het verschil tussen kilocalorieën en kilojoules? Andere schalen. Zoals het verschil tussen mijlen en kilometers. Kilojoules is eigenlijk een betere maateenheid, maar de kilocalorieën zijn nog steeds zo ingeburgerd, dat ik die hier maar zal gebruiken. Het aantal benodigde kcal is niet alleen afhankelijk van het geslacht, maar ook van de leeftijd. Zo zal een jonge gast van 18 jaar gemiddeld 3300 kcal per dag verbranden, en een man van boven de 70 slechts 2200 kcal per dag. En ook de levensstijl gaat een significante invloed hebben. Bovendien is niet iedereen hetzelfde. De ene heeft een wat snellere stofwisseling dan de andere. Bovenstaande getallen zijn dan ook maar algemene richtlijnen.

Sommige voedingsmiddelen bevatten enkel "lege calorieën". Wat zijn dit nu? De term groepeert alle voedingsmiddelen die niet bijdragen tot een gezonde voeding. Ze leveren alleen maar energie of calorieën in de vorm van vet, suiker of alcohol, en weinig of geen essentiële voedingsstoffen zoals vitaminen en mineralen. Aha, hoor ik al zeggen, maar bier bevat toch vitamine B1, B2 en B6? Ja inderdaad, maar ik moet je toch teleurstellen. De aanbreng van vitamines in bier is laag tot zeer laag en te verwaarlozen in een evenwichtige voeding. De aanbreng van vitamine B1 is overroepen. Je lichaam heeft immers vitamine B1 nodig om alcohol te verwerken. Wie alcohol drinkt, heeft dus ook meer vitamine B1 nodig. Voor de opname van vitamine B1 is het een nuloperatie of zelfs een negatieve operatie.

Vet heeft negen calorieën per gram, koolhydraten en proteïne vier. Alcohol bevat zeven calorieën per gram. Dit zijn echter niet de enige factoren van belang. Alcohol wordt direct in de bloedbaan opgenomen. Hierdoor blijft het hongergevoel onverminderd aanwezig. Alcohol is ook nog eens een drug (als we strikt gaan kijken volgens de criteria van drugs, behoort het tot de hard drugs!). Hier kun je een onderscheid maken tussen "uppers" (zoals Speed) en "downers" - zoals alcohol. De stofwisseling zal afnemen, waardoor minder calorieën verbrand worden.

Er is een verschil tussen de verschillende biersoorten. Een blikje Maes bevat, zoals ik eerder al had geschreven, circa 145 kcal. Eenzelfde hoeveelheid Duvel bevat maar liefst 175 kcal. En bij abdijbieren ligt dat getal nog hoger.
Hoe hoger het alcohol- (en suiker)gehalte, hoe hoger het aantal calorieën. Rode wijn bevat 70 kcal per 10 cl, witte wijn 120! Porto bevat 160 kcal per 10 cl, en wodka 157 kcal - per 5 cl! Het calorierijkste spul dat ik heb teruggevonden is whisky - een shot van 5 cl levert 172 kcal. Begrijp je nu dat dronkaards dit verkiezen? Een liter van deze vloeistof, en ze hebben genoeg calorieën binnen om de dag door te komen. Maar dat terzijde.

Om te besluiten: een pilsje bevat wel wat calorieën - al valt dat op zich nogal mee. Alcohol gaat echter de stofwisseling vertragen, waardoor de invloed van dat pintje veel zwaarder gaat doorwegen. Een hoge stofwisseling is ideaal voor vetverbranding en op gewicht blijven. Wanneer je wilt afvallen, ga je dus best alle alcohol vermijden.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...