Doorgaan naar hoofdcontent

Het snoepdieet

De race is begonnen! Mijn vrouw zegt al maandenlang dat ik een buikje heb, en zelf wil ze ook haar gewicht terug op punt stellen (ja, dat is wel diplomatisch genoeg verwoord denk ik). Nu is de kogel door de kerk. Na enkele valse starts zijn we begonnen met diëten.


Ik ben hier eigenlijk niet aan mijn proefstuk toe. In mijn studententijd evolueerde ik langzaamaan van een magere spriet naar een bolle gijs, met op het eind van de rit een BMI van meer dan 30! Op een dag besloot ik dat het zo niet meer verder kon, en startte een zelf uitgevonden dieet. Hiermee viel ik op een maand 10 kg af, van 93 naar 83 kg. Enige tijd later deed ik dit truukje opnieuw, van 85 naar 75 kg. Weer wat later werd ik vegetariër, en stelselmatig daalde mijn gewicht tot 69 kg, waarbij ik een BMI van 23 had en behield.

Tot dusver het succesverhaal. Nadat ik ging samenwonen met Lydia, ondertussen al bijna 4 jaar mijn vrouw, hervatte ik mijn omnivore eetgewoontes. De kilo's kwamen er geniepig één voor één weer bij. En vorige zondag kraakte de weegschaal onder een massa van maar liefst 84,6 kilogram!

Mijn vrouw heeft eigenlijk geen overgewicht, maar ze wil weer ónder het ideale gewicht zitten in plaats van erboven. En nu is de race dus begonnen. Wie van ons gaat het eerste het streefgewicht bereiken? Wel, Lydia wil het niet als een race zien, maar ik heb zulk een reden nodig om de overheerlijke frieten en de zalige sauzen te laten.

Lydia gaat het proberen met een "proteïnedieet", wat ik nader heb bekeken en eigenlijk gewoonweg een Atkins-dieet is: je vermijdt koolhydraten, maar je blijft (weliswaar ook in mindere mate) eiwitten en vetten nuttigen. Het lichaam heeft hierdoor niet echt door dat je aan het diëten bent, en je raakt op die manier je pondjes gestaag kwijt. Ikzelf ga mijn eigen beproefde dieet opnieuw toepassen, het "Kempeneers-dieet" (haha). Het houdt eigenlijk in dat ik bijna niets eet, en mijn eten beperk tot suikers: thee met suikerklontjes, fruit, en allerhande SNOEP! Ik noemde het ook wel eens "het snoepdieet". Ik weet het, het is zeer ongezond, ik raad het ook absoluut niemand aan - het beste dieet is een combinatie van gezonde voedingsmiddelen en meer beweging enzovoorts enzoverder - maar bon, het werkt voor mij. Enfin, dat deed het vroeger toch. Het valt nog af te wachten hoe mijn 31-jaar oude karkas op deze beproeving gaat reageren...

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...