Doorgaan naar hoofdcontent

Leve de mp3-spelers!

Ik kan met recht en rede zeggen dat ik een van de eerste adepten ben van de mp3-spelers. Het was tijdens mijn stagejaar in 1999, dat ik de eerste beschikbare mp3-speler in België (de Diamond Rio) in mijn handen kreeg. Ik was zo wanhopig op zoek naar een tijdelijke vlucht uit de gruwelijke realiteit van mijn bestaan als geneeskundig stagiair, dat ik het toestel in een opwelling kocht. Tijdens het eerste jaar geneeskunde had onze professor filosofie namelijk gezegd dat muziek zorgt voor mentale anesthesie (wel wel, heeft die cursus dan tóch nog enig nut gehad). Het was eigenlijk pas na deze aankoop, dat ik ook daadwerkelijk mp3-tjes ging downloaden - euh, ik bedoel natuurlijk aanmaken op basis van mijn legaal aangekochte cd's (phew, nice save).

Die mp3-speler kon slechts een half uur muziek opslaan (die jeugd van tegenwoordig heeft het met al hun gigabytes veel te gemakkelijk - in mijnen tijd...), en ik luisterde dus keer op keer naar de liedjes die ik had kunnen vastkrijgen. Dat was toen nog niet zo simpel - Napster bestond al, maar ik kon dit niet gaan installeren op de gemeenschappelijke pc van de stagiairs in het hospitaal. Het was al moeilijk genoeg om mijn internetgebruik te verklaren ("euh, ik ben research aan het doen voor mijn stagewerk").
Tot op deze dag word ik in gedachten teruggebracht naar dat stagejaar, wanneer ik naar liedjes zoals "All I need" van Air, of "You look so fine" van Garbage luister. Ik vermijd ze zelfs, opdat ik later, als afgetakelde Alzheimerpatiënt, toch nog zal kunnen genieten van het effect van die melodieuze tijdmachientjes.

Later bleef ik gebeten door de mp3-microbe. Ik droeg mijn toestelletje van en naar het werk. Ik stapte een kwartier tot in Gasthuisberg, dus dat kwam met mijn half uur muziek goed uit. "Mr. Writer" van de Stereophonics en "The scientist" van Coldplay zijn enkele voorbeelden van persoonlijke beklijvers (en ook "Real Sugar" van Roxette, maar dat is niet cool genoeg om op mijn blog te zetten).

Er kwam een einde aan mijn mp3-tijdperk, toen ik van werk veranderde. In plaats van een kwartier, deed ik er 45 minuten tot een uur over om op mijn werk te geraken. En in plaats van te voet, moest ik de wagen inschakelen. Ik luisterde dan maar gewoon naar de radio - cd's waren te omslachtig, omdat ik dan mijn (hoogstnodige) gps niet kon gebruiken.

Maar eind vorig jaar kwam daar verandering in, door mijn schoonbroer en door een collega op het werk. Beiden gebruikten een mp3-speler om tijdens het autorijden naar audiobooks te luisteren. De collega op mijn werk wist me zelfs in-ear oordopjes aan te raden, die het omgevingslawaai gevoelig reduceerden in vergelijking met de gewone oorjes (het gaat eigenlijk nog beter wanneer je oorkappen opdoet, maar aan de kruispunten krijg je dan vreemde blikken van de chauffeur langszij).
En sedertdien heb ik de wereld van mp3 herontdekt. Die luisterboeken zijn gewoonweg boeken die worden voorgelezen.
Vroeger verslond ik boeken. Maar gestaag slonk mijn vrije tijd in die mate, dat ik enkel nog op vakantie deze hobby uitoefende. Ik had in een jaar geen boek meer gelezen. Maar nu zit ik al aan het tiende boek uit de reeks "The Wheel of Time" van Robert Jordan, heb ik een aantal boeken over time-management uit (vooral "Getting Things Done" van David Allen kan ik aanraden), en heb ik enkele motivationele seminaries van Anthony Robbins beluisterd. Mmh, ik klink een beetje als een infomercial.
Het gaat natuurlijk niet zo snel als een boek daadwerkelijk zelf lezen, een audiobook duurt snel 40 à 50 uur, maar tijdens het autorijden is een boek beluisteren wel een stuk handiger dan het ding lezen. Vertrouw me hier maar in.
Ik vind de soms toch erg lange ritten nog steeds balen, maar nu heb ik tenminste niet zoveel meer het gevoel dat die tijd compleet verloren is voor mij.

Is er dan geen catch? Geen worm in de sappige appel? Wel, natuurlijk. Want zoals iedereen ondertussen al weet, zijn mp3-spelers slecht voor het gehoor. De in-ear oorplugs kunnen potentieel nog meer gehoorschade toebrengen dan de gewone. En ik hoor zo al slecht (tja, niet al mijn genen kunnen perfect zijn, hum hum), waar ben ik toch mee bezig?
Maar kijk rond je - bijna iedereen draagt oordopjes. De hele iPod-generatie zal slecht horen! En nu heb ik ook gezien dat Het Laatste Nieuws gratis mp3-spelers van Mega Mindy en Spring! gaat weggeven, dus zelfs de jongste generatie gaat al vroeg beginnen met het vernietigen van de haarcelletjes in het gehoororgaan. Ik zal dus niet de enige dove kwakkel zijn, mwoeahaa!

Maar dit even terzijde: vanuit mijn officiële functie als arbeidsgeneesheer blijf ik bij lawaaiblootstelling op het werk wel stipuleren (voeg hier streng wijzend vingertje in) dat het dragen van persoonlijke beschermingsmiddelen absoluut imperatief is!

Populaire posts van deze blog

Apenpokken - stand van zaken

Apenpokken zijn wereldwijd in opmars, ook in België. Wat is het, hoe wordt het overgedragen, wat zijn de preventiemaatregelen en wat is de huidige stand van zaken in België? Sinds de laatste keer dat ik erover schreef begin juli, is de situatie wat gewijzigd. Onderstaand artikel geeft een overzicht. Wat zijn Apenpokken Monkeypox of Apenpokken (MPX) wordt veroorzaakt door het monkeypoxvirus (MPXV), dat behoort tot de familie van de orthopoxvirussen (waartoe ook het pokkenvirus behoort). Tot nu toe kwam de ziekte vooral voor in beboste delen van Centraal- en West-Afrika, met sporadisch gevallen in andere landen, gelinkt aan een reis naar deze gebieden. Sinds begin mei 2022 verspreidt de ziekte zich echter in Europa en daarbuiten, waarbij besmettingen vooral voorkomen bij mannen die seksuele contacten hebben met mannen, maar niet uitsluitend. Hoe raakt men besmet Om besmet te geraken door het apenpokkenvirus moet men nauw contact hebben met een besmettelijke of ziek persoon. Dit kan optre

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels

Calciumhydroxide in water

Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH) 2 ) in water. Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water. “0,17 gram per 100 ml water”. Bron: Chemiekaarten 19 e editie 2004. “Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l” Bron: Carmeuse.nl In water valt Ca(OH) 2 uiteen in Ca 2+ - en OH - -ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3. “pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)” Bron: Intox.org Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8. “pH (saturated solution): 12.4” Bron: Sultanchemists.com “pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l” Bron: Carmeuse.nl Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide. “Calcium hydroxide penetrates the ski