Doorgaan naar hoofdcontent

Werken na werktijd: impact op welzijn en werk-thuisbalans

Werken buiten de reguliere werkuren kan negatieve gevolgen hebben voor de gezondheid en het welzijn van werknemers. Dat blijkt uit een nieuwe Noorse studie die vier typen werk na werktijd heeft onderzocht en hoe deze samenhangen met burn-out, werk-thuisconflicten en onthechting.

Werken buiten reguliere werkuren: de context

Thuiswerken biedt flexibiliteit, maar kan ook leiden tot ongezonde werkpatronen. In Europa werkt een groeiend deel van de beroepsbevolking regelmatig buiten de reguliere werkuren. Een studie, uitgevoerd onder 1.465 Noorse werknemers over een periode van twee jaar, richtte zich op vier werkpatronen:

  1. Lange dagelijkse werkuren (>10 uur).
  2. Lange wekelijkse werkuren (>40 uur).
  3. Laat op de avond werken (na 21:00 uur).
  4. Snelle terugkeer (minder dan 11 uur tussen shifts).


Belangrijkste bevindingen

De studie benadrukt dat werken buiten reguliere werkuren gevolgen heeft voor het welzijn:

1. Burn-out en werk-thuisconflicten

Lange dagelijkse en wekelijkse werkuren correleren met een verhoogd risico op burn-out en conflicten tussen werk en privé.

Werken na 21:00 uur versterkt werk-thuisconflicten en belemmert onthechting, het proces waarbij werknemers mentaal afstand nemen van werk.

2. Onthechting en herstel

Werken buiten reguliere uren maakt het moeilijker om te herstellen na een werkdag. Dit herstel is belangrijk voor de mentale en fysieke gezondheid.

3. Rol van arbeidstijdcontrole

Werknemers met een hoge mate van controle over hun werkuren ondervinden minder negatieve gevolgen. Dit effect is echter beperkt; controle is geen oplossing voor structureel ongezonde werkpatronen.

Correlatiematrix. Bron: Bernstrøm et al, tabel 1.

Implicaties voor werkgevers

Werkgevers en preventieadviseurs spelen een sleutelrol in het bevorderen van gezonde werkpatronen. De volgende acties worden aanbevolen:

  • Bevorder duidelijke grenzen tussen werk en privé. Werkgevers moeten werknemers aanmoedigen om niet buiten werktijd te werken, tenzij strikt noodzakelijk.
  • Stimuleer onthechting. Creëer een werkomgeving waarin werknemers voldoende hersteltijd krijgen tussen werkdagen.
  • Evalueer en monitor werktijden. Analyseer werkpatronen en grijp in bij langdurige of late werkuren.
  • Zorg voor maatwerk. Flexibele werkregelingen kunnen voordelen bieden, maar moeten worden afgestemd op de individuele behoeften en grenzen van werknemers.


Conclusie

Werken na werktijd kan bijdragen aan burn-out, werk-thuisconflicten en onvoldoende herstel. Hoewel flexibiliteit kan helpen bij de balans tussen werk en privé, wegen de risico’s van langdurig of laat werken zwaarder. Preventieadviseurs hebben een belangrijke taak om werkgevers bewust te maken van deze risico’s en te ondersteunen bij het implementeren van gezonde werkpraktijken.


Bron

Bernstrøm VH et al. The consequences of after-hours work: a fixed-effect study of burnout, pain, detachment and work–home conflict among Norwegian workers. Scand J Work Environ Health, Published online: 04 Dec 2024.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...