Doorgaan naar hoofdcontent

Beroepsastma op chroom

Beroepsgerelateerde gezondheidsrisico's in de bouw. Dan denkt men steeds aan rugklachten, en wellicht ook aan gehoorschade door lawaai. Huidaandoeningen door blootstelling aan cement worden al minder vaak in rekening genomen. Maar het risico op longaandoeningen wordt veel te vaak vergeten.
Een lange tijd geleden, toen ik nog jong(er) was, heb ik in het kader van mijn opleiding tot specialist in de arbeidsgeneeskunde, een literatuurstudie uitgevoerd over beroepsastma op chroom. In die tijd werd langs het U.Z. Gasthuisberg (waar ik toen werkte) een nieuw kinderdagverblijf neergezet. Ik heb van die gelegenheid gebruik gemaakt om bij de vloerders o.m. stofmetingen uit te voeren tijdens de uitvoering van hun werk. Ze hadden een grotere blootstelling dan verwacht, omdat de chappe werd aangevoerd in grote hoeveelheden. Via het gebruikte systeem kwam een aerosol van cement vrij - kijk maar naar de foto hierboven.
Enfin, tijdens het op orde stellen van de documenten op mijn externe harde schijf kwam ik die literatuurstudie opnieuw tegen. Omdat ze anders toch het daglicht niet meer ziet, zet ik het besluit van die studie op mijn blog. Zodoende.

---
Chroom wordt veelvuldig gebruikt in de industrie. Het is gekend als verwekker van beroepsdermatitis. Contact dermatitis aan chroom is de meest prevalente occupationele dermatitis bij mannen. Gezien het wijdverspreid gebruik ervan en het voorkomen van respiratoire blootstelling in vele occupationele settingen, is het opmerkelijk dat dit metaal zo zelden verdacht wordt van het veroorzaken van beroepsastma.
Er bestaan enkele (niet-conclusieve) epidemiologische studies naar de pulmonaire effecten van chroom. De meeste informatie komt echter uit een handvol case-reports. De meeste casussen komen uit de sector van het galvaniseren, maar ook o.a. lassers en cementwerkers zijn beschreven.
De gemiddelde expositieduur en de latente periode hebben een grote range; op basis van deze parameters kan men geen diagnostische besluiten trekken. Zowel nieuwkomers als ouwe rotten in het vak kunnen een beroepsastma op chroom ontwikkelen. Het achterhalen van een atopische voorgeschiedenis heeft op zich niet veel diagnostische waarde.
Rokers hebben mogelijk een groter risico op het ontwikkelen van beroepsastma. Door het roken van gecontamineerde sigaretten krijgen ze een verhoogde opname van chroom.
Verschillende diagnostische testen kunnen uitgevoerd worden. Huidtesten dragen niet veel bij tot de diagnose van beroepsastma. Positieve uitslagen wijzen niet noodzakelijk op causaliteit, en negatieve uitslagen sluiten sensibilisatie niet uit. Patchtesten hebben een grotere correlatie, maar zijn evenmin conclusief.
Een histamine provocatieproef wijst enkel op een aspecifieke hyperreactiviteit van de luchtwegen. Het zegt niets over de oorzaak.
De relatie tussen werkgebonden blootstelling en ademhalingsobstructie kan het eenvoudigst worden geobjectiveerd door het laten uitvoeren van seriële piekflowmetingen. Idealiter kan een werkperiode vergeleken worden met een periode van werkverlet. In elke casus waarbij deze metingen werden uitgevoerd, was een positieve correlatie gevonden van de piekflows met het werk.
De specifieke provocatietest is de beste methode om beroepsastma op chroom te objectiveren. Best wordt een niet te hoge concentratie chroom gebruikt, aangezien het een prikkelende stof betreft. Bij een blootstelling aan concentraties van meer dan 2mg/ml treedt er een onmiddellijke aspecifieke irritatiereactie op van de luchtwegen, wat ook bij niet gesensitiveerde subjecten leidt tot een achteruitgang van de longfunctie.
Een geïsoleerde late of duale reactie op de expositie wordt gevonden na blootstellingen aan agentia met laag moleculair gewicht, zoals ook isocyanaten. Zulke reacties versterken de hypothese dat bronchiale hyperreactiviteit kan worden veroorzaakt door inhalatie van chroom.
Bij bepalingen van chroom in de lucht op een doorsnee werkplaats, bleek dat de concentraties lager zaten dan de TLV van 50 µg/m³. Dit houdt in dat een beroepsastma op chroom kan ontstaan ondanks een blootstelling welke ruim onder de aangewezen richtwaarde ligt.
Beroepsastma kan leiden tot ernstige irreversibele obstructieve afname van de longfunctie indien onbehandeld. De enige effectieve behandeling is de vroegtijdige en totale stopzetting van contact met chroom.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...