Doorgaan naar hoofdcontent

De grote mysteries van de vrouw - Deel 3: Buitengewone boezems

Waarvoor dienen de borsten? Voor de lactatie natuurlijk. Er worden tijdens de zwangerschap meer melkklieren aangemaakt, waardoor de borsten (nog) groter worden. Melk met een mooie verpakking. Maar waarom hebben vrouwen borsten wanneer ze niet zwanger zijn of borstvoeding geven? Je ziet geen Cocker Spaniëls rondlopen met rondborstige boezems, zelfs niet wanneer ze lacteren. Bij orang-oetans zijn het ook maar twee kleine teutjes op de borstkas - geen heuvels noch dalen te bespeuren. Waarom dus bij mensen wel?

Een verklaring kan liggen in het rechtopstaan bij de mensen. Hierdoor is de wijze van seks ook veranderd. Mensen zijn de enige zoogdieren die vrijen met het gezicht naar elkaar toe. Alle andere beesten, inclusief de primaten, doen het "op zijn hondjes". Het paraderen met een dikke of rood aangelopen kont had hierdoor niet zo veel zin meer, en de borsten kwamen in opmars als visuele stimulans. In zijn boek "De naakte aap" heeft Desmond Morris het hierover. De borsten zijn ersatz billen. En de lippen zijn volgens hem bij de mens ook prominenter geworden, ter imitatie van de vagina. Wat mij wel een beetje vergezocht lijkt - waarom zouden vrouwen dan overtollige haartjes op de bovenlip gaan waxen?... De hele van-achterwerk-naar-voren-theorie is bovendien ook niet onomstreden. Er zijn namelijk vele culturen waar de borsten van vrouwen als helemaal niet erotisch worden gezien. De fixatie van de Hollywood-gerichte Westerse cultuur op de ampele boezems van vrouwelijk schoon als Angelina Jolie en Scarlett Johansson is voor hen simpelweg bizar.

Wat zijn andere mogelijkheden? Volgens een groep onderzoekers zijn de vrouwen gewoonweg overvoed. Vrouwen in Afrika hebben kleinere borsten - de Westerse borsten zijn gewoonweg een overmatige opstapeling van subcutaan vet. Dan vind ik het wel een mooi geproportioneerde opstapeling van vet, maar dat terzijde. De Goudlokje-hypothese zegt dat borsten voor mannen een indicatie zijn voor de vruchtbaarheid van de vrouw: te klein betekent te jong en nog niet vruchtbaar, te groot en hangend betekent te oud en niet meer vruchtbaar. Dat lijkt me eigenlijk ook een nogal simplistische benadering, maar bon, wij mannen zijn wellicht ook simpel. De symmetrie-theorie geeft aan dat het hebben van goede genen gelinkt is aan een symmetrisch lichaam. Bij het zien van een vrouw met asymmetrische borsten zou de man dus in plaats van seks te hebben, onmiddellijk rechtsomkeer maken. Yeah right. Die theorie verklaart ook niet waarom de borsten in vergelijking met andere zoogdieren zo groot zijn.

Nee, dan lijkt de volgende hypothese me nog de meest plausibele: de misleidinghypothese. De mannen werden misleid om te denken dat vrouwen met grote borsten melkkannonnen waren, met twee grote vaten van het witte spul om potentieel nageslacht te voorzien van liters voedende moedermelk. Terwijl het slechts onderhuids vet is. Vrouwen die mannen iets wijsmaken. Ja, het lijkt me nog niet zo vergezocht.


Alles wel beschouwd, zijn vrouwen toch mysterieuze wezens. In plaats van een rechttoe-rechtaan geil-seks-orgasme zoals bij de man, is er een heel amalgaam van voorwaarden en attributen. Misschien zit er toch waarheid in de grap "Waarom schiep God eerst de man en toen de vrouw? Iedere artiest maakt eerst een ruw schetsje."

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd risico, en begin

Calciumhydroxide in water

Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH) 2 ) in water. Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water. “0,17 gram per 100 ml water”. Bron: Chemiekaarten 19 e editie 2004. “Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l” Bron: Carmeuse.nl In water valt Ca(OH) 2 uiteen in Ca 2+ - en OH - -ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3. “pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)” Bron: Intox.org Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8. “pH (saturated solution): 12.4” Bron: Sultanchemists.com “pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l” Bron: Carmeuse.nl Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide. “Calcium hydroxide penetrates the ski

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels