Doorgaan naar hoofdcontent

Het is niet eerlijk

Het leven is niet altijd eerlijk. Niet iedereen krijgt dezelfde kansen, wordt op dezelfde manier behandeld. Zo is het altijd geweest, en zo zal het naar alle waarschijnlijk ook altijd blijven. Maar nu heb ik een artikel gelezen, waarin staat dat een studie heeft aangetoond dat mensen die oneerlijk behandeld worden, ook meer kans hebben op hart- en vaatziekten.
Om preciezer te zijn, mensen die de indruk hebben oneerlijk behandeld te worden. Een klein, maar toch significant verschil. Op reis bvb. heb ik al gemerkt dat sommige medereizigers van het kleinste ongemak een drama maakten. Het eten was niet goed. De gids sprak geen Nederlands. Het was te druk. Het weer was te koud. Te warm. Te vochtig. Te droog. En waarom gebeurde dit toch altijd alleen met hen?
Wel, die mensen - de écht oneerlijk behandelden en diegenen die dat enkel denken - hebben dus blijkbaar 55% meer kans op een hartinfarct, een hartaandoening, of retrosternale last (pijn achter het borstbeen). Dat is pas een self-fulfilling prophecy (het Pygmalion-effect: dat wat je denkt, zal ook gebeuren). Wat me op een ander artikel brengt: mensen die denken dat ze er niets aan kunnen doen om te voorkomen dat ze kanker krijgen, hebben naar blijkt ook daadwerkelijk meer kans om een gezwel te ontwikkelen. Ze menen dat ze niets kunnen doen, en dus doen ze ook niets! Ze blijven kankerstokjes paffen, zich volproppen met fast foods, aan de lopende band alcohol naar binnen kappen. Tja, dan zou ik ook niet verbaasd staan dat ik er iets van krijg. Sorry als ik met die laatste groep van mensen geen medelijden heb. Ze hebben het zelf gezocht.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd risico, en begin

Calciumhydroxide in water

Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH) 2 ) in water. Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water. “0,17 gram per 100 ml water”. Bron: Chemiekaarten 19 e editie 2004. “Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l” Bron: Carmeuse.nl In water valt Ca(OH) 2 uiteen in Ca 2+ - en OH - -ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3. “pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)” Bron: Intox.org Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8. “pH (saturated solution): 12.4” Bron: Sultanchemists.com “pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l” Bron: Carmeuse.nl Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide. “Calcium hydroxide penetrates the ski

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels