Doorgaan naar hoofdcontent

De grote mysteries van de vrouw - Deel 1: de overvloedige orgasmes

Waarom hebben vrouwen orgasmes? Waarom hebben ze grote borsten? Waarom weet niemand wanneer ze ovuleren? Geef toe, het zijn interessante vragen. Ze werden ook gesteld in een artikel dat ik recent gelezen heb. Het is boeiend om al de theorieën te lezen. Al blijft het natuurlijk allemaal giswerk.

Bij mannen is het nogal eenvoudig, bij alle mannelijke zoogdieren zelfs. Ze kunnen steeds kindjes maken. Jong of oud, begin van de maand, eind van de dag, het maakt allemaal niet uit. Het is duidelijk wanneer ze zin hebben - de soldaat staat paraat. En bovendien, ze hebben àltijd zin. De daad wordt succesvol afgesloten met een orgasme. Eén orgasme, niet twee, niet meerdere. Eén. Het doel van het orgasme is ook al even recht voor de raap: het brengt de ejaculatie teweeg, waardoor het sperma op de juiste locatie wordt gebracht. Simpel.

Maar bij vrouwen is het allemaal veel, veel complexer. De vruchtbaarheid is niet doorlopend, maar gelimiteerd tot relatief korte tijdspannes. Ze weten doorgaans zelf niet wanneer ze vruchtbaar zijn, wanneer de eisprong plaatsvindt. Bij seks krijgen ze niet maximaal één, maar verschillende orgasmes. En wat is nu eigenlijk het evolutionair nut van grote borsten?


De overvloedige orgasmes

Waarom hebben vrouwen multipele orgasmes? Wat is er de bedoeling van? Lang werd gedacht, dat het de baarmoeder zou aanzetten tot het "opslurpen" van het sperma - ik herinner me zelfs nog een documentaire op National Geographic Channel waar dit in beeld werd gebracht, met bijhorende vochtige slurpgeluidjes. Recent onderzoek heeft echter uitgewezen dat de hypothese niet klopt. Dus waarom dan wel?

Ik heb ooit een mop gelezen die een mogelijke verklaring hiervoor geeft. God had de man en de vrouw bijna af, behalve de gevoelszenuwen. En hij begon alles te verdelen. De handen: 15.000 zenuwen voor de mannen, 15.000 voor de vrouwen. Het aangezicht: 50.000 voor de mannen, en 50.000 voor de vrouwen. En zo voort. Tot aan de penis en de clitoris; 20.000 gevoelszenuwen voor de mannen, en 20.000 - bij nader inzien, dacht God, ga ik daar 2.000.000 van maken. Ik wil dat ze bij het klaarkomen mijn naam uitroept!

Maar dat zal wel niet de reden zijn. En de theorie dat het slechts een "echo" is van het mannelijk orgasme, zoals de mannelijke tepels een residu zijn van de vrouwelijke borsten, lijkt me eigenlijk ook niet waarschijnlijk. Het vrouwelijk orgasme is veel complexer en uitgebreider dan dat van de man - nauwelijks een vage afspiegeling te noemen.

Mogelijk krijgen vrouwen orgasmes als lokmiddel voor seks. Waarom zouden vrouwen immers seks hebben? Een vraag die het andere geslacht zich nog steeds veel te vaak stelt. Puur pragmatisch bekeken, heeft een vrouw enkel nadelen bij een zwangerschap. Al de bijhorende ongemakken, de hinder van het extra gewicht (waardoor ze moeilijker uit de kaken van een hongerige sabeltandtijger kan blijven), de significante gezondheidsrisico's van de bevalling, en natuurlijk de ellende van het opvoeden van het jengelende onding na de geboorte. De compensatie voor dit alles? Multipele orgasmes. Het is nog steeds een magere compensatie, als je het op die manier bekijkt. Maar daar moeten ze het mee doen.

Er is nog een mogelijkheid, en die heet de Grizzlybeerhypothese. Wanneer een grizzly vrouwtje seks heeft met een ondergeschikt grizzly mannetje, zal het hele gebeuren snel afgelopen zijn. De kerel zit te seksen met een vrouwtje dat eigenlijk tot de leider van de groep hoort. Hij zal bijgevolg tijdens de daad voortdurend achterom kijken of big papa bear niet aankomt om hem een ferme lodder te geven, en op luttele minuten heeft de verdoken vrijer zijn lading gelost. Wham bam thank you ma'am. Heeft het vrouwtje een orgasme gehad? Who cares, als het eindresultaat er maar is. Het dominante mannetje daarentegen kan op zijn gemak zijn ding doen, en op die manier aanleiding geven tot meerdere orgasmes bij het ontvangende vrouwtje. Wie denk je dat zij de volgende keer gaat verkiezen als potentiële papa?

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...