Doorgaan naar hoofdcontent

Ethylmethylketon

Deze stof (ook wel gekend als MEK) wordt in de chemische industrie voornamelijk als tussenproduct gebruikt. In de kledingindustrie vindt zij toepassing als oplosmiddel voor natuurlijke of synthetische harsen. Verder wordt zij gebruikt in kleefmiddelen, verven, kleurstoffen, in smeerolie en bij de raffinage van wassen en edelmetalen.


Gezondheidseffecten1. Locale irriterende effectenMEK is licht prikkelend voor de huid, ogen en de luchtwegen.

2. Systemische effecten
2.1. Narcotisch syndroom
Klinisch beeld: Hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, slaperigheid, slap gevoel, verwardheid, bewustzijnsverlies, coma.

2.2. PolyneuropathieZiektebeeld overeenkomend met dat van n-hexaan. Het beeld wordt voornamelijk veroorzaakt door MBK. In veel mindere mate hebben andere ketonen, zoals MEK, overeenkomstige effecten.
Het klinisch beeld toont een gemengde sensibel-motorische distale neuropathie, voornamelijk in de benen, gekenmerkt door:
Distale paresthesieën, sensibele stoornissen (tastzin, vibratiezin e.d.) en pijnlijke krampen; Spierzwakte, parese van de ledematen (weer voornamelijk van de benen), verlammingen, spieratrofie, quadriplegie en verlamming van de ademhalingsspieren. Bij elektrofysiologisch onderzoek wordt een vertraagde geleidingssnelheid gevonden.

2.3. Chronische toxische encefalopathie (CTE/OPS)Chronische Toxische Encephalopathie (CTE) of Organisch PsychoSyndroom (OPS) is een aantasting van het centrale zenuwstelsel, met als gevolg: geheugenverlies, persoonlijkheidsveranderingen, vermoeidheidsverschijnselen. Ook leidt die blootstelling tot aantasting van vitale organen, zoals hart, blaas en nieren.

2.4. Toxische hepatitisEr bestaat mogelijk een verband, als gevolg van synergistische effecten, tussen het optreden van een toxische hepatitis en de gecombineerde blootstelling aan bepaalde gechloreerde oplosmiddelen (CCl4, chloroform) en bepaalde ketonen (MEK) ...


Opmerkingen
Gebruik van alcoholische dranken versterkt de schadelijke werking.

Populaire posts van deze blog

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal

Cyanide

En nog eens een strikt arbeidsgeneeskundig blogartikel. Een van de aan mij toegewezen bedrijven heeft informatie gevraagd over cyanides. Redelijk gespecialiseerde informatie wellicht, maar relevant voor bedrijven die met blauwzuur werken. En om collega's arbeidsgeneesheren en preventieadviseurs het opzoekwerk te besparen, maak ik de tekst ook maar publiek. --- CYANIDE 1. Fysische en chemische eigenschappen HCN Heerlijk verfrissend... eh, ruik ik amandelen? HCN is een kleurloze vloeistof of kleurloos gas met de karakteristieke geur van bittere amandelen. HCN gas en vloeistof zijn mengbaar met water en oplosbaar in ethanol en ether. Het kook- en smeltpunt van HCN zijn respectievelijk 25,70°C en -13,24°C. HCN wordt gebruikt als ontsmettings- of desinfectiemiddel, of in chemische syntheses. NaCN en KCN De zouten NaCN en KCN zijn witte, kristallijne vaste stoffen met een lichte amandelgeur. Het smeltpunt van NaCN is 560°C en van KCN 620-635°C. KCN is goed oplosbaar i

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels